Γιατροί λοιπόν...

Μπαίνω απ' ευθείας στο θέμα, για να μιλήσω σοβαρά.

Όταν πιάνουμε αυτή την συζήτηση, κατ' αρχήν πρέπει να αποφεύγουμε την λακκούβα περί καλών και κακών Γιατρών. Δεν μας αφορά. Τελεία.

Η ερώτηση: Χρειάζονται γιατροί επειγοντολόγοι;

Η απάντηση: Ναι αλλά όχι στο ΕΚΑΒ. Είναι απαραίτητοι στα ΤΕΠ των Νοσοκομείων. Και δώστε λίγο προσοχή σ' αυτό. Γιατροί με Τίτλο Ιατρικής Ειδικότητας στην επείγουσα ιατρική. Όπως στα Πολιτισμένα Κράτη. Όχι μαϊμού επειγοντολόγοι, που ψάχνουν επί κάτι μήνες στο αμφιθέατρο του ΕΚΑΒ από που κλάνει το μπαρμπούνι και μόλις πάρουν το χαρτί δεν έχουν αντικείμενο.

Και σκεφτείτε σκηνικό: Γιατρός εκπαιδευτής ΕΠΙ, που έχει 10 χρόνια να μπει σε χειρουργείο, να κάνει αναφορές στην ανατομία και φυσιολογία του αναπνευστικού και να μιλάει για φαρμακολογία, σε εκπαιδευόμενο της ΕΠΙ που μόλις βγήκε από το χειρουργείο. Να πάω κι εγώ να δείξω στον Σουμάχερ πως να στρίβει στην Μόντζα.

Για την Ειδικότητα της Επείγουσας Ιατρικής και για την δουλειά στα ΤΕΠ, δεν θα κάνω καμία αναφορά, γιατί θα ήταν προσβλητικό για τους πολύ σοβαρούς επιστήμονες που ασχολούνται πολλά χρόνια με το θέμα. Και είμαι σίγουρος, παρακολουθώντας τις εξελίξεις, πως σύντομα θα τα καταφέρουν. Αλλά κι αν δεν τα καταφέρουν, θα έρθει η Ευρωπαϊκή Ένωση με μια από τις σφαλιάρες που μας έχει συνηθίσει τα τελευταία χρόνια, να μας το επιβάλει νταβατζιλίκι. Και καλά θα κάνει.

Αφού δεν μας αφορά το θέμα, γιατί το κουβεντιάζουμε; Δεν είπε κανείς ότι δεν μας αφορά.

Χρειαζόμαστε Επιστημονικό Συμβούλιο, το οποίο θα ορίζει το "ιατρικώς αποδεκτό", σε οτιδήποτε κινείται στο ΕΚΑΒ. Για να μην έρχονται κάτι τυχαίοι Διοικητές και βγάζουν κατευθύνσεις σύμφωνα με τα συμφέροντά τους.

Θα καθορίζει και θα υπογράφει τα Πρωτόκολλα. Θα ελέγχει την εφαρμογή τους και πολλά άλλα.

Επιστημονικό Συμβούλιο αποτελούμενο από Γιατρούς Επείγουσας Ιατρικής.

Μας αφορά για να γίνει η περίφημη επικοινωνία με το ΤΕΠ, να ενημερώνουμε και να παίρνουμε ιατρικές οδηγίες πέρα από τα πρωτόκολλα.

Τώρα μπορεί κάποιος να βάλει 100 ερωτήματα. Η απάντηση είναι σε όλα η ίδια: Όπως γίνεται στα Πολιτισμένα Κράτη.

Παραδείγματα:

Χωρίς κινητές Μονάδες, ποιος θα κάνει τις διακομιδές; Οι Κινητές Μονάδες των Νοσοκομείων. Είναι δική τους δουλειά.

Ποιος θα κάνει τις αεροδιακομιδές; Ίδια απάντηση.

Ποιος θα στελεχώσει τα ιατρεία που έχει εγκαταστήσει το ΕΚΑΒ σε διάφορα σημεία; Δεν με αφορά. Να τα ξεεγκαταστήσει και όποιος θέλει ιατρείο να προσλάβει προσωπικό και να το πληρώνει.

Και πάει λέγοντας.

Και ξαναπάει η Μαριλίζα στο Γιώργο, με άλλα τόσα εκατομμύρια οικονομία. Και άσε τα λαμόγια και τους υπερασπιστές του δικαιώματος στην τεμπελιά, να μιλάνε για εκχώρηση αρμοδιοτήτων και να φωνάζουν συνθήματα του Μάη του '68. Και για την ταμπακιέρα να μην λένε κουβέντα.

Καλή Πρωτοχρονιά και εδώ είμαστε.

Πως Γίνεται Αυτό 2

Για να κάνουμε προτάσεις για το μέλλον του ΕΚΑΒ, πρέπει να παραδεχτούμε και να συνομολογήσουμε ορισμένα βασικά:

1. Όσοι υπηρετούμε σήμερα, δεν ανήκουμε στο μέλλον του ΕΚΑΒ.

2. Όσοι επιθυμούν να ανήκουν στο μέλλον του ΕΚΑΒ, πρέπει να κοπιάσουν.

3. Όσοι σήμερα υπηρετούμε, οφείλουμε να εργαστούμε και να προετοιμάσουμε το μέλλον του ΕΚΑΒ, άσχετα αν δεν θα ανήκουμε σ' αυτό.

Διασώστες -Πληρώματα Ασθενοφόρων.

Το κακό ξεκινάει από τα δυο καρπούζια που το ΕΚΑΒ έχει βάλει σε μια μασχάλη. Επείγοντα και Διακομιδές. Δύο χρόνια σπουδές για να έχεις ταξιτζήδες με γνώσεις φαρμακολογίας. Τις Διακομιδές μπορεί να τις κάνει προσωπικό με 6μηνη εκπαίδευση στην ασφαλή μεταφορά. Τι έχουμε λοιπόν; Πεταμένα εκατομμύρια στην εκπαίδευση.

Εκπαίδευση η οποία είναι επαρκής, όταν το περιστατικό είναι επείγον (Emergency). Τα πράγματα αλλάζουν, όταν το περιστατικό ανήκει στην κατηγορία των κρίσιμων (Critical). Εκεί χρειάζεται προσωπικό με ALS ικανότητες (skills) και αρμοδιότητες.

Αρμοδιότητες συνάδελφοι, που καμία Πανεπιστημιακή κοινότητα δεν πρόκειται να παραχωρήσει σε μη επιστημονικό προσωπικό. Και ειδικά στον τσοπάνη που αυτοβαφτίστηκε γιατρός, επειδή για 2 χρόνια έπινε καφέ στο Verde.

Πως γίνεται λοιπόν;

Τα ασθενοφόρα επειγόντων θα στελεχώνονται από απόφοιτους Ακαδημαϊκής εκπαίδευσης, κατά προτίμηση Παραγωγικής Σχολής, κατά το πρότυπο της Αστυνομικής Ακαδημίας (τόσους χρειαζόμαστε - τόσους παίρνουμε). Και λύθηκαν όλα τα προβλήματα.

Και επειδή ξέρω τι λέτε από μέσα σας, θα σας απαντήσω αμέσως. "και μεις τι θα γίνουμε; Θα ρθει ο μπούλης από την Ακαδημία να μας το παίζει μάγκας; Σε μένα που είμαι κομάντο;" Αυτό το πρόβλημα υπάρχει σε πολλές υπηρεσίες της Ελλάδας και όλου του κόσμου. Λύση:

Ειδική διάταξη της Ακαδημίας θα επιτρέπει την είσοδο στη σχολή, ποσοστού ήδη υπηρετούντων που επιθυμούν. Και ειδική διάταξη στον Οργανισμό του ΕΚΑΒ θα υποχρεώνει, στη στελέχωση του ασθενοφόρου από έναν απόφοιτο Ακαδημίας και έναν ΙΕΚ.

Άλλες απορίες: Πως θα πάω "μέσα"; Και πως θα γίνεται η δουλειά;

Αυτά είναι εύκολα. Απλώς αντιγράφεις τον κανονισμό μιας υπηρεσίας Πολιτισμένου Κράτους. Ένας που κοιτούσα πρόσφατα, προβλέπει 15ετή μάχιμη υπηρεσία και ολοκλήρωση του σχολείου συντονιστή (dispatch).

Το κέντρο δουλεύει με πρωτόκολλα, βάσει των οποίων καθορίζεται ποιο περιστατικό είναι επείγον και ποιο όχι.

Πόσα ασθενοφόρα χρειάζονται στη βάρδια για επείγοντα και κρίσιμα περιστατικά; Το πολύ 20 για το Λεκανοπέδιο. Πόσοι Εκφωνητές; Ένας (1). Πόσοι τηλεφωνητές; Μη ρωτάς. Πόσα εκατομμύρια γλυτώνει το κράτος; Απίστευτα.

Και ποιος θα κάνει τις Διακομιδές;

Εδώ θα πέσει ξύλο. Εγώ σας δίνω όλες τις λύσεις και διαλέγει ο καθένας ότι θέλει, ή ότι τον βολεύει.

1. Η πιο ανώδυνη, η οποία προσωπικά δεν μου αρέσει. Ξεχωριστή διεύθυνση μέσα στο ΕΚΑΒ, υπηρεσιών ασθενοφόρων (ambulance services), χωρίς ομφάλιο λώρο με την Διεύθυνση Επειγόντων (EMS). Αυτό για τους πονηρούς που θα θελήσουν να τελειώσουν την Ακαδημία, να πληρώνονται ως ΠΕ και να κάνουν χρόνια.

2. Δημοτικά Ασθενοφόρα. Ο κάθε Δήμος να βγάλει ένα - δύο, ή όσα θέλει και να εξυπηρετεί τους δημότες του. Κατά τη γνώμη μου το καλύτερο. Διαγράφονται τεράστια κονδύλια από τον προϋπολογισμό του ΕΚΑΒ και οι δαπάνες μοιράζονται στους Δήμους. Και πάει η Μαριλίζα στον Γιώργο και δείχνει αποτελέσματα με τη μία.

3. Συμβάσεις των Ταμείων με Ιδιώτες. Όχι ιδιωτικά να πληρώνονται από τον κοσμάκη, επειδή το ΕΚΑΒ είναι δημόσιο καφενείο.

Τι εκπαίδευσης πρέπει να είναι το προσωπικό; Το είπαμε. 6μηνο ΚΕΚ. Και όποιος θέλει να δουλεύει σε ασθενοφόρο, να πηγαίνει στον Δήμο του. Όχι να ξενιτεύεται στην Αθήνα. Και αν δεν έχει θέσεις ο Δήμος του; Τι να κάνουμε; Και γω ήθελα να γίνω αστροναύτης αλλά δεν με πήρανε.

Και ποιος θα κάνει τα περιστατικά των Νοσοκομείων; Όταν η διακομιδή είναι διανοσοκομεική, θα γίνεται από ασθενοφόρο του Νοσοκομείου. Οι άλλες, από ασθενοφόρο της προηγούμενης κατηγορίας.

Γιατρούς χρειάζεται το ΕΚΑΒ; Και πως γίνεται; Στην επόμενη ανάρτηση.

Χρόνια Πολλά σε όλους.

Πως Γίνεται Αυτό;

Κάθε φορά που κάποιος συνάδελφος εκθέτει τις απόψεις που, σχετικά με ζητήματα της δουλειάς μας, εμφανίζεται ο φίλος και συνάδελφος Βασίλης, ο οποίος μέσω του γραφικού καφετζή του χωριού του, ρωτά: "καλά όλα αυτά, αλλά πως γίνεται αυτό;"

Η απάντηση, κατ' αρχήν, φαντάζει εύκολη: Μαζεύουμε τα στοιχεία, κάνουμε προτάσεις προς την πολιτική ηγεσία και γίνεται. Δεν γίνεται όμως έτσι. Και δεν γίνεται, γιατί είναι λάθος η ερώτηση του καφετζή.

Η σωστή ερώτηση είναι: "που γίνεται αυτό;". Όχι στην Ελλάδα πάντως. Γιατί εδώ κανείς δεν είναι σε θέση να κάνει προτάσεις. Για τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει μια πρόταση, αναφέρθηκα σε προηγούμενη ανάρτηση. Αυτά ισχύουν διεθνώς. Στην Ελλάδα, μια πρόταση πρέπει να έχει και δύο επιπλέον χαρακτηριστικά: Να περιλαμβάνει και αυτόν που προτείνει και μάλιστα σε πόστο από το οποίο θα διοικεί, ή τουλάχιστον θα επηρεάζει τις εξελίξεις στο χώρο.

Παραδείγματα:

1. Ζητάς από έναν Γιατρό (πρώην looser, νυν "βρήκα πεδίο να παίξω μπάλα και βλάχους να πουλήσω επιστήμη") προτάσεις για το ΕΚΑΒ. Τα στοιχεία τα ξέρει και τα συμπεράσματα είναι κοινά για όλους. Τι να προτείνει λοιπόν; Να μην έχει Γιατρούς το ΕΚΑΒ; Οπότε πλακώνεται στις εργασίες για να μαϊμουδίσει τα στοιχεία. Έχω κρατημένη εργασία πολύ καλής Γιατρού και φίλης, η οποία αποδεικνύει το αυτονόητο: Ότι σε μια αεροδιακομιδή από τη Ρόδο στην Αθήνα, ο ασθενής που έχει ως πάθηση όλη την ιατρική βιβλιογραφία και υποστηρίζεται με 40 φάρμακα και 5 μηχανήματα, πρέπει να συνοδεύεται από γιατρό. Σε ποιο συμπέρασμα όμως καταλήγει; Ότι στο ΕΚΑΒ πρέπει να υπάρχουν Γιατροί.

Καμία αναφορά στην διεθνή εμπειρία, ότι τις δευτερογενείς και τριτογενείς αεροδιακομιδές, δεν τις πραγματοποιούν οι οργανισμοί Άμεσης Βοήθειας και ότι στις πρωτογενείς δεν χρησιμοποιούνται Γιατροί, αλλά Paramedics. Αυτό την συνέφερε, αυτό το συμπέρασμα έβγαλε. Το Παρουσίασε σε Πανελλήνιο Συνέδριο και δεν βρέθηκε ούτε ένας χάνος, από αυτούς που άκουγαν με ανοιχτό στόμα, να ρωτήσει τι σχέση έχουν οι τακτικές αεροδιακομιδές με τα επείγοντα στο δρόμο.

Άλλος περίεργος τύπος παρουσίασε μία εργασία του 1974 σύμφωνα με την οποία "Αμερικανός καθηγητής παρουσίασε στοιχεία για την εγκληματική ανεπάρκεια των Paramedics και την ανάγκη αντικατάστασής τους με Γιατρούς". Ούτε ανέφερε βιβλιογραφία, ούτε τι έχει γίνει στην Αμερική από το 1974 μέχρι σήμερα. Απλώς χρησιμοποίησε την μέθοδο, σύμφωνα με την οποία κι εγώ μπορώ να διαδίδω ότι βάσει κάποιων στοιχείων είναι αδερφή και ψαρεύει ναύτες.

2. Ζητάς από έναν πτυχιούχο Διασώστη (πρώην looser, νυν "βρήκα πεδίο να παίξω μπάλα και βλάχους να αλληλοκοροϊδευόμαστε") προτάσεις για το ΕΚΑΒ. Κι αυτός γνωρίζει τα στοιχεία. Και την πραγματικότητα. Και έχει ήδη βαπτιστεί σε Paramedic. Και επειδή δεν μπορεί να κατεβάσει τον Paramedic στο επίπεδό του, έχει ανεβάσει το ρεζίλι του σε επίπεδο Paramedic. Και προτείνει ότι το ΕΚΑΒ χρειάζεται μόνο άτομα του δικού του επιπέδου εκπαίδευσης και κανέναν άλλο.

Και αγνοεί (κρύβει) ότι μια σειρά από επείγοντα, χρειάζονται ALS αντιμετώπιση.

3. Ζητάς από άλλο πτυχιούχο Διασώστη ("εγινα Δημόσιος Υπάλληλος") προτάσεις για το ΕΚΑΒ. Προτείνει: Πότε θα προσληφθούμε ρε παιδιά; Να έχουμε και 100 Γιατρούς, δεν ξέρω το λόγο, αλλά είναι καλύτερα.

4. Ζητάς από μη πτυχιούχο Διασώστη προτάσεις για το ΕΚΑΒ. Προτείνει: Όλα αυτά που λέτε είναι καλά, αλλά εγώ πρέπει να κάνω επείγοντα γιατί με βολεύει το αυτοκίνητο και η αλλαγή. Πρέπει να προσλάβουμε 3000 άτομα για να μειωθεί η δουλειά και φέρτε και γιατρούς για να κάνουν τα επείγοντα. Κατά περίεργη σύμπτωση, αριστεροί και δεξιοί έχουν την ίδια φρασεολογία και καταδικάζουν, τα περί υπαλλήλων δύο ταχυτήτων, ξορκίζουν την ιδιωτικοποίηση και δεν έχουν πρόβλημα με το πόσοι θα πεθάνουν, αρκεί τα πράγματα να μείνουν ως έχουν. Και να μπορώ να παίρνω καρέκλες στη Διοίκηση και στο Σωματείο.

[Αν τώρα γράψω για τον τηλεφωνητή, τον εκφωνητή, τον "θέλω να γίνω διοικητικός", τον "δώστε μου μετάθεση και κάνω όποια στάση μου ζητήσετε, γράφομαι και στην ΔΑΚΕ", τι μένει; Κάτι ψιλά. Κάτι λίγοι.]

Όπως ο συνάδελφος ο Τάσος, που γράφει πως γίνεται αλλού, αλλά δεν τολμάει να απαντήσει πως γίνεται στην Ελλάδα.

5. Ζητάς από έναν ανεξάρτητο αλλοδαπό μαλάκα προτάσεις για το ΕΚΑΒ. Εκεί θα απαντηθεί Βασίλη το ερώτημα του καφετζή. Σε λίγο.

Είμαι κακός συνάδελφοι; ΝΑΙ. Δεν είστε φίλοι μου πια;

Όποιος αντέξει. Να είστε σίγουροι, ότι εγώ θα αντέξω.

Προτάσεις, που λέγαμε

Προχτές είμαστε τρεις και ο κούκος στη βάρδια. Τα 9 στα 10 αυτοκίνητα κάνουν το ΤΑΧΙ και κάθε που βγαίνει επείγον, ψάχνει το κέντρο ασθενοφόρο να στείλει. Τα ίδια παντελάκη μου....

Και μέσα στο χαμό, έχουμε και τις καλύψεις. Ένα αυτοκίνητο στον Κορυδαλλό στη δίκη, ένα στο γήπεδο, ένα στο κλειστό.

Τόσα χρόνια η ίδια μαλακία. Έρχεται στην Ελλάδα ο Πρόεδρος της τάδε χώρας, μια Μονάδα του ΕΚΑΒ να τρέχει ξοπίσω του, σε ξενοδοχεία και ταβέρνες.

Σε όλους τους αγώνες και σε όλες τις αθλητικές εκδηλώσεις, ένα ασθενοφόρο. Λες και περισσεύουν και δεν ξέρουμε τι να τα κάνουμε.

Πως ξεκίνησε αυτή η μαλακία δεν ξέρω. Προφανώς πριν από χρόνια, κάποιος υπεύθυνος κάποιας διοργάνωσης, ζήτησε ασθενοφόρο για να καλύψει τον κώλο του και κάποιος στο υπουργείο ανακάλυψε το pampers ΕΚΑΒ. Θα είχε δει στο Εξωτερικό ασθενοφόρα στα γήπεδα και θα νόμισε ότι έτσι γίνεται.

Πουθενά στον πολιτισμένο κόσμο δεν γίνεται έτσι. Πουθενά δεν τραβάνε ασθενοφόρο από το δίκτυο επειγόντων, για να το στείλουν στο γήπεδο, ή στον μαλάκα τον επίσημο. Μόνο στην Ελλάδα γίνεται αυτό, γιατί κανένας δεν ζορίζει το μυαλό του, αλλά πάντα ψάχνουμε τις εύκολες λύσεις, χωρίς βέβαια να σκεφτόμαστε τις συνέπειες.

Κατ' αρχήν πουθενά δεν υπάρχει το "τζάμπα". Όλοι οι διοργανωτές στο Εξωτερικό, είτε μιλάμε για κράτος, είτε για ιδιώτη, πληρώνουν. Και το κονδύλι μπαίνει στα έξοδα της διοργάνωσης. Θέλεις κύριε ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ να καλύψει τον αγώνα; Δίνεις τόσα και έρχονται δύο συνάδελφοι, εκτός υπηρεσίας, με ένα ασθενοφόρο και σε καλύπτουν.

Δεν γουστάρεις το ΕΚΑΒ; Αγόρασε ένα δικό σου και πλήρωνε δύο Διασώστες να έρχονται να το στελεχώνουν, όταν γίνεται η διοργάνωση.

Έτσι δουλεύει το σύστημα παντού. Έτσι δημιουργούνται θέσεις εργασίας για Διασώστες.

Είναι δυνατόν ο Κόκκαλης να βάζει 500 χιλιάδες στο παντελόνι, κάθε φορά που ο γαύρος παίζει στο "Καραϊσκάκη" και το ασθενοφόρο να είναι "τζάμπα". Είναι.

Είναι, γιατί και στο ΕΚΑΒ δεν βρίσκεται ένα Σωματείο, ή ένας μάγκας Πρόεδρος να πει όχι. Ναι σε όλα, να περνάει ο καιρός και να πέφτουν τα μηνιάτικα.

Εδώ όταν απέτυχαν να φτιάξουν εναέρια μέσα και τους έπεφταν τα ελικόπτερα, το ένα μετά το άλλο, αντί να πάνε έξω να δούνε πως γίνεται, έδωσαν την διαχείριση στην Πολεμική Αεροπορία, για να φύγουν οι ευθύνες από πάνω τους. Και από τότε κανείς δεν ξανακούμπησε το θέμα. Στα παπάρια τους το κόστος λειτουργίας και οι συνθήκες μεταφοράς των ασθενών.

Ενότητα τώρα - Μαλακίας το ανάγνωσμα

Πριν τις εκλογές του Σωματείου τους είχα προειδοποιήσει τους μαλάκες, γιατί είναι καλά παιδιά και με τους περισσότερους τα λέμε.
Για την κίνηση "Ενότητα τώρα" λέω. Όταν δεν στηρίζεσαι από πουθενά, δεν σε παίρνει να είσαι χαβαλές. Πρέπει να κάνεις κινήσεις κινήσεις σωστές και μετρημένες. Κι αν δεν έχεις να πεις κάτι στον κόσμο, καλύτερα μην μιλάς. Εγώ τα λέω, εγώ τα ακούω.

Πήγαν λοιπόν και γέμισαν το ΕΚΑΒ με μια ανακοίνωση, η οποία έχει απόλυτη σχέση με τον τίτλο αυτού του άρθρου. Την υπογράφουν μάλιστα δύο καλοί συνάδελφοι.

Ξεκινάνε λοιπόν: "Συνάδελφοι -ες φίλοι φίλες". Όταν βγάζεις ανακοίνωση στον πίνακα ανακοινώσεων του ΕΚΑΒ ως συνδικαλιστική παράταξη, μόνο συνάδελφοι την διαβάζουν και σ' αυτούς απευθύνεσαι. Άντε και κανένας περαστικός μαλάκας. Φίλοι αποκλείεται να την διαβάσουν. Αν θέλεις να την δουν οι φίλοι σου για να σου πουν μπράβο, βάλ' την στο facebook. Εκτός αν είσαι τόσο επηρεασμένος από την κόντρα της Ντόρας με τον Σαμαρά, που εκτός από τα μέλη ζητούν και ψήφο από τους φίλους της ΝΔ.

Και πάμε στην ουσία της ανακοίνωσης. Ποια ουσία δηλαδή. "Οι πρώτες 35 μέρες της διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ κύλησαν ήδη". Συγχαρητήρια για τον πρόλογο. Αν και το ΚΚΕ θα είναι πάντα καλύτερο, γιατί το ξεκινάει από πολύ μακρύτερα: " Οι παγκόσμιες πολιτικοκοινωνικοοικονομικές συνθήκες...."

Και ακολουθεί παράγραφος με το παράπονο του ΕΚΑΒίτη, γιατί η υπουργός Υγείας δεν είπε καλά λόγια για το ΕΚΑΒ, μετά την τρομοκρατική επίθεση στο ΑΤ Αγ. Παρασκευής και γιατί ακούστηκαν σχόλια στα πάνελ των καναλιών, ότι πολλές φορές το ΕΚΑΒ καθυστερεί.

Γιατί πράγματι το ΕΚΑΒ καθυστερεί. Όσοι ζουν σε αυτή την χώρα το ξέρουν. Γιατί το ΕΚΑΒ έχει βάλει δύο διαφορετικές αποστολές (τα επείγοντα και τις διακομιδές) στην ίδια μασχάλη. Οπότε και οι διακομιδές καθυστερούν (κανένα 24ωρο) και κόσμος πεθαίνει, λόγω της καθυστερημένης ανταπόκρισης (και ανεπαρκούς αντιμετώπισης) στα επείγοντα. Δηλαδή το ΕΚΑΒ δεν ανταποκρίνεται στον σκοπό της ίδρυσής του. Δηλαδή τρώει τα λεφτά του κράτους τζάμπα. Δηλαδή και σεις και γω, κακώς πληρωνόμαστε, όσο κι αν δεν μας αρέσει.

Και το έχω ξαναπεί και θα το ξαναπώ. Ούτε ο Καραμανλής ήξερε το ΕΚΑΒ και την δουλειά του, ούτε ο Γιώργος και η Μαριλίζα περίμεναν να έρθουν στην κυβέρνηση για να ασχοληθούν με το ΕΚΑΒ. Αν δεν το φτιάξουμε εμείς, δεν θα το φτιάξει κανένας.

Ξεκαθαρίστε λοιπόν σαν συνδικαλιστική παράταξη, ποιο ΕΚΑΒ θέλετε και καντε προτάσεις ουσίας. Όχι γενικόλογες παπαριές.

Και εδώ θα κάνω μια παρένθεση για να δούμε τι σημαίνει πρόταση:

Ποια είναι η σημερινή κατάσταση και τι λάθη έχει.

Πως θα είναι η κατάσταση, μετά την εφαρμογή της πρότασης.

Ποιο είναι το κόστος εφαρμογής της πρότασης. Πως επηρεάζεται το ανθρώπινο δυναμικό.

Ποια οφέλη θα προκύψουν για τον πληθυσμό. Ποιο οικονομικό όφελος θα προκύψει.

Που εφαρμόζεται ήδη και με επιτυχία η πρότασή μου. Ποιες τροποποιήσεις προσαρμογής προτείνω.

Ποιο είναι το πλάνο εφαρμογής.

Αν μια πρόταση δεν απαντάει στα παραπάνω, είναι για πέταμα γιατί σήμερα δυστυχώς τα λεφτά τέλος. Το κράτος δεν πρόκειται να επενδύσει σε μια υπηρεσία που κοστίζει το διπλάσιο, από την αντίστοιχη της Ατλάντα (ίδια χαρακτηριστικά με την Αθήνα) και αποδίδει το 1/5. Και χωρίς να μετρήσουμε ποιοτικά χαρακτηριστικά.

Και συνεχίζει η ανακοίνωση βάζοντας στο ίδιο τσουβάλι ερωτήματα, όπως ποιος θα αναλάβει πρόεδρος, ποιοι θα πιάσουν καρέκλες, με το τι θα γίνει με την εκπαίδευση, το συνταξιοδοτικό, τις μεταθέσεις, τις προσλήψεις και ότι άλλο απασχολεί τον εργαζόμενο. Πρόταση καμία. Μόνο ερωτήσεις.

Τις ερωτήσεις τις κάνουν και οι Διασώστες. Από σας περιμένουν απαντήσεις. Αλλά τι να απαντήσετε, όταν σε ολόκληρη ανακοίνωση, η οποία θίγει τουλάχιστον 12 ζητήματα, δεν υπάρχει η λέξη Διασώστης.

Μοιραία λοιπόν σας επιστρέφεται το ερώτημα της ανακοίνωσής σας: Μήπως σας έχει ξεφύγει κάτι;

Υπάρχει βέβαια και μία πρόταση, την οποία έχετε κάνει σημαία, αυτή περί "ομοσπονδίας εργαζομένων στο ΕΚΑΒ". Δεν έχει όμως τα χαρακτηριστικά που προανέφερα, οπότε δεν έχει αξία και απορρίπτεται. Απορρίπτεται και για έναν άλλο λόγο. Δεν προσφέρει τίποτα στον Διασώστη. Οι άλλες κατηγορίες εργαζομένων στο ΕΚΑΒ, δεν ενδιαφέρονται καν. Ο Διοικητικός, ο τεχνικός και ο εργάτης, σε όποιον Οργανισμό και να είναι, σε όποιο σωματείο και να ανήκουν, ένα τους απασχολεί. Ή μάλλον δύο: Η 13 και η 27 του μήνα.

Η1Ν1

Στο σημερινό Κυριακάτικο φύλλο της εφημερίδας "ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ", υπάρχει ρεπορτάζ με τίτλο "Αραχνιάζουν τα εμβόλια και στο ΕΚΑΒ". Αναφέρεται πως από τα 900 άτομα εμβολιάστηκαν μόνο τα 30. Και ακολουθούν δηλώσεις της κας Κωσταδιού, η οποία αναφέρει:
«Δεν έχουμε την προσέλευση που περιμέναμε και το λέω αυτό γιατί είχαν προηγηθεί ημερίδες ενημέρωσης για τον εμβολιασμό και περιμέναμε περισσότερο προσωπικό. Θεωρώ ότι οι αντικρουόμενες θέσεις των επιστημόνων έχουν κάνει δύσπιστους τους υπαλλήλους. Ίσως πρέπει να προβούμε σε νέα ημερίδα για το νοσηλευτικό προσωπικό και τα πληρώματα για να τους πείσουμε. Μόνο με την ενημέρωση θα απαρνηθούν τον φόβο τους».
Και του κου Παπαευσταθίου που δηλώνει:
«Ενδεχομένως, δεν υπάρχει επαρκής πληροφόρηση. Πιστεύω ότι όλο το πλήρωμα του ΕΚΑΒ θα εμβολιαστεί άμεσα, χάρη στο υψηλό αίσθημα ευθύνης. Εγώ δεν έχω κάνει ακόμα το εμβόλιο, επειδή δεν ανήκω στις ομάδες υψηλού κινδύνου ούτε σε πλήρωμα ασθενοφόρου. Θα εμβολιαστώ αργότερα με τον υπόλοιπο πληθυσμό».

Και στους δύο έχω να απαντήσω ότι, κατ' αρχήν οι δηλώσεις τους απορρίπτονται, μόνο και μόνο γιατί μας αποκαλούν "υπαλλήλους", "νοσηλευτικό προσωπικό" και οτιδήποτε άλλο εκτός από Διασώστες.
Δεύτερον να είναι σίγουροι ότι οι Διασώστες δεν φοβούνται. Δεν φοβούνται γιατί δεν είναι κότες, όπως ορισμένοι που κρύβονται, αντί να βγαίνουν μπροστά και να δίνουν το παράδειγμα.

Πολύ απλά κύριοι, οι Διασώστες είναι σίγουροι πως δεν έχουν καμιά ευθύνη ούτε για την δημιουργία, ούτε για την εξάπλωση του ιού. Ούτε πήραν και καμιά προμήθεια από την αγορά των εμβολίων. Ούτε παρουσιάσατε στατιστικά στοιχεία, που να δείχνουν πόσοι Διασώστες ασθένησαν από τον ιό στους 8 τελευταίους μήνες, που υπάρχει στη χώρα μας.

Να κλείσουν οι Μηχανές του ΕΚΑΒ (Για να 'μαστε καλυμμένοι)

Ξέρεις φίλε μου γιατί ο εκφωνητής στέλνει ασθενοφόρο από το Σύνταγμα στον Ωρωπό σε τροχαίο, "ελλείψει"; Δεν γνωρίζει λες ότι σε 45' ο τραυματίας θα έχει πεθάνει 6 φορές; Το ξέρει και το παραξέρει. Θα σου πω λοιπόν γιατί το κάνει: Για να είναι καλυμμένος!

Ξέρεις γιατί ο Διασώστης βγάζει τον τραυματία σε σανίδα από το αυτοκίνητο, αλλά ποτέ δεν τον δένει και τον αφήνει εκκρεμές; Για να δούνε όλοι ότι χρησιμοποίησε σανίδα και να 'ναι καλυμμένος! Αν τον δέσει θα χάσει χρόνο. Όταν χάσει χρόνο το μπαλάκι μένει παραπάνω στα χέρια του.

Αυτά είναι δύο παραδείγματα. Μπορώ να σου πω άλλα δέκα και συ άλλα πενήντα.

Στόχος λοιπόν του Συστήματος δεν είναι "η διάσωση της ζωής του ασθενούς". Στόχος όλων είναι να είναι καλυμμένος ο δημόσιος υπάλληλος.

Κανείς δεν ασχολείται με την υπέρτατη παπαριά που λέγεται "συντονισμός και διαχείριση". Με το τι θα κάνουμε για να αλλάξουμε το σύστημα. Πως θα σώζονται οι ασθενείς. Όλοι όμως φροντίζουμε να είμαστε καλυμμένοι. Μόνο στο ΙΕΚ δεν διδάσκεται (ακόμη).

Λες στον συνάδελφό σου να κάνετε κάτι και σου απαντά "δεν είμαστε καλυμμένοι". Γάμησέ τον τον άρρωστο, σε 10 λεπτά με σειρήνα θα πάει αλλού το μπαλάκι και μεις για καθαρισμό. Δεν το λες, αλλά αυτό είναι το αποτέλεσμα.

Λες στον Διασώστη να βγάλει μόνος του τη μηχανή και απαντάει ότι "δεν είναι καλυμμένος".

Ο Κώστας από τις μηχανές, είναι καλός Διασώστης. Πολύ καλός και το λέω εγώ, γιατί τον έχω δει στην πράξη. Στην πράξη λέω, με ασθενή. Όχι από τους άλλους - βιογραφικό, εκπαιδευτές , θεωρία, φιγούρα στις γκομενίτσες και τηγανίτα τίποτα. Τρυπάει ο γιατρός του τον (καρδιολογικό) ασθενή, καταστρέφει μια φλέβα τεράστια και για να καλύψει την πατάτα, βάζει στην τρύπα ένα στικ ζαχάρου και καλά. Και μένει ο Κώστας μαλάκας, με τον ορό στο χέρι. Σε μια άλλη περίπτωση, έρχεται με τον γιατρό να με βοηθήσουν σε μια γέννα. Ο γιατρός δηλώνει παραίτηση επί τόπου και αυτός παίρνει πρωτοβουλία και βγάζουμε το μωρό οι δυο μας.

Αυτός ο Διασώστης σήμερα διαφωνεί κάθετα με όσους ζητούν να βγουν οι μηχανές μόνο με Διασώστη. Έφαγε κι αυτός την μπανανόφλουδα που του πέταξαν αυτοί, που προτίμησαν να κλείσουν το τμήμα, για να μην φύγει από τα χέρια τους.

Σε παρόμοιες περιπτώσεις, άλλοι συνάδελφοι κράτησαν άλλα τμήματα του ΕΚΑΒ σε λειτουργία, παρ' ότι οι διοικήσεις τα είχαν εγκαταλείψει. Για να μην ρίχνουμε όλη την ευθύνη σ' αυτήν την διοίκηση, που έτσι κι αλλιώς χαρακτηρίστηκε για την ανικανότητα και την ιδιοτέλειά της. Γιατί δεν βρέθηκαν πέντε Διασώστες από τις μηχανές να κρατήσουν το τμήμα; Ποιός τους έπεισε ότι δεν είναι καλυμμένοι; ότι θα πηγαίνουν συνέχεια σε ανακοπές και το ασθενοφόρο θα κάνει 5 ώρες να έρθει;

Πριν από δύο χρόνια, που η "τύχη" με έστειλε στην Ομόνοια, γνώρισα κάτι νέους - είχαν, δεν είχαν 6 μήνες στο ΕΚΑΒ - που ήταν χαμένοι στο διάστημα. Ούτε τους δρόμους δεν ήξεραν. Δεν είχαν γνωριμίες, δεν είχαν δημόσιες σχέσεις. Δεν κλάφτηκαν όμως κι ας μην ήταν από πουθενά καλυμμένοι. Κάθισαν έφαγαν όλο το λούκι και σήμερα είναι αστέρια. Είχαν αρχίδια. Άντρες και γυναίκες.

Ο Τριανταφυλόπουλος και οι Μηχανές του ΕΚΑΒ

Όλο χαρά ήταν ο Μάκης που η εφημερίδα του το "VETO", πούλησε 200 χιλ. φύλα με την πρώτη. Οπότε, αφού έπιασε την καλή, άρχισε να γράφει ότι να 'ναι, για να γεμίσει το δεύτερο φύλο. Δεν θα αναφερθώ στις πολιτικές βλακείες που γράφει η εφημερίδα. Έτσι κι αλλιώς, στη γιαγιά μου απευθύνεται. Πολιτικά σχόλια κάνω, μόνο όταν αφορούν σε ζητήματα σχετικά με το ΕΚΑΒ.

Θα αναφερθώ στο ρεπορτάζ κάποιας κυρίας , για τις μηχανές του ΕΚΑΒ, η οποία δημοσιεύει άρθρο με τίτλο "Άφαντοι οι γιατροί, κλειδωμένες οι μηχανές του ΕΚΑΒ". Τρίχες ρεπορτάζ δηλαδή και εξηγούμαι. Όταν κάνεις μια έρευνα, παίρνεις την είδηση την διασταυρώνεις και μετά την δημοσιεύεις. Η συγκεκριμένη ρεπόρτερ ανήκει στη γενιά των δημοσιογράφων που διασταυρώνουν τα πόδια, βάζουν πάνω το μπλοκάκι και γράφουν ότι μπούρδα τους σερβίρουν. Είτε από χαζομάρα, είτε εκτελώντας εντολές.

Δεν γνώριζε άραγε ότι ο Πρόεδρος του ΕΚΑΒ είναι διορισμένος από την Κυβέρνηση της ΝΔ; Πως λοιπόν νομιμοποιεί μ' αυτόν τον τρόπο, την προσπάθειά του να αποποιηθεί των ευθυνών του;

Δεν θα ασχοληθώ με την ρεπόρτερ, ούτε θα αναφέρω όλες τις βλακείες που υποχρεώθηκα να διαβάσω και να μου ανέβει η πίεση. Θα αναφέρω τις πιο χαρακτηριστικές:

Βλακεία πρώτη:

"Οι μηχανές έκλεισαν, γιατί δεν ανανεώθηκαν οι συμβάσεις των γιατρών, παρά τις προσπάθειες του Προέδρου και των στελεχών του ΕΚΑΒ."

Ωραίο παραμύθι. Οι μηχανές έκλεισαν λόγω παντελούς έλλειψης σχεδιασμού και πολιτικής βούλησης της ίδιας της Διοίκησης. Το ίδιο και οι Μονάδες, το ίδιο και το ΕΤΙΚ. Και έτσι και οι Αεροδιακομιδές μετατράπηκαν σε αεροταξί.

Οι μηχανές έκλεισαν, γιατί οι γιατροί δεν επιθυμούσαν να παραμείνουν επί 10ετία συμβασιούχοι, όπως προτείνατε, αλλά να μονιμοποιηθούν.

Και δεν κατάλαβα, τι σημαίνει αυτή η δήλωση του Προέδρου; Ποιον καρφώνει; Τον Υπουργό που τον διόρισε; Γιατί ξαφνικά "δαγκώνει το χέρι που τον τάιζε;" Αν δεν περνούσαν οι προτάσεις του στο υπουργείο, ο πρόεδρος όφειλε να παραιτηθεί. Όχι να κάθεται να βλέπει τον Οργανισμό να καταστρέφεται και αυτός να πληρώνεται και να ασχολείται με διώξεις αντιφρονούντων και ρουσφέτια τσάτσων.

Οι γιατροί έφυγαν, γιατί το ΕΚΑΒ δεν έχει γάντια εδώ και δύο χρόνια. Για να μην αναφερθώ σε άλλα είδη που έχουν χαρακτηριστεί πολυτελείας (ζαχαρόμετρα, γιλέκα απεγκλωβισμού κλπ). Με τι θα τους πλήρωναν; Περίσσεψαν χρήματα από το μεγάλο φαγοπότι και δεν το ξέρουμε;

Σούπερ βλακεία δεύτερη:

"Αν σε ένα κομμάτι της Υγείας η Ελλάδα πρωτοπορεί σε σχέση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, αυτό είναι το τμήμα μηχανών του ΕΚΑΒ, καθώς στελεχώνεται από γιατρούς, ενώ στο εξωτερικό από νοσηλευτές."

Ρε μήπως παίρνετε τίποτα; Τι ψέματα είναι αυτά;

Μήπως οι μηχανές στο εξωτερικό στελεχώνονται από Paramedics ακαδημαϊκής εκπαίδευσης και στην Ελλάδα από αναξιοπαθούντες συνταγογράφους;

Θα αναφερθώ σύντομα στην προσφορά των γιατρών συνολικά στο ΕΚΑΒ, με στοιχεία και γεγονότα. Για να τελειώνει και αυτό το παραμύθι και να μην ντρέπομαι σαν ΕΚΑΒίτης να ακούω αναφορές για το ΕΚΑΒ, σαν αυτές που ακούστηκαν προχτές στο 12ο Πανελλήνιο συνέδριο εντατικής θεραπείας.

Όπως θα αναφερθώ και στον τρόπο λειτουργίας των μηχανών και των Μονάδων, σε ένα μοντέλο που μετατρέπει τον Διασώστη σε υπηρέτη, για να εξυπηρετήσει συντεχνιακά συμφέροντα. Σε ένα μοντέλο που έχει τεράστιο οικονομικό κόστος και δεν προσφέρει τίποτε στον ασθενή.

Εδώ ο παπάς, εκεί ο παπάς...

Δεν είχα σκοπό να γράψω αυτές τις μέρες, παρά τις διαμαρτυρίες φίλων και συναδέλφων. Τουλάχιστον όχι μέχρι να πάρει δρόμο αυτή η Διοίκηση που κατέστρεψε το ΕΚΑΒ.

Αλλά δεν μ' αφήνουν ν' αγιάσω.

Αν το ΕΚΑΒ δεν κάνει βήματα προόδου, να ξέρετε ότι το 99% της ευθύνης ανήκει σ' εμάς, δηλαδή τα Πληρώματα των ασθενοφόρων. Να μην ζητάμε ευθύνες από την Διοίκηση και την Πολιτική ηγεσία, γιατί τις περισσότερες φορές, μόνοι μας βγάζουμε τα μάτια μας.

Τι θέμα είχε το ALTER, σήμερα στο κεντρικό δελτίο του; "Δεν είχε ασθενοφόρο το ΕΚΑΒ στη Χαλκιδική, να μεταφέρει νεκρό από το χωριό του, μέχρι το Κ.Υ.". Πήγε ο γιατρός στο σπίτι, διαπίστωσε το θάνατο και οι συγγενείς θέλοντας να τον μεταφέρουν στο Κ.Υ. (για ποιό λόγο άραγε;) τον έβαλαν στην καρότσα αγροτικού επειδή δεν υπήρχε διαθέσιμο ασθενοφόρο(!).

Και αναρωτιέται ο ΕΚΑΒίτης (που ακόμη έχει σώας τας φρένας): και τι με νοιάζει εμένα, ας τον έβαζαν και σε θεριζοαλωνιστική. Είναι δική μου δουλειά να μεταφέρω νεκρούς; Και μάλιστα με διαπίστωση από γιατρό; Επειδή οι συγγενείς ήθελαν να τον πάνε στο Κ.Υ; Μπορεί να ήθελαν να τον πάνε στο σινεμά. Εγώ θα τον πήγαινα;

Είπε ο ρεπόρτερ τις βλακείες του, είπαν οι κάτοικοι τις δικές τους (δικαιολογημένα οι άνθρωποι, γιατί δεν ξέρουν), ήρθε και η ώρα του ΕΚΑΒ. Βρήκε στο κανάλι ο πρόεδρος της ομοσπονδίας εργαζομένων και είπε ότι νάναι. Ακόμη και για τις ζαλάδες που είχε ο νεκρός πριν πέσει και πεθάνει. Συγχαρητήρια μεγάλε και σ' ανώτερα. Να πας και στο CSI. Και όλοι κατέληξαν στο συμπέρασμα πως πρέπει να γίνουν προσλήψεις, για να υπάρχουν περισσότερα ασθενοφόρα στη Χαλκιδική και να γίνει και ανεξάρτητο συντονιστικό κέντρο (για να αράζουν περισσότεροι κοπρίτες).

Και γιατί τα περισσότερα ασθενοφόρα ρε ηλίθιοι; Για να μεταφέρουν πεθαμένους; Αυτή είναι η αποστολή του ΕΚΑΒ, κύριε εκπρόσωπε των εργαζομένων; Αυτό σπουδάζουν οι Διασώστες 2 χρόνια;

Μήπως το μεγαλύτερο πρόβλημα του ΕΚΑΒ, είναι ο καρκίνος που το τρώει από μέσα; Οι δεκάδες άσχετοι που αγωνίζονται να το κρατήσουν στο χτες, για να μπορούν να έχουν λόγο;

=============================================================

Ύστερα από επικοινωνία με τον Πρόεδρο της Ομοσπονδίας Προσωπικού προέκυψαν νέα στοιχεία και δόθηκαν διευκρινήσεις, οπότε είμαι σαφώς υποχρεωμένος να σημειώσω ότι:

1. Από το ρεπορτάζ του σταθμού δόθηκε η εντύπωση ότι ο θάνατος συνέβη σε οικία και κλήθηκε ασθενοφόρο να μεταφέρει νεκρό στο Κ.Υ. Η πραγματικότητα είναι πως ο άνθρωπος έχασε τη ζωή του στο δρόμο και σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα, παρ' ότι διαπιστώθηκε ο θάνατος από γιατρό, έπρεπε να μεταφερθεί με ασθενοφόρο. Βέβαια εδώ θα επιμείνω στην άποψή μου ότι το κράτος πρέπει να κόψει το λαιμό του, να ενημερωθεί για το ποιος πρέπει να κάνει αυτή τη δουλειά και να μην επιμένει στην εύκολη λύση.

Και είναι δική μας δουλειά να αρνηθούμε κάποια στιγμή να υποβιβάζουμε την δουλειά μας. Με τον ίδιο τρόπο που σταματήσαμε να μεταφέρουμε ράντζα και αναπνευστήρες, από Νοσοκομείο σε Νοσοκομείο.

2. Σαφώς και υπάρχει ανάγκη να ενισχυθεί το ΕΚΑΒ στη Χαλκιδική και σε πολλούς άλλους Νομούς. Αλλά για να κάνει την δουλειά για την οποία έχει δημιουργηθεί. Θέση την οποία υποστηρίζει και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Προσωπικού και η οποία με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο.

Οι Πρόεδροι του ΕΚΑΒ

Κάθε φορά που βρισκόμαστε μπροστά σε αλλαγή πολιτικής ηγεσίας, αναπτύσσεται μια σχετική προεδρολογία. Πολλοί προσπαθούν να μαντέψουν, ή να πληροφορηθούν προκαταβολικά, ποιος θα αναλάβει.

Σε άλλους Οργανισμούς επικρατεί μεγάλος αναβρασμός, γιατί παίζονται πολλά. Εμάς δεν μας ξέρει κανένας, οπότε οι Πρόεδροι, ή διορίζονται από σπόντα, ή από δική τους πρωτοβουλία.

Οι συνάδελφοι βέβαια, λίγο ενδιαφέρονται για την κεφαλή του Οργανισμού κι αυτό για πολλούς λόγους. Κατ' αρχήν, όλοι είναι πεπεισμένοι, πως είναι συμφέρον όλων, το ΕΚΑΒ να μείνει εκεί που είναι, δηλαδή 40 χρόνια πίσω. Αυτό συνεπάγεται λιγότερη δουλειά, λιγότερες ευθύνες και σχετικό βόλεμα για όλους.

Περισσότερο συζητιέται ποιοι θα στελεχώσουν το γραφείο πληρωμάτων, για να δίνουν ρεπό και να τακτοποιούν τους συναδέλφους. Από κει και πέρα, ανάπτυξη για τον ΕΚΑΒίτη σημαίνει, καινούριες χάντρες και καθρεφτάκια, δηλαδή καινούρια ασθενοφόρα, περισσότερο προσωπικό και αν αυτό δεν γίνεται, να βγουν οι μέσα να δουλέψουν έξω.

Όπως εξήγησα σε πολλούς, δεν υπάρχει περίπτωση να διοριστεί στο ΕΚΑΒ ικανός Πρόεδρος. Εξ' ορισμού θα είναι άσχετος, ακόμη κι αν επιλεγεί κάποιος μέσα από το ΕΚΑΒ. Γιατί κανείς στην Ελλάδα δεν έχει σπουδάσει "Ανάπτυξη και Διαχείριση Υπηρεσιών Επειγόντων". Το αν θα είναι επιτυχημένος, εξαρτάται από την διάθεση που θα δείξει να μάθει. Με την ανακοίνωση λοιπόν του ονόματος, τίποτα δεν θα αλλάξει στο ΕΚΑΒ.

Βέβαια και μόνο η απομάκρυνση της σημερινής διοίκησης θα αλλάξει πολλά πράγματα. Θα σταματήσει τουλάχιστον ο κατήφορος και ίσως αποτραπεί η πλήρης διάλυση και ολοκληρωτική καταστροφή. Θα πρέπει να κουραστούμε για να αλλάξουμε νοοτροπία σε 2 - 3 τελευταίες σειρές συναδέλφων, οι οποίοι έκαναν τα πρώτα τους βήματα στο ΕΚΑΒ, εκπαιδευόμενοι ότι δημόσιο σημαίνει ρουσφέτι και ρουφιανιά.

Από μια διοίκηση, που είχε σημαία της την ανικανότητα, το κόμπλεξ κατωτερότητας και ήρθε ως κατακτητής να αρπάξει ότι προλάβει. Φεύγει αφήνοντας τον Οργανισμό μισοκατεστραμένο, αλλά δεν γνωρίζει πως υπάρχει τέτοιο δυναμικό που σύντομα θα φτάσει το ΕΚΑΒ, εκεί που πρέπει να βρίσκεται. Και μιλάω για το υγιές δυναμικό του ΕΚΑΒ. Αυτό που περιορίστηκε και διώχθηκε με κάθε τρόπο τα τελευταία χρόνια. Και όχι γι' αυτό που χρησιμοποιήθηκε στην παραγωγή ροζ σκανδάλων και κουτσομπολιών. Και ελπίζω σε λίγο οι συνάδελφοι στα πηγαδάκια, να συζητούν για τα επόμενα βήματα του Οργανισμού και όχι για βιντεοκλίπ με παρτούζες.

Βαρόμετρο

Το κόμμα της Ν.Δ. δεν υπέστη μια απλή ήττα. Συνετρίβη και διασύρθηκε.

Ο ΕΚΑΒίτης και η ΕΚΑΒίτισα δεν χρειάζονται να παρακολουθούν με τις ώρες αναλύσεις, για τα αίτια που Ελληνικός Λαός είπε το μεγάλο ούστ.

Γιατί οι Διασώστες, όπου κι αν ανήκουν πολιτικά, υποψιάζονταν από καιρό, ότι το Κράτος διοικείται με τον ίδιο τρόπο που διοικείται το ΕΚΑΒ. Ένας Δημόσιος Οργανισμός είναι βαρόμετρο. Όπως λοιπόν αυτή η διοίκηση κατέστρεψε το ΕΚΑΒ, έτσι και το κόμμα που την διόρισε κατέστρεψε το Κράτος στο σύνολό του.

Πως θα πάει το ΠΑΣΟΚ; Εγώ είμαι αισιόδοξος ότι θα πάει καλά. Όχι γιατί έχουμε πιάσει πάτο και δεν γίνεται να πάμε χειρότερα, αλλά γιατί ο νέος πρωθυπουργός δεν έχει σχέση μ' αυτό που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε από τους πολιτικούς.

Σε κάθε περίπτωση όμως εμείς οι ΕΚΑΒίτες έχουμε το βαρόμετρο.

Καλό τριήμερο

Μου διαμαρτυρήθηκε φίλος χτες, γιατί δεν γράφω τίποτε αυτές τις μέρες.

Πραγματικά, δεν χρειάζεται. Προεκλογικά όλος ο κόσμος μιλάει. Όλοι κάνουν δηλώσεις. Άλλοι διορίζουν μέχρι και Προέδρους στο ΕΚΑΒ. Εγώ φεύγω σήμερα για να ψηφίσω και τα λέμε από βδομάδα.

"Θα κάνουμε μπανάνα"

Οι 'μέσα' και οι 'έξω'.

Νύχτα χτες η 7 ομάδα και μία από τα ίδια. 10 αυτοκίνητα να βγάλουν την δουλειά. Από τότε που ήρθα στο ΕΚΑΒ, ακούω το ίδιο παραμύθι. Ότι είναι μια προσωρινή κατάσταση, που οφείλεται στην έλλειψη προσωπικού. Λες και θα βρεθεί ποτέ κυβέρνηση που θα εγκρίνει πρόσληψη 1000 Διασωστών, για να λυθεί το πρόβλημα.

Το ζήτημα είναι αλλού: να σταματήσουμε να μεταφέρουμε στα Νοσοκομεία ότι θέλει ταξί, δήθεν για να μην δυσαρεστήσουμε τους πολίτες και χάσει ψήφους η κυβέρνηση. Ακόμη και σήμερα που δουλεύουμε χωρίς πρωτόκολλα και χωρίς διαλογή, αυτοί που κάθονται στην καρέκλα του τηλεφωνητή, θα μπορούσαν να είναι πιο επαγγελματίες.

Μισή ώρα πριν την αλλαγή, μου έδωσε το 'επείγον καρδιολογικό' και δεν είχα καμία αντίρρηση. Είχα αντίρρηση όμως, όταν πολύ εύκολα "ανακάλυψα" ότι καρδιολογικό ιστορικό είχε ο ασθενής, αλλά το επείγον πρόβλημα ήταν τα κοιλιακά άλγη, από την προηγούμενη μάλιστα. Και το ανέφερα στον ασύρματο.

Πάντα προσπαθώ να αποφεύγω τις αντιπαραθέσεις του τύπου "οι μέσα και οι έξω". Δεν οδηγούν πουθενά. Το ΕΚΑΒ είναι ένα. Και είναι λάθος σε όλες του τις διαστάσεις. Αλλά ο εκφωνητής, (από αυτούς που θεωρώ "καλά παιδιά"), την είχε έτοιμη την απάντηση: "δικαιούται συνάδελφε ο τηλεφωνητής να κάνει ένα λάθος. Εσείς εκεί έξω δεν κάνετε λάθη;" - "δικαιούται συνάδελφε μετά από 6 ώρες στην καρέκλα να κάνει λάθος" του απάντησα, "εμείς με 8 ώρες νυχτερινή βάρδια στο δρόμο δεν κουραζόμαστε, οπότε δεν κάνουμε λάθη". - "ναι αλλά κάνετε δύο ώρες το σήμα", για να προσθέσει ότι δεν το λέει για μένα προσωπικά. Τα γνωστά.

Και τότε κατάλαβα την αντίληψη των "μέσα" για το πρόβλημα που αντιμετωπίζει το ΕΚΑΒ. Πιστεύουν ότι δουλεύουμε λίγο. Πιστεύουν ότι το ασθενοφόρο είναι μια μηχανή που τρώει κάρτες. Δεν κατανοούν πως μετατρέποντας το ασθενοφόρο σε σκουπιδιάρικο, ούτε ποιότητα στις υπηρεσίες έχουν, ούτε προσωπικό με ηθικό. Δεν κατανοούν πως δουλεύοντας με σύστημα "ότι να ναι, όπως να ναι", θα πάμε κάθε μέρα και χειρότερα. Τους φταίνε οι απ' έξω. Δεν θέλω να επεκταθώ, γιατί είμαι στα όρια της απελπισίας.

Αν δεν επιβληθούν κάποια πράγματα με το ζόρι, όταν πάρω σύνταξη το ΕΚΑΒ θα είναι σε χειρότερη μοίρα απ' ότι ήταν όταν προσλήφθηκε η σειρά μου.

Στρατός και Δεξιά

Από τότε που ο γιος μου πήγε φαντάρος, όταν διαβάζω εφημερίδα, το μάτι μου σταματάει σε ειδήσεις σχετικές με το Στρατό. Έτσι έμαθα, πως στην πενταετία της διακυβέρνησης από την ΝΔ, πενταπλασιάστηκαν οι ανυπότακτοι εσωτερικού και έφτασαν τις σαράντα χιλιάδες.

Παλιά ήξερες, πως αν δεν πήγαινες στρατιώτης, έρχονταν η αστυνομία και σε πήγαινε σηκωτό στο πλησιέστερο Στρατοδικείο. Εκεί, αν ζητούσες συγνώμη έτρωγες 3 μήνες και πήγαινες να υπηρετήσεις. Αν συνέχιζες να έχεις αντιρρήσεις, έτρωγες 4 χρόνια και πήγαινες στρατιωτικές φυλακές. Χώρια οι επιπτώσεις στην υπόλοιπη ζωή σου.

Σήμερα δεν τρέχει τίποτα. Αυτά όλα τα "παληκάρια", έχουν μέσον. Κυκλοφορούν άνετα, πηγαίνουν για καφέ στο Κολωνάκι, δουλεύουν, σπουδάζουν.

Ο Έλληνας, λαός ανέκαθεν πολεμικός, είχε άριστη σχέση με τον Στρατό και όπλα. Ο άντρας, ήταν υπερήφανος για τη θητεία του και θεωρούσε το 'πράσινο χαρτί' ισάξιο με τίτλο πανεπιστημίου. Το ήθελε να το δείχνει σ' όλη τη ζωή του και να διηγείται ιστορίες.

Τον περασμένο μήνα ο Βουλγαράκης ανακοίνωσε την μείωση της θητείας στους 9 μήνες, με την υποχρέωση των στρατεύσιμων να υπηρετήσουν το 9μηνο στα σύνορα. Διαβάζω λοιπόν σε κυριακάτικο φύλο, πως τα βουλευτικά γραφεία των νεοδημοκρατών έχουν μετατραπεί σε στρατολογικά γραφεία. Τρέχουν να βάλουν μέσον οι νεοδημοκράτες, για να πάρουν 'μαϊμού' βεβαιώσεις, ότι έχουν προβλήματα υγείας, ώστε να παρακάμψουν το νόμο και να υπηρετήσουν στο κέντρο.

Εγώ βέβαια ανήκω στα κορόιδα. Έτσι δεν είχα αντίρρηση, όταν ο γιος μου με ενημέρωσε ότι ζήτησε να υπηρετήσει ως έφεδρος αξιωματικός και θα μείνει επιπλέον 4 μήνες. Ούτε όταν έκανε αίτηση να πάει σε παραμεθόριο και να μείνει εκεί αμετάθετος.

Οι δεξιοί πάντα το έπαιζαν υπερπατριώτες και στρατόκαυλοι. Αποδείχτηκε ότι τον Στρατό τον ήθελαν για να παίρνουν την εξουσία, όταν δεν τους ευνοούσαν οι κοινωνικές συνθήκες.

Υπήρχαν συγκεκριμένες κατηγορίες που δεν πήγαιναν φαντάροι. Οι άνθρωποι με μόνιμη ανικανότητα, οι ψυχάκηδες, τα πρεζόνια και οι αδερφές.

Ευτυχώς που σε λίγο θα καταργηθεί η θητεία, γιατί τώρα δεν θέλει να πάει κανείς. Τις διαφορές μας με τους γείτονες τις έχει λύσει η Ντόρα με διαπραγματεύσεις. Και δεν ξέρουμε αν μας ανήκει και το σπίτι μας, ή το έχει παραχωρήσει στους Τούρκους.

Σωματείο και Βουλευτικές

Έδωσαν και πήραν οι συζητήσεις για το Σωματείο όλο το Καλοκαίρι. Και τελικά, μόλις καταφέραμε να έχουμε Σωματείο, μας πρόλαβαν οι Βουλευτικές και το ενδιαφέρον μοιραία μετατοπίστηκε

Δικαιολογημένα βέβαια, γιατί πέρα από τον μικρόκοσμο του ΕΚΑΒ, προτεραιότητα είναι να φύγει αυτή η κυβέρνηση που διέλυσε τη χώρα ολόκληρη. Πήραν μίζες, μπλέχτηκαν σε σκάνδαλα, έκαναν ρουσφέτια, μείωσαν μισθούς, ακρίβυναν τα πάντα και τίποτα παραπέρα. Και θα υπάρξει και όφελος για το ΕΚΑΒ, γιατί φεύγοντας θα πάρουν μαζί τους και αυτή την Διοίκηση, που ακολούθησε πιστά την κυβερνητική επιλογή και μετέτρεψε το ΕΚΑΒ σε έναν παρασιτικό Οργανισμό του Δημοσίου, χωρίς κανένα όφελος για τους πολίτες.

Τώρα που φτάσαμε στο τέλος δεν έχω όρεξη, ούτε για θριαμβολογίες, ούτε για συνθήματα. Το πολύ - πολύ, σε μερικές μέρες να τους πω "ουστ". Μεγαλύτερη σημασία για μένα έχει η επόμενη μέρα.

Ας έρθει με το καλό και τα λέμε. Υγεία και ευτυχία σε όλους. Και καλά αποτελέσματα στις εκλογές, όπου κι αν ανήκουν.

Φωτιές 2009

Ούτε ο Θεός δεν τους θέλει, τους ηλίθιους που κυβερνάνε. Αν δεν τσακιστούν να φύγουν, μετά τις φωτιές θα ρίξει ακρίδες.

Όσο για τα αίτια, μην ακούτε κανέναν. Δύο πράγματα ισχύουν Διεθνώς: Πρόληψη και Καταστολή. Τι ισχύει στην Ελλάδα; Στον τομέα της πρόληψης, πέντε διαφορετικές υπηρεσίες, κρατικές ή δημοτικές, συγκρούονται μεταξύ τους για τις αρμοδιότητες και κανείς δεν κάνει τίποτα. Τελεία. Επιπλέον ο κοπρίτης ο Έλληνας, δεν καθαρίζει ούτε τα ξερόχορτα από την αυλή του και μετά φωνάζει για Ελικόπτερα και το κράτος που τον εγκατέλειψε. Όσο "για τους κόπους μιας ζωής" και "τις περιουσίες που χάθηκαν", ένα έχω να πω: 'έστι δίκης οφθαλμός....'.

Στον τομέα της καταστολής τα πράγματα είναι χειρότερα. Όχι μόνο λείπουν 3000 πυροσβέστες, αλλά και αυτοί που υπάρχουν δεν ξέρουν να σβήνουν φωτιές. Και από τους ανώτατους αξιωματικούς της Π.Υ., οι 8 στους 10 είναι για τα πανηγύρια. Δεν τα λέω εγώ αυτά, οι ίδιοι οι Πυροσβέστες τα λένε.

Τα ψέματα τελείωσαν. Τέλος το δημοσιοϋπαληλίκι σ' αυτές τις Υπηρεσίες!!! Ή θα στελεχωθούν με επαγγελματίες, ή θα έχουν τα αποτελέσματα που βλέπουμε.

Περίτρανη απόδειξη στις εξετάσεις για τις Αστυνομικές Σχολές. Οι μισοί τις δήλωσαν φέτος σε σχέση με πέρυσι, μετά τα γεγονότα του Δεκέμβρη. Έκλασαν μέντες οι φλώροι που πήγαιναν στην Αστυνομία για να γίνουν Δημόσιοι υπάλληλοι.

Όσο για το ΕΚΑΒ, τα ίδια καραγκιοζιλίκια. Ξαναθυμήθηκαν το ΕΤΙΚ που έχουν καταργήσει εδώ και 5 χρόνια. Γι΄αυτούς όλα είναι ένα θέατρο. Προς όλες τις κατευθύνσεις. Μάζεψαν άτομα, τα έστειλαν στις εστίες της φωτιάς και ενημέρωσαν την ΝΕΤ ότι το ΕΚΑΒ είναι εκεί με "ειδικές μονάδες". Κοροϊδεύουν και τον κόσμο και την πολιτική ηγεσία. Οι οποίοι βέβαια δεν γνωρίζουν πως ούτε ΕΤΙΚ υπάρχει, ούτε οι συνάδελφοι έχουν κάποια ειδική εκπαίδευση, σε σχέση με καταστροφή από φωτιά. Ας κάνουν ότι θέλουν, τέτοια νούμερα που είναι. Αρκεί τις μαλακίες τους να μην τις πληρώσει συνάδελφος και πάθει κάτι.

Ερατεινή 2009

Ναι πήγα Ερατεινή και φέτος όπως είχα πει. Δεν τόλμησα την Αθηνών – Πατρών, αλλά προτίμησα την διαδρομή από Κάστρο. Πολύ στροφιλίκι, αλλά το Lancer με την ανάρτηση πολλαπλών συνδέσμων τις έχει χαλαρά. Έτσι είναι αυτά τα πράγματα. Άλλοι επενδύουν σε αυτοκίνητα, για να κάνουν το κέφι τους και άλλοι σε ακίνητα, για να μεγαλώσουν την περιουσία τους και να τα πάρουν μαζί τους. Θα μου πεις τώρα, μπορείς ρε κακομοίρη με 20000 να χτίσεις μεζονέτες; Όχι βέβαια, αλλά ένας μισθωτός με υποχρεώσεις, δεν μπορεί να μαζέψει περισσότερα. Εκτός αν μπλεχτεί στην διοίκηση και βρει τρόπους να έχει ‘επιπλέον εισοδήματα’. Ξέρετε τι λέω.
Στην Ερατεινή δεν είχε αλλάξει τίποτα. Το ίδιο όμορφα με πέρυσι, λογικές τιμές, καλό φαγητό, ηρεμία. Μόνο μου φάνηκε, ότι είχε περισσότερο κόσμο. Άλλο όμως ήταν το ‘κακό’. Μέσα σε 150 μέτρα χωριό, συνάντησα έξι (6) Εκαβίτες!!! (Τελικά είμαστε πολλοί, αλλά σκόρπιοι). Οπότε πώς να χαλαρώσεις. Πάλι οι ίδιες συζητήσεις. Κάποιοι πρέπει να φταρνίζονταν, γιατί τους μελετούσαμε συνέχεια.
Έμαθα και τα κατορθώματα της Διοίκησης, σε τοπικό επίπεδο. Ο Τομέας στελεχώνεται από 20 άτομα – 18 Εκαβίτες και 2 νοσοκομειακούς οδηγούς. Η Διοίκηση έκανε και δω το θαύμα της, για να δημιουργήσει αναταραχή και να μην δουλεύει τίποτα. Τοποθέτησε υπεύθυνο Τομέα, νοσοκομειακό οδηγό!!! Ακολούθησαν διαμαρτυρίες και πολύμηνες διαπραγματεύσεις, μέχρι να βρεθεί λύση: προτάθηκε στους συναδέλφους να καταγγείλουν (να ρουφιανέψουν δηλαδή) τον υπεύθυνο, ώστε να βρεθεί πάτημα για την αντικατάστασή του. Οι συνάδελφοι αρνήθηκαν και η πετυχημένη, σε πολλές άλλες περιπτώσεις, συνταγή απέτυχε στη Φωκίδα. Το λέω αυτό, γιατί ακριβώς αυτή η μέθοδος, με απόλυτη επιτυχία, εφαρμόστηκε για να διωχτώ εγώ και άλλοι συνάδελφοι από τις αεροδιακομιδές και φαντάζομαι και αλλού. Στην Αθήνα περισσεύουν οι ρουφιάνοι. Ίσως πρέπει να στείλουμε και στην Φωκίδα, για να διευκολύνουν το έργο της Διοίκησης.
Τελικά ο υπεύθυνος αντικαταστάθηκε με Εκαβίτη και αποκαταστάθηκε η ηρεμία, για να παραμείνουν τα άλλα γνωστά σε όλους προβλήματα, τα οποία όμως απασχολούν το σύνολο σχεδόν της επαρχίας.
Μια και ανοίξαμε όμως το θέμα, θα κάνω μια παρένθεση για να δούμε τι σημαίνει, ‘υπεύθυνος’ στο ΕΚΑΒ; Ως γνωστόν ο Έλληνας ψοφάει για εξουσία. Και η δίψα του γι’ αυτή, είναι αντιστρόφως ανάλογη της επάρκειάς του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα γνωστή προϊσταμένη: -‘εγώ διοικώ’, -‘εγώ κάνω διοίκηση’, -‘δεν είναι δική σου αρμοδιότητα’, -‘εσύ δεν είσαι τίποτα’ και πάει λέγοντας, από το πρωί μέχρι το βράδυ. Κανέναν δεν θεωρεί ικανό συνεργάτη, αφού έχει ταυτίσει την ικανότητα των άλλων με την αμφισβήτηση της εξουσίας της. Ποιος είναι καλός; Αυτός που έχει την ιδέα ενός σχεδίου, έχει σκεφτεί ταυτόχρονα τον τρόπο υλοποίησης, αλλά πάει και το αναφέρει αποκλειστικά σ’ αυτήν. Οπότε, ή θα παρουσιάσει το σχέδιο ως δικό της, ή αν δεν μπορεί να το υλοποιήσει, θα το κάψει επιτόπου λέγοντας ‘μ’ αυτό έχω ασχοληθεί ΕΓΩ πριν χρόνια, αλλά δεν γίνεται’. (Αφιερωμένο εξαιρετικά στους συναδέλφους σε κάποιο γραφείο, που δήλωσαν φανατικοί αναγνώστες της ιστοσελίδας).
Ας ξαναγυρίσουμε όμως στους ‘υπεύθυνους’. Ποιος είναι λοιπόν, ο ορισμός του υπεύθυνου; Υπεύθυνος ονομάζεται ο μαλάκας, ο οποίος ορίζεται από την Διοίκηση του ΕΚΑΒ, για να οργανώσει την δουλειά, σε ένα τμήμα ή σε έναν τομέα. Αυτός ο μαλάκας εργάζεται νυχθημερόν, μαλώνει με τους συναδέλφους του και μόλις τελειώσει τη δουλειά και έρθει η ώρα για τα ρουσφέτια συκοφαντείται και πετιέται στα σκουπίδια. Και βέβαια δεν υπάρχει και καμιά αντίδραση από τους συναδέλφους του, αφού όλο το προηγούμενο διάστημα τους είχε πιέσει και δεν τον γουστάρει κανείς. Άσε που πάντα υπάρχει έτερος μαλάκας, που περιμένει στη γωνία να οριστεί αυτός ως ‘υπεύθυνος’. Μαλάκας στη θέση του μαλάκα, δηλαδή. Σ΄ αυτά που γράφω δεν δέχομαι αντίλογο, γιατί τέτοιος μαλάκας έχω υπάρξει, όχι μία αλλά δύο φορές. Την πρώτη φορά το ’98 (επί των ημερών ανεκδιήγητου προέδρου που θεωρούσε το ΕΚΑΒ ιδιοκτησία του), στάλθηκα από τις μονάδες για παραθέριση στην Ομόνοια. Και έγινε φωτοτυπία και το ’07.
Θα μου πεις τώρα και με το δίκιο σου, ‘καλά και συ δεν έβαλες μυαλό την πρώτη φορά; Οπότε καλά να πάθεις’! Δεν είναι ακριβώς έτσι. Την δεύτερη φορά είχα πλήρη επίγνωση. Δεν είχα καμία αμφιβολία, ότι θα με πουλούσαν. Δεν μπορούσα όμως να φανταστώ ότι κάποιοι θα έφταναν στο σημείο να καταστρέψουν την δουλειά που είχαμε κάνει. Πόσο μάλλον να φανταστώ, ότι θα βρίσκονταν διοίκηση που δεν είχε πρόβλημα να καταστρέψει, όχι το έργο σε έναν τομέα, αλλά ολόκληρο το ΕΚΑΒ. Αυτοί όμως μόλις ανέλαβαν, το πρώτο που έκαναν ήταν να πουλήσουν τον πρόεδρο, που η κυβέρνησή τους είχε διορίσει. (Δεν μπόρεσαν να χωνέψουν οι κακομοίρηδες, ότι κάποιος ήρθε στο ΕΚΑΒ με Mercedes και δεν είχε ανάγκη να 'φάει'. Το σωστό στο ΕΚΑΒ είναι, πρώτα να χωθείς σε κάποιο πόστο στη διοίκηση και στην πορεία να αποκτήσεις Mercedes, Jeep, ή μεζονέτες).
Και στη συνέχεια εφάρμοσαν ανενόχλητοι το project ‘ρουσφέτια και διώξεις’. Συνταγή που είχε απορρίψει ένας από τους ελάχιστους τίμιους πολιτικούς που έβγαλε η παράταξή τους, ο Γ. Ράλλης το 1980. Τον οποίο επίσης πούλησαν. Για να έρθει ο Αντρέας και να τους βάλει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Για να έρθουν, μέσα από γνωστές καταστάσεις και συνθήκες, πάλι στο προσκήνιο. Και το μυαλό τους να μην έχει φτάσει, ούτε στο 1980. Ακόμη την ΕΡΕ ονειρεύονται.
Ξέφυγε τελείως το θέμα. Από την Ερατεινή το πήγα στην ΕΡΕ. Το αφήνω εδώ.
Καλό χειμώνα σε όλους.

Διλήμματα

Τελευταία επανεξέταση σήμερα. Σάπισα 45 μέρες, μετά το ατύχημα. Και να μπορούσα να πάω διακοπές καλά θα ήταν. Αλλά με σπασμένα πλευρά, δεν μπορείς να κουνηθείς από το σπίτι.

Μετά την εμπειρία του Ευαγγελισμού το βράδυ του ατυχήματος, εννοείται δεν ξαναπάτησα. Ότι είχα να κάνω, στον Ερυθρό. Καμία σχέση.

Όποιον συναντούσα θυμόταν τις φορές που βριστήκαμε στα επείγοντα, αλλά ανέλαβαν να με ξαναφτιάξουν. Τελείωσα με τους Θ/Χ, αφού τα πλευρά κόλλησαν χωρίς επιπλοκές και σε λίγες μέρες θα σηκώνω και βάρος (ελπίζω).

Έμειναν οι Ορθοπεδικοί, αφού ο αριστερός ώμος δεν δουλεύει καλά. Και τώρα που υποχώρησε το αιμάτωμα, ο υπέρηχος έδειξε "μερική διατομή του δελτοειδούς"! Πολύ ωραία. Και πως φτιάχνει αυτό; Συντηρητικά με άσκηση, ή χειρουργείο (αρθροσκόπηση) και φτιάχνει με τη μία. Και μετά το χειρουργείο τι; Πολύ απλά, δεν μπορείς να δουλέψεις.

Ωραία σου λέει ο άλλος. Ξεχνάς το ασθενοφόρο. Μέσα αραχτός. Μου πέρασε από το μυαλό και φρίκαρα με τη μία.

Πέρυσι είχα πάει με το γιο μου 4 μέρες στην Ερατεινή (Φωκίδα) http://hellas-medic.blogspot.com/2008/08/blog-post_13.html και μου άρεσε. Θα πάω τώρα άλλες 4, να καθαρίσει το μυαλό και μόλις γυρίσω θα ξεκινήσω ασκήσεις. Ελπίζω το Σεπτέμβρη να είμαι στο ασθενοφόρο μου.

Μαθήματα Οικονομίας

Όποτε κάθεσαι να ακούσεις, ή να δεις μια είδηση τον τελευταίο χρόνο, σ' ότι αφορά στην οικονομία, τα ίδια και τα ίδια. Καρμπόν. Δεν αυξάνονται τα έσοδα του Κράτους, δεν μειώνονται οι σπατάλες του Δημοσίου, οπότε πάμε σε νέους φόρους. Οι εργαζόμενοι φταίνε για όλα.

Ειδικά όμως οι Δημόσιοι Υπάλληλοι, παρατηρώντας ο καθένας τη δική του Υπηρεσία, έχουν πλήρη συνείδηση πως για όλα φταίει η Κυβέρνηση. Γιατί αυτή διορίζει ανίκανες και ύποπτες διοικήσεις στους Οργανισμούς.

Πως να περιοριστεί η σπατάλη του Δημόσιου Τομέα, όταν σε περιπτώσεις σαν του ΕΚΑΒ, τα 9 στα 10 ευρώ που δίνονται, πάνε στα σκουπίδια. Ας αρχίσουμε να μετράμε. Εγώ θα αναφέρω 2-3 περιπτώσεις ενδεικτικά.

Δεν θα ρωτήσω πόσοι από τους υπαλλήλους που υπηρετούν είναι χρήσιμοι. Θα ρωτήσω, αν το ΕΚΑΒ είχε διαχείριση στηριγμένη σε ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, πόσοι θα έμεναν. Και ασφαλώς δεν αναφέρομαι στα Πληρώματα των Ασθενοφόρων. Θα φτάσω και κει. Ούτε μιλάω για ιδιωτικοποίηση, για να μην αρχίσουν οι κακόβουλοι να λένε. Στις ΗΠΑ, για παράδειγμα, που και τα περίπτερα έχουν οικονομικό διαχειριστή (manager), το 92,5% του κλάδου ανήκει στο δημόσιο. Και μιλάω για πραγματικό manager, όχι για κομματικό λαμόγιο, που το βαφτίζουμε manager, πρόεδρο, διοικητή κλπ. Το ίδιο και στη Βρετανία, τη Γαλλία, τη Γερμανία και παντού στον κόσμο.

Και θέλω να αναφερθούμε, όχι μόνο σε οικονομικά, αλλά και σε ποιοτικά χαρακτηριστικά

Πόσο οικονομία γίνεται στο ΕΚΑΒ, όταν:

1. Ξοδεύονται χρήματα για την εκπαίδευση και πρόσληψη Διασωστών, οι οποίοι καταλήγουν να κάνουν μεταφορές γιαγιάδων και βλέπουν επείγον περιστατικό κάθε 4 μήνες; Ο κάθε Δήμος αν αγόραζε ένα απλό ασθενοφόρο και το στελέχωνε με πληρώματα εκπαιδευμένα σε ένα 6μηνο ΚΕΚ, θα μπορούσε να εξυπηρετήσει τους Δημότες του μια χαρά. Κι αυτοί δεν θα είχαν τα δάκτυλά τους κολλημένα στο 166, στο τηλέφωνό τους. Τα παράπονά τους στο Δήμαρχο. Είναι μεγάλος ο Δήμος; Ας βγάλει 2 ασθενοφόρα. Ας βγάλει 10.

Και μιλάμε για ασθενοφόρα με βασικό εξοπλισμό, που κοστίζουν 30000 ευρώ. Ποιος ο λόγος να δίνουμε 120000, να έχουμε πανάκριβο εξοπλισμό για επείγοντα στα οχήματα και να τον κάνουμε βόλτες, μέχρι να σαπίσει. Μόνο στην Ελλάδα γίνεται αυτό!

2. Ξοδεύονται χρήματα για την λειτουργία κινητών μονάδων. Με πανάκριβο εξοπλισμό και τεράστια λειτουργικά έξοδα. Ο εξοπλισμός πάει χαμένος, γιατί στις διακομιδές κατά κύριο λόγο, χρησιμοποιείται εξοπλισμός του νοσοκομείου. Οι Μονάδες να πάνε στα Νοσοκομεία και τις διακομιδές να τις κάνει ο γιατρός της ειδικότητας, με την νοσηλεύτριά του. Και ειδικοί είναι και το υπόλοιπο διάστημα θα εργάζονται στην κλινική, αντί να ψάχνουν δέντρο στην πλατεία. Μόνο στην Ελλάδα γίνεται αυτό!

Να πάμε στο συντονιστικό, στο συνεργείο, στις αεροδιακομιδές; Όλοι μπορούμε να σκεφτούμε λύσεις που μειώνουν το κόστος στο 10%.

Ειδικά για τις αεροδιακομιδές, αφού έμεινα εκεί από την ίδρυση του τμήματος και για 9 χρόνια, θα κάνω μια αναφορά. Είναι λογικό συνάδελφοι να μιλάμε για μείωση των δαπανών και να στέλνουμε C 130, με κόστος 10000 ευρώ ανά ώρα, στην Κρήτη να φέρει περιπατητικό ασθενή; Ή να νοικιάζουμε τζετ ξένης εταιρίας, με κόστος 60000 ευρώ, για επαναπατρισμό ασθενούς από τη γερμανία; Με τα χρήματα που έχουμε ξοδέψει όλα αυτά τα χρόνια, όχι αεροπλάνο θα είχαμε αγοράσει, αλλά ολόκληρη πτέρυγα μάχης. Και αφού δεν κάνουμε πρωτοβάθμιες αεροδιακομιδές, δηλαδή από τον τόπο του συμβάντος, είναι λογικό να στέλνουμε Καρδιολόγο και Διασώστη να φέρουν νεογνό, αντί να πάει ο γιατρός του Παίδων με την νοσηλεύτριά του, που είναι ειδικοί; Είναι λογικό να στέλνουμε Πλαστικό χειρουργό να φέρει επικείμενο τοκετό; Μόνο στην Ελλάδα γίνεται αυτό!

Μόνο με τα παραπάνω και στατιστικά, περιορίζεις το στόλο σε 30 ασθενοφόρα στο λεκανοπέδιο και το καθένα κάνει δύο (2) περιστατικά στο 8ωρο. Είναι τυχαίο που οι Αμερικανοί συνάδελφοι στις μισές Πολιτείες δουλεύουν 48ωρες βάρδιες και μετά κάθονται 4 μέρες; Όχι, γιατί στο 48ωρο κάνουν 6 περιστατικά!

Και σαν συνέπεια, σκεφτείτε τα μειωμένα καύσιμα, τις μειωμένες φθορές και πάει λέγοντας.

Σκεφτείτε τώρα, ένα νέο παιδί που έρχεται από την Καβάλα (πχ) να σπουδάσει στο ΙΕΚ. Νοίκια έξοδα, πήγαινε - έλα, να βρει και μια προσωρινή δουλειά και να διοριστεί μετά από 4 χρόνια στην Αθήνα και να πάει μετά από 8 χρόνια στην Καβάλα, για να κάνει τι; Μεταφορά γρίπης, πυρετού και άλλων επειγόντων. Ας πάει κατευθείαν στον Δήμο της Καβάλας, ή έναν γειτονικό στην χειρότερη. Δεν χρειάζονται τη δόξα του ΕΚΑΒ Αθηνών τα νέα παιδιά. Δουλειά ψάχνουν. Ξέρει κανείς κανέναν Αμερικανό από το Τέξας, να πάει στη Ουάσιγκτον για δουλειά;

Κι όμως η κυβέρνηση θεωρεί, ότι πηγή όλων των κακών της Ελληνικής οικονομίας είναι ο μισθός μου. Και θα σωθεί η Ελληνική οικονομία, κόβοντάς μου επιδόματα, αυξήσεις και αυξάνοντάς μου τη φορολογία. Ας κόψει το μισθό του Παπαευσταθίου και της Κωσταδιού, που παίρνουν και περισσότερα.

Δεν ξέρω τι να πω. Μερικές φορές πιστεύω πως δεν τα κάνουν επίτηδες. Πως απλά είναι βλάκες.

Βέβαια, τα παραπάνω γεννούν ερωτήματα, αν τα δούμε σαν προτάσεις λειτουργίας. Επειδή όμως, την Αμερική την ανακάλυψαν πριν από χρόνια άλλοι και έχουν δώσει απαντήσεις σε όλα, θα επανέλθω σύντομα.

Τι γίνεται με τους χοίρους;

Δεν το επιβεβαίωσα, αλλά πληροφορήθηκα ότι καταργήθηκε το "γουρουνάμαξο". Από δω και στο εξής, τα κρούσματα θα μεταφέρονται με ασθενοφόρα τομέα. Ξέρετε γιατί;

Από δω και πέρα θα χαθεί η μπάλα με την κωλογρίπη και δεν πρόκειται να προλαβαίνει ένα αυτοκίνητο.

Κρίμα όμως που το κατάργησαν. Τα μνημεία πρέπει να μένουνε. Ειδικά τα μνημεία μαλακίας. Μέχρι εκεί τους φτάνει το μυαλό των διοικούντων. Μέχρι εκεί μπορούν να σχεδιάζουν το σύγχρονο ΕΚΑΒ. Μέχρι το "γουρουνάμαξο".

Χάσανε και τη λούφα οι συνάδελφοι που το είχαν χρεωθεί.

Τι πρόκειται να γίνει το Χειμώνα; Έχω ένα ωραίο σενάριο. Απ' ότι προβλέπουν οι ειδικοί το 50% του πληθυσμού θα κολλήσει τη "νέα γρίπη". Θα έχουμε λοιπόν 5 εκατ. διαπιστωμένα κρούσματα. Όποιος λοιπόν έχει δουλειά στην Αθήνα, θα παίρνει τηλέφωνο στο ΕΚΑΒ και θα ζητάει να πάει Νοσοκομείο. Εκεί θα κατεβαίνει και θα πηγαίνει στη δουλειά του. Πως σας φαίνεται;

Έλα όμως που, στατιστικά, θα νοσήσει και το 50% των Πληρωμάτων των Α/φόρων!!!

Προβλέπω πανηγύρια. Προβλέπω να το κλείνουμε το μαγαζί.

Αλλά είμαι σίγουρος πως η Διοίκηση τα ξέρει όλα αυτά τα σενάρια και έχει πάρει τα μέτρα της. Τι μέτρα έχει πάρει; Θα σας πω εγώ. Έχει φέρει παπά και κάνει δεήσεις, για να γίνουν εκλογές το Φθινόπωρο. Να έρθει άλλη κυβέρνηση, να πάνε αυτοί στα σπίτια τους για να γλυτώσουν. Λέτε να έχει σκεφτεί κάτι άλλο ο Παπαευσταθίου;

Εγώ από την άλλη, άλλαξα γνώμη και παρακαλάω να μην γίνουν εκλογές, για να αυτοκαταστραφούν.

Να μην ξεχνιόμαστε

Καλοκαιράκι στα μισά του και όλος ο κόσμος στο ΕΚΑΒ, ασχολείται με διακοπές και καλά κάνει. Που θα πάμε, πως θα το οργανώσουμε, τι τριήμερα βγαίνουν και τα σχετικά.

Δεν ζηλεύω που δεν μπορώ να συμμετέχω στο γενικότερο κλίμα, γιατί αφού τσακίστηκα, πρώτη προτεραιότητα είναι να σταθώ στα πόδια μου. Και φέτος ας την περάσω με εκδρομές στον Ευαγγελισμό και τον Ερυθρό.

Έχω όμως κι άλλο άτομο που δεν ασχολείται με τις διακοπές και γενικότερα με τις χαρές της ζωής. Τη φίλη μου την Κωσταδιού. Η οποία έχει μόνο μία χαρά στη ζωή της. Να κυνηγάει κόσμο. Προανήγγειλε διώξεις από Σεπτέμβριο, αρχίζοντας από που αλλού, από Αεροδιακομιδές. Και ενημέρωσε συνάδελφο να ετοιμάζεται, να βγει σε τομέα.

Η γνώμη μου Σοφία είναι να τον βγάλεις από τώρα, γιατί όσο το αναβάλεις μπορεί να μην προλάβεις και να μείνεις με τη χαρά. Βέβαια εγώ την καταλαβαίνω. Όσους προλάβει να εκδικηθεί, με την κυβέρνηση θνήσκουσα και χωρίς περαιτέρω προοπτική εξουσίας.

Την Σοφία πρέπει να την προσέχουμε παιδιά. Είναι είδος προς εξαφάνιση. Για να πω την αμαρτία μου, εγώ πίστευα ότι έχει ήδη εκλείψει. Ότι σήμερα υπάρχουν άνθρωποι που αποδεικνύουν την ανωτερότητά τους, μέσα από τα έργα και τις ικανότητές τους. Όχι μέσα από την δυνατότητά τους να κάνουν κακό στους άλλους.

Αυτή η δεύτερη κατηγορία, μου θυμίζει τα όσα έχω διαβάσει για την περίοδο της Κατοχής. Όλα τα κομπλεξικά ανθρωπάκια, για να αισθανθούν σπουδαίοι έγιναν συνεργάτες των Γερμανών. Στην αντίπερα όχθη πραγματικά σπουδαίοι άνθρωποι διάλεξαν τον δύσκολο δρόμο. Με πιο γνωστό παράδειγμα του γιατρού Πέτρου Κόκκαλη, ο οποίος παρ' ότι είχε Γερμανική παιδεία και του πρότειναν ακόμη και υπουργείο στην κατοχική κυβέρνηση, προτίμησε το βουνό.

Και στη Σοφία αν δώσουν Υπουργείο, αλλά χωρίς δυνατότητα να κυνηγάει κόσμο, να είστε σίγουροι ότι θα αρνηθεί. Πως να το κάνουμε. Εξουσία χωρίς διώξεις, είναι ατμόσφαιρα χωρίς οξυγόνο.

Και την λυπάμαι και μερικές φορές. Γιατί τόσα χρόνια δεν έχει καταλάβει πως στην πραγματικότητα δεν μπορεί να βλάψει κανέναν. Γιατί δεν μπορεί να μειώσει την πραγματική αξία κανενός.

Άποψη ολοκληρωμένη

Έγινε κι αυτό. Μέχρι προχτές πίστευα ότι ήξερα τους πολυτραυματίες πολύ καλά. Από την περασμένη Πέμπτη είμαι ο καλύτερος, γιατί έγινα ο ίδιος πολυτραυματίας.

Μιλάω σοβαρά, γιατί όταν πέφτεις με 140 χλμ με την μηχανή, πας στον άλλο κόσμο, γυρίζεις και σε καμία περίπτωση δεν την βγάζεις τελείως καθαρή.

Το χρονικό:

Κατέβαινα τον Κηφισό και στην γέφυρα της Ιεράς Οδού, ήρθε ένα ζώο, από αυτά που κάνουν ελιγμούς, με χτύπησε στο πλάι, με έριξε και έφυγε.

Πίσω είχα το γιο μου.

Πέσαμε, απογειωθήκαμε, σκάσαμε 10 μέτρα πιο πέρα, συρθήκαμε άλλα 30 και κάποια στιγμή βρεθήκαμε να μας μαζεύουν. Τα κεφάλια μας άθικτα και από τα σημάδια στα κράνη μπορεί κανείς να καταλάβει τι θα παθαίναμε αν δεν τα φορούσαμε. Από κει και πέρα εγκαύματα τριβής σε όλο τα σώμα και ένας πόνος στα πλευρά που έλεγε ότι κάτι έχει σπάσει. Ευτυχώς ο μικρός ήταν με κάτι εκδορές.

Ποιος έφταιγε; Οπωσδήποτε το ζώο που με χτύπησε, αλλά φταίω και γω. Γιατί χρόνια τώρα τους προσέχω αυτούς τους αλήτες και προβλέπω τι θα κάνουν, πριν το σκεφτούν οι ίδιοι. Μια στιγμή αφηρημάδας ήταν αρκετή για να βρεθώ στο νοσοκομείο.

Το ΕΚΑΒ

Όταν είσαι Διασώστης και χτυπήσεις κάπου με 140, πονάς στα πλευρά και δεν μπορείς να αναπνεύσεις, το μυαλό σου πάει στα χειρότερα. Γι' αυτό πήρα ο ίδιος τηλέφωνο στο 166, παρ' ότι σίγουρα θα είχαν πάρει και άλλοι. Σε τρία λεπτά ήρθαν οι συνάδελφοι και σε άλλα 10 ήμασταν στον Ευαγγελισμό. Τι να πω. Ένα ευχαριστώ σε όλους το λιγότερο.

Στον Ευαγγελισμό.

Σε 10 λεπτά πήγα στο νοσοκομείο, αλλά ο κόπος των συναδέλφων πήγε χαμένος.

ΜΕΓΑΛΟ ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ.

Ενημερώθηκαν για το ατύχημα, ενημερώθηκαν ότι είμαι συνάδελφος και με έγραψαν κανονικά. Διαβάστε να φρικάρετε. Μετά την αρχική εκτίμηση μου έβαλαν ένα οξύμετρο και μια φλέβα και με παράτησαν στο φορείο. Αφού πέρασε μία (1) ώρα, άρχισα να διαμαρτύρομαι ζητώντας εξηγήσεις. Μου είπαν ότι θα μου βάλουν άλλη μια φλέβα και θα πάω για αξονική. Και να μην διαμαρτύρομαι γιατί έχω κορεσμό 98. Από τον κορεσμό έκριναν οι ηλίθιοι, ότι κάποιος με κάκωση στο θώρακα, έπρεπε να περιμένει.

Στην εφημερία ήταν τρεις ειδικευόμενοι χειρουργοί, από τους οποίους ο ένας πάλευε να κάνει δουλειά, αλλά οι άλλοι δύο ήταν εκτός τόπου. Και άσχετοι. Και το σίγουρο είναι, ότι όσα χρόνια και να κάνεις ειδικότητα, όταν είσαι μαλάκας, γιατρός δεν γίνεσαι.

Πέρασε άλλη μία ώρα και ακόμη περίμενα να γίνει επείγουσα αξονική. Σε ένα φορείο, με σπασμένα πλευρά, με ανοιχτά εγκαύματα και κάτι βγαλμένα νύχια. Τους ζήτησα κάποιος να περιποιηθεί τα τραύματα, για να μην υποφέρω, όση ώρα περιμένουμε τον αξονικό, αλλά πάλι με έγραψαν.

Ενδιαφέρθηκαν συνάδελφοι, ενοχλήθηκε μέχρι και ο υποδιοικητής του Νοσοκομείου, αλλά κανένα αποτέλεσμα. Οι τρεις ειδικευόμενοι, γύριζαν σαν ζαλισμένα κοτόπουλα έχοντας χάσει την μπάλα. Γύρω στα μεσάνυχτα μπήκε η δεύτερη φλέβα, που είχε ζητήσει ο γιατρός στις 21.30΄. Με απήγαγαν κάτι συνάδελφοι και με κατέβασαν στο αξονικό. Αν δεν ήταν αυτοί, ακόμη θα περίμενα.
Η αξονική έδειξε κάτι σπασμένα πλευρά, χωρίς κάτι επιπλέον, οπότε διασφαλίσαμε πως όσο και να προσπαθήσουν στα επείγοντα, δεν πρόκειται να με πεθάνουν. Επιστροφή λοιπόν και αναμονή (πάλι) να βρεθεί Πλαστικός να μου κλείσει τα εγκαύματα. Οι ώρες περνούσαν και οι πόνοι δυνάμωναν. Ο κόσμος είχε αραιώσει. Οι περισσότεροι είχαν φύγει γιατί βαρέθηκαν, κάποιοι πήγαν σε ιδιωτικά και έμειναν κάτι σαν και μένα, που δεν μπορούσαμε να κουνηθούμε.

Τους υπενθύμισα ότι είμαι 6 ώρες με ανοιχτά εγκαύματα και με βγαλμένα νύχια. Τους ζήτησα να αντιληφθούν τη διαφορά επειγόντων και Γκουαντάναμο. Τίποτα. Στις 03.30΄ήρθε ο Πλαστικός και έκλεισε τα εγκαύματα. Με λυπήθηκε και μου έραψε και τα νύχια.

Αποφάσισαν να μου κάνουν εισαγωγή, αλλά ανακάλυψαν ότι δεν είχα ακτινογραφία θώρακος και δεν είχαν πάρει αίμα για διασταύρωση. Αυτά που κάνουν άμεσα σε όλα τα Νοσοκομεία του Κόσμου, όταν μπαίνει πολυτραυματίας. Για την ακτινογραφία μου έδωσαν νούμερο και μου είπαν ότι θα περιμένω άλλη μιάμιση ώρα. Και μετά θα μείνω πάνω στο φορείο στο διάδρομο της κλινικής, γιατί δεν υπάρχει κρεβάτι και τα ράντζα έχουν καταργηθεί.

Βρήκα δύο συναδέλφους που είχαν φέρει περιστατικό και τους παρακάλεσα να με βγάλουν στην είσοδο. Σηκώθηκα κρατώντας τα πλευρά μου, τυλιγμένος με ένα σεντόνι, μπήκα στο αυτοκίνητό μου και έφυγα.

Οι συνάδελφοι

Πρέπει να ευχαριστήσω τους συναδέλφους που με επισκέφτηκαν, ειδικά αυτούς που ήρθαν εκτός υπηρεσίας. Για τη βοήθειά τους. Τον συνάδελφο που περιποιήθηκε τα τραύματα του γιου μου, γιατί κι αυτός ακόμη θα περίμενε. Το Κέντρο που ζήτησε να ενημερωθεί για την κατάσταση της υγείας μου. Γενικά όλους τους συναδέλφους, που κατάφεραν να με συγκινήσουν με το ενδιαφέρον τους.

Τώρα εκπαιδεύομαι να γράφω με το αριστερό και ελπίζω γρήγορα να βγω στο δρόμο.

Σωματείο - συνέχεια

Τελείωσαν λοιπόν οι εκλογές στο Σύλλογο, έγινε ότι έγινε, θα έχουμε συνέχεια, αλλά πρέπει που και που να λέμε και καμιά αλήθεια. Πάμε λοιπόν.

Η αλλαγή των συσχετισμών στο Συμβούλιο του Συλλόγου μας, μόνο ωφέλιμη μπορεί να είναι, για τον απλούστατο λόγο, ότι όπως ήταν τα πράγματα πριν τις εκλογές, είχαμε πιάσει πάτο και το είχα αναφέρει.

Το κρίσιμο και διαχρονικό ερώτημα, είναι τι μπορεί να περιμένει, όχι ο υπάλληλος του ΕΚΑΒ, αλλά ο Διασώστης, από έναν Σύλλογο αυτής της μορφής. Έναν σύλλογο δημοσίων υπαλλήλων. Η απάντηση είναι ξεκάθαρη. ΤΙΠΟΤΑ.

Αυτοί οι σύλλογοι έχουν δημιουργηθεί, για να φροντίζουν τα συμφέροντα των δημοσίων υπαλλήλων ενός Οργανισμού γενικότερα και όχι μιας κατηγορίας, ή ενός Κλάδου όπως οι Διασώστες. Παλιότερα δεν υπήρχε πρόβλημα, γιατί όλοι οι υπάλληλοι έβραζαν στο ίδιο καζάνι.

Στους Οργανισμούς Υγείας ξεχώριζε μόνο μία κατηγορία - οι γιατροί. Αργότερα προστέθηκαν και οι νοσηλευτές, όταν εμφανίστηκαν οι πρώτοι πτυχιούχοι. Αυτές οι κατηγορίες δημιούργησαν ξεχωριστά ΚΛΑΔΙΚΑ σωματεία, μέσω των οποίων διαπραγματεύονται με το κράτος - εργοδότη. Γιατί δεν έχουν τις ίδιες συνθήκες εργασίας με τις άλλες κατηγορίες εργαζομένων (διοικητικούς - τεχνικούς - βοηθητικούς κ.ά.). Γιατί δεν έχουν τα ίδια ωράρια εργασίας. Γιατί δεν έχουν τις ίδιες ανάγκες εκπαίδευσης και επιμόρφωσης. Γιατί δεν έχουν την ίδια μισθοδοσία.

Ο σύλλογος εργαζομένων του ΕΚΑΒ μπορεί θαυμάσια να συσπειρώσει όλες τις κατηγορίες εργαζομένων του Οργανισμού, υπερασπιζόμενος τις κατακτήσεις των Δημοσίων Υπαλλήλων. Από κει και πέρα, όταν τα συνθήματα με τα οποία οι παρατάξεις κατέβηκαν στις εκλογές, γίνουν θέσεις, μόνο ένα κλαδικό σωματείο μπορεί να τις προωθήσει.

Αυτά όλα βέβαια στο ΕΚΑΒ θα αργήσουν να γίνουν, για έναν και μόνο λόγο. Ο Διασώστης διαφέρει από τις άλλες κατηγορίες πτυχιούχων σε ένα βασικό σημείο. Ο Γιατρός σπουδάζει για να γίνει Γιατρός. Ο Νοσηλευτής για να γίνει Νοσηλευτής. Ο Διασώστης σπουδάζει για να γίνει Δημόσιος Υπάλληλος. Και βολεύεται με την όποια κατάσταση στο ΕΚΑΒ, γιατί έχει πετύχει τον νούμερο ένα στόχο στη ζωή του. Να γίνει Δημόσιος Υπάλληλος.

Και αν μερικοί ξεφεύγουν και κολλήσουν το μικρόβιο του ασθενοφόρου κακό του κεφαλιού τους. Θα τους πουλήσουν οι συνάδελφοί τους που δεν παρεκκλίνουν από την διαδρομή:

πρόσληψη - ασθενοφόρο - καρέκλα - μετάταξη.

Αποτελέσματα εκλογών

Τα αποτελέσματα τα ξέρουμε όλοι. Το ζήτημα είναι, να μην βγάζουμε λάθος συμπεράσματα. Και κατ' αρχήν να δούμε ποιοι νίκησαν και ποιοι έχασαν, καθώς και το μέγεθος της νίκης και της ήττας, γιατί έχει σημασία.

Σημαντική και με ιδιαίτερη σημασία η νίκη της ΠΑΣΚΕ, από τη μία.

Από την άλλη, οι Διασώστες τιμώρησαν τις παρατάξεις που συνεργάστηκαν και οδήγησαν το ΕΚΑΒ στο χειρότερο σημείο της ιστορίας του. Που ευλόγησαν τις ανομίες της Διοίκησης Παπαευσταθίου. Οι 4 έδρες της ΔΑΚΕ είναι πλασματικές. Γιατί όταν χάνεις τις εκλογές με δική σου Διοίκηση και ελεγχόμενο Γρ. Κίνησης, φαντάσου τι σε περιμένει όταν αλλάξουν τα πράγματα. Όταν δεν θα μπορείς να εκβιάζεις και να τάζεις.

Βαριά η ήττα για την παράταξη που εκπροσωπεί συνδικαλιστικά το ΚΚΕ. Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Όταν κοροϊδεύεις τον κόσμο, έχοντας ως μόνο στόχο να χτυπήσεις την ΠΑΣΚΕ και αδιαφορείς για όλα τα άλλα, ο κόσμος σε στέλνει στον πάτο.

Σημαντική η μία έδρα που πήρε ένας από τους ανεξάρτητους συνδυασμούς και πρέπει να θεωρούνται νικητές.

Εκτός από τα συμπεράσματα, πολλά και με πολλούς αποδέκτες είναι τα μηνύματα των εκλογών. Απομένει να δούμε ποιοι τα πήραν και πως τα κατάλαβαν. Γιατί το μέλλον θα έχει εκπλήξεις για όλους.

Εκλογές Σωματείου - ανεξάρτητες κινήσεις

Εκλογές Σωματείου και ας μιλήσουμε σοβαρά. Παρά την πλάκα που έχουν προσπάθειες διακωμώδησης της διαδικασίας με προκηρύξεις του στυλ «καφενεία», που έκαναν την εμφάνισή τους στα πηγαδάκια.
Θα μου πείτε: ‘άδικο έχουν οι συνάδελφοι;’ Και βέβαια όχι, εκεί που φτάσαμε. Ή μάλλον εκεί που μας φτάσανε οι προηγούμενες Διοικήσεις του συνδικαλιστικού μας οργάνου. Και για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, εκεί που μας έφτασε η συνεργασία Μπαρκονίκου – ΔΑΚΕ και το σφιχταγκάλιασμα με την Διοίκηση Παπαευσταθίου. Από ομάδα Α΄ κατηγορίας, καταντήσαμε καφενείο.
Όπως δεν έχουν άδικο και οι συνάδελφοι που εγκατέλειψαν τις κομματικές συνδικαλιστικές οργανώσεις, συμμετέχοντας σε ανεξάρτητες κινήσεις.
Και επειδή δεν μου άρεσε ποτέ να ασκώ κριτική από τη σκιά και να παρουσιάζομαι εκ του ασφαλούς τιμητής όλων, καταθέτω πρώτα τη δική μου θέση. Είναι γνωστή η πολιτική μου θέση και η ιδεολογική μου ταύτιση με το ΠΑΣΟΚ. Και η στήριξη του συνδικαλιστικού του φορέα, της ΠΑΣΚΕ. Και αναλαμβάνοντας πλήρως τις ευθύνες της στάσης μου, το κάνω με τον πιο επίσημο τρόπο, συμμετέχοντας στο ψηφοδέλτιο. Στηρίζω πριν απ’ όλα της προσπάθεια της Οργάνωσης, να βελτιωθεί η ίδια, πριν αποκτήσει την δυνατότητα ουσιαστικής παρέμβασης στα συνδικαλιστικά δρώμενα του χώρου μας. Διαφωνώντας με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο με φαινόμενα αλαζονείας και διαφθοράς, που και η ΠΑΣΚΕ έχει χρεωθεί στο παρελθόν.
Θα είμαι όμως ο τελευταίος που θα κατηγορήσει μια ανεξάρτητη κίνηση. Γιατί αυτές οι κινήσεις φανερώνουν σημάδια υγιούς αντίδρασης. Συναδέλφους που ανησυχούν. Που νοιάζονται για τον χώρο δουλειάς. Που δεν συμβιβάζονται. Που δεν κάθονται στ’ αυγά τους. Που κινητοποιούνται.
Για να δούμε λίγο, τα χαρακτηριστικά αυτής της κίνησης, πέρα από την καλή πρόθεση. Εγώ πέρα από χιλιοειπωμένα συνθήματα δεν βλέπω κάτι άλλο. Και εξηγούμαι, για να μην παρεξηγηθώ.
Ας πάρουμε τυχαία μία πρόταση της προκήρυξης, που αναφέρεται στην εκπαίδευση των Διασωστών και προτείνει αναβάθμισή της σε επίπεδο ΤΕΙ – ΑΕΙ. Και ρωτώ: Σε ΤΕΙ, ή ΑΕΙ; Ποιος ο σκοπός; Σε ποιο κράτος γίνεται αυτό και με ποιον τρόπο; Όλοι οι Διασώστες, ή ορισμένοι; Με ποια κριτήρια και μέσα από ποιες διαδικασίες; Τα μη επείγοντα περιστατικά θα εξυπηρετούνται από υπαλλήλους πανεπιστημιακού επιπέδου; Πόσο κοστίζει στο κράτος η εφαρμογή της πρότασης και ποια η σχέση κόστους – απόδοσης; Σε όλα αυτά βέβαια, κάποιος που παρακολουθεί τα διεθνώς ισχύοντα στον χώρο μας και μπορεί να τα συσχετίσει με το Ελληνικό σύστημα υγείας, έχει απαντήσεις.
Συζητώντας όμως με τους καλούς συναδέλφους που μετέχουν στην ανεξάρτητη κίνηση, ο καθένας τους έχει διαφορετική άποψη. Δεν υπάρχει επεξεργασμένη θέση, ούτε ολοκληρωμένη πρόταση.
Και πιο κάτω, στην αναφορά για διαχωρισμό επειγόντων – χρόνιων περιστατικών: Ποιοι θα κάνουν τα χρόνια; Τι σπουδές θα έχουν; Που θα ανήκουν; Σε άλλη Διεύθυνση του ΕΚΑΒ; Σε άλλον Οργανισμό του Υπουργείου; Στους Δήμους; Σε εθελοντικές Οργανώσεις; Σε Ιδιώτες; Όλα σωστά είναι.
Μπορούμε να πάρουμε τις προτάσεις μία – μία και καταλήγουμε στο ίδιο συμπέρασμα. Ότι δεν πρόκειται για προτάσεις, αλλά για συνθήματα. Και η πείρα μου λέει, ότι ένας ανεξάρτητος συνδυασμός δεν έχει αυτή την πολυτέλεια. Οι παραδοσιακές συνδικαλιστικές οργανώσεις έχουν την δυνατότητα να κατεβαίνουν στις εκλογές με συνθήματα και όλον τον χρόνο να επεξεργαστούν τις θέσεις τους και συχνά να τις τροποποιούν.
Ο ανεξάρτητος συνδυασμός δεν μπορεί να παρουσιάζεται χωρίς ουσία στις προτάσεις του. Γιατί οι συνάδελφοι βγάζουν το συμπέρασμα, ότι το μόνο πρόβλημα είναι η διαχείριση της συνδικαλιστικής εξουσίας. Φύγετε εσείς που δεν είστε καλοί, να έρθουμε εμείς που είμαστε καλύτεροι. Γιατί ακόμη και σε περίπτωση που έρθει η επιτυχία στις εκλογές και φτάσουμε στο ‘δια ταύτα’, το αποτέλεσμα θα είναι τραγικό για το μέλλον της ανεξάρτητης κίνησης.
Εύχομαι καλή επιτυχία σε όλους. Σε όλους όσους πασχίζουν για καλύτερο ΕΚΑΒ, σύγχρονο, εναρμονισμένο στα Διεθνή Πρότυπα. Σε όσους έχουν αντιληφθεί, ότι το συμφέρον τους βρίσκεται μέσα στο κοινό συμφέρον, στην πρόοδο, τον εκσυγχρονισμό και την ανάπτυξη του ΕΚΑΒ. Σε όσους αγωνίζονται για τα παραπάνω, αφήνοντας στην άκρη την προσωπική προβολή.

κι άλλο τροχαίο

Αυτά που λέγαμε. Η κοπελίτσα με το Atos βγήκε με κόκκινο στην Πρωτόπαπα, στην Ηλιούπολη. Πέτυχε ακριβώς στη μέση το Jimny, και η κυρία που το οδηγούσε κατέληξε με κρανιοεγκεφαλική στον Ευαγγελισμό.

Εκλογές Σωματείου στο ΕΚΑΒ

Ευρωεκλογές την Κυριακή που μας πέρασε και όλος ο κόσμος μ' αυτό ασχολείται. Και καλά κάνει γιατί έχουν τη σημασία τους.

Το ζήτημα είναι ότι για τους διασώστες οι εκλογές δεν θα κάνουν την διαφορά. Είτε για την Ευρώπη, είτε βουλευτικές. Ότι και να γίνει για μας δεν αλλάζει τίποτα. Προς το χειρότερο ίσως.

Και η κυβέρνηση ν' αλλάξει αύριο και να φύγουν αυτοί οι ανίκανοι απατεώνες, πάλι για το ΕΚΑΒ ούτε κρύο, ούτε ζέστη. Μήπως θα μάθει ποτέ ο Γιώργος τι είναι το ΕΚΑΒ;

Ή μήπως ο Καραμανλής έδωσε εντολή στον Αβραμόπουλο, να διορίσει αυτή την Διοίκηση, η οποία ξοδεύει τον προϋπολογισμό του ΕΚΑΒ καταστρέφοντάς το;

Ο Διασώστης θα πάει μπροστά μόνο όταν πάρει την τύχη του στα χέρια του, απαλλαγμένος από μικροσυμφέροντα.

Γι' αυτό ιδιαίτερης σημασίας είναι οι εκλογές στο Σωματείο. Γι' αυτό όλοι πρέπει να ψηφίσουμε, ώστε να είμαστε υπεύθυνοι για την εικόνα που θα παρουσιάζει αύριο.

Ή τουλάχιστον να σβήσουμε την εικόνα που παρουσιάζει σήμερα. Αγκαλιά με την Διοίκηση να συνυπογράφει ρουσφέτια και διώξεις.

Μπάτσοι

Έχω πολλούς φίλους Αστυνομικούς, λόγω της 20χρονης θητείας μου. Πέρασα και ένα φεγγάρι από την Ακαδημία, ως εκπαιδευτής, γνώρισα περισσότερους. Και με ορισμένους κάνουμε παρέα, μέχρι σήμερα. Πολλές φορές, ακούγοντας όσα λέει ο κόσμος γι' αυτούς, στεναχωριέμαι για όσους δεν φταίνε και τους παίρνει η μπάλα άδικα. Όταν βλέπω όμως σε τι σημείο ξεφτίλας έχουν φτάσει, με πιάνει αγανάκτηση.

Γύριζα από Γιάννενα την Κυριακή το βράδυ, κομμάτια από την κούραση, γιατί ερχόμουν από ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα της Εταιρείας. Αυτά τα προγράμματα δεν είναι όπως τα Συνέδρια. Να ακούσουμε δύο ομιλίες και όλη τη μέρα χαβαλέ και βόλτες. Σ' αυτά είσαι όλη τη μέρα στην πίεση.

Μαζί μου γύριζε και όλος ο κόσμος από τριήμερο. Όλοι οι επικίνδυνοι ήταν στον δρόμο. Ρουλέτα η Πατρών - Κορίνθου. Νομίζεται ότι αυτό ενδιαφέρει την Αστυνομία; Ότι βγαίνουν και ψάχνουν αυτούς που σκοτώνουν κόσμο; Αυτούς που πάνε με 60 πάνω στη διαχωριστική; Που κάνουν σκαλίτσα πίσω από τις νταλίκες; Που φεύγουν για προσπέραση με 5η, φοβούνται, φρενάρουν, γυρίζουν πίσω; Λάθος. Και η μισή Ελλάδα να εξοντωθεί από αυτούς τους δολοφόνους, οι μπάτσοι έχουν συγκεκριμένες οδηγίες: Τα λεφτά.

Στήνονται λοιπόν με ραντάρ εκεί που το όριο είναι 70 και κάνουν εισπράξεις. Και γω τι φταίω; Να κάνω τη διαδρομή 6 ώρες;

Είμαι στην διαχωριστική με 160 και περνάω το σύμπαν. Και βγαίνει ο μαλάκας, με κίνδυνο της ζωής του, μέσα από τα αυτοκίνητα, κουνώντας ένα φακό και μου κάνει σήματα. Τι ήθελε δεν κατάλαβα. Να πέσω στα φρένα και κάνοντας ελιγμούς μέσα από "οικογενειάρχες" να σταματήσω δεξιά, για να του γίνει το χατίρι και να με γράψει; Δε σφάξανε. Αν είναι τόσο ζόρικοι, να πάρουν ένα περιπολικό και να με κυνηγήσουν στο αντίθετο ρεύμα.

Αλλά ποιος μπούλης μπάτσος θα το κάνει αυτό; Πάνε οι εποχές που δεν γλίτωνες με τίποτε από τους παλιούς Αμεσοδρασίτες.

Σήμερα οι Στρατηγοί τους, έχουν κατεβάσει τα παντελόνια στους πολιτικούς και εκτελούν πιστά εντολές. Και έχουν κάνει και τους νέους φλώρους. Φανταστείτε όταν οι νέοι φτάσουν να γίνουν Στρατηγοί. Τα αποτελέσματα τα βλέπουμε ήδη, κάθε μέρα στα κανάλια.

Γεγονότα

Έλειπα το τριήμερο, είχαμε το έξτρα η 7 και κάθισε καλά, γιατί παρουσιάστηκε ο μεγάλος στο ΠΖ και το κάναμε εκδρομή.

Τις μαλακίες που γίνονταν στο ΕΚΑΒ τις μάθαινα όμως. Διαβάστε σκηνικό να διασκεδάσουμε. Για το τσίρκο με το ασθενοφόρο που έχουν βγάλει από την κίνηση και το έχουν μετατρέψει σε λοιμωδών, σας έχω ενημερώσει ήδη. Δεν φτάνει που έχουμε μείνει μεταξύ μας έξω, κόβουν ένα αυτοκίνητο και έχουν το προσωπικό στο ΕΚΑΒ, να διαβάζει εφημερίδες, όπως πολύ σωστά παρατήρησε συνάδελφος.

Κλήθηκαν λοιπόν οι συνάδελφοι, να μεταβούν στην Καλλιθέα για να παραλάβουν ασθενή, ύποπτο για γουρουνογρίπη. Ενώ ήταν στην διαδικασία ετοιμασίας, ενημερώθηκαν ότι ήρθε εντολή από το Υπουργείο, να μην φορέσουν τις ειδικές στολές, για να μην τους δει ο κόσμος και τρομάξει. Κατ' αρχήν λάθος τους που το δέχτηκαν, αλλά ήθελα να ξέρω όλοι αυτοί οι "υπεύθυνοι", τόσο πολύ νοιάζονται για την ασφάλεια του προσωπικού; Γιατί δεν πάνε οι ίδιοι να παραλάβουν; Το παρέλαβαν το περιστατικό, το πήγαν στο Σισμανόγλειο και τι νομίζεται; Ότι τελείωσε το καραγκιοζιλίκι; Όχι βέβαια, έχει και συνέχεια.

Το περιστατικό εξετάστηκε, κρίθηκε αρνητικό και δόθηκε στο ΕΚΑΒ για επιστροφή στο σπίτι. Πήγαν οι συνάδελφοι, χωρίς τις ειδικές στολές, όπως τους είχε υποδειχθεί και τα άκουσαν από τον Διοικητή του Σισμανογλείου, ο οποίος τους υποχρέωσε να επιστρέψουν στο ΕΚΑΒ, να φορέσουν τις στολές και να ξαναπάνε να παραλάβουν (!). Ρωτάω τώρα εγώ: μήπως όλοι αυτοί, που έχουν κάνει σαλάτα την επιστήμη με την πολιτική, πρέπει πρώτα να συνεννοηθούν μεταξύ τους και να σταματήσουν να κάνουν μπαλάκι τους Διασώστες;

[Εν τω μεταξύ, το πρώτο πραγματικό κρούσμα εμφανίστηκε και εντός συνόρων. Για να δούμε τώρα τι θα κάνουν τα νούμερα. Θα βγάλουν κανένα άρμα μάχης, για να το μεταφέρουν;]

Το άλλο το απίστευτο το διέπραξαν συνάδελφοι και δεν θα το κάνουμε γαργάρα, για να μην κατηγορούμε μόνο τη Διοίκηση. Να λέμε και τα δικά μας μαργαριτάρια.

Σήμερα το απόγευμα λοιπόν, τροχαίο στο Ελληνικό, πήγαν ένα ασθενοφόρο και μια Κ.Μ. Παρέλαβαν από δύο (!) περιστατικά έκαστος και ένα πέμπτο το ακινητοποίησαν στη σανίδα της Μονάδας και το άφησαν στο πεζοδρόμιο, για να το παραλάβει το πρώτο διαθέσιμο ασθενοφόρο. Και το ανακοίνωσαν και στον ασύρματο περήφανοι για το κατόρθωμά τους!

Και δεν βρέθηκε ούτε ένας, εκφωνητής - γιατρός - υπεύθυνος, να τους ρωτήσει: "συνάδελφοι έχετε δώσει οδηγίες στους παριστάμενους, να τον γυρίσουν στο πλάι όταν αρχίσει να κάνει εμετό;", ή πολύ απλά αποφασίσατε, ένα θύμα τροχαίου με σχετικά ελαφρύ τραυματισμό, να τον καταδικάσετε σε θάνατο, σε μια τέτοια περίπτωση;

Τα σχόλια δικά σας, εγώ δεν λέω τίποτα.

Μιλάμε τώρα

Το χειρότερο που μπορεί να κάνει ένας Διασώστης σήμερα και να θεωρηθεί με τη μία ότι δημιουργεί προβλήματα, είναι να ζητήσει από το γραφείο αλλαγή ασθενοφόρου, ή ομάδας. Πες ότι θέλεις να δουλέψεις με κάποιον συνάδελφο και κάνεις αίτηση να πας εσύ σ' αυτόν, ή να έρθει αυτός σε σένα. Πέφτουν να πεθάνουν. Χαλάς όλον τον προγραμματισμό του ΕΚΑΒ. Έχεις διαλύσει την υπηρεσία.

Βέβαια δεν σου το λένε στα ίσια: "οι αλλαγές συνάδελφε είναι γι' αυτούς που έχουν βύσμα". Να το καταλάβεις και να μην τους ενοχλείς και να μην παιδεύεσαι. Γιατί έτσι ρε πούστη τα παίρνεις. Όταν έκανε η Διοίκηση τις αλητείες με τις μεταθέσεις, τις μετατάξεις, τις αποσπάσεις, τις μετακινήσεις δεν δημιουργήθηκε κανένα πρόβλημα στην Υπηρεσία; Ποιος είπε όχι τότε; Δεν ξέρω, αλλά αν ήμουν στο Γραφείο και ο Πρόεδρος ήταν ξάδελφός μου και η Κωσταδιού κουμπάρα μου, θα μιλούσα και αν δεν καταλάβαιναν θα τους τα βροντούσα μόνο και μόνο για να μην με θεωρούν οι συνάδελφοί μου συνένοχο. Θα μου πεις μ' αυτή τη λογική φίλε βρέθηκες από τις Αεροδιακομιδές στο Α10. Σύμφωνοι είναι στον χαρακτήρα του καθενός.

Που να βρω δίκιο όμως. Έχω την ατυχία να είμαι ο πιο παλιός στη βάρδια και όταν αναφέρω ένα πρόβλημα, οι νέοι μου απαντούν με άλλα πενήντα. Και έχουν και δίκιο. Γιατί όταν κάποιος έρχεται νέος στο ΕΚΑΒ και πριν προλάβει να χαρεί που έγινε δημόσιος υπάλληλος, τον πετάνε στη γαλέρα και του χρεώνουν κουπί. Έτσι για να του βγει από τη μύτη.

Θα τον βάλουν να δουλέψει με κανέναν νέο, που για να βρουν την Βασ. Σοφίας πρέπει να κάνουν σύσκεψη και να πάρουν 4 τηλέφωνα. Και αυτή είναι η καλή εκδοχή. Οι άλλες είναι να δουλεύεις με πρεζόνια, αλκοολικούς και ψυχασθενείς. Ή με παλιό συνάδελφο, που σου επιβάλλει να ξεχάσεις στη στιγμή, ότι διδάχτηκες δύο χρόνια στη σχολή.

Αυτές οι αναφορές στους παλιούς με εκνευρίζουν. Τι σημαίνει παλιός; Παλιός είναι ένας συνάδελφος με περισσότερες γνώσεις και εμπειρία. Στοιχεία τα οποία καλείται να μεταδώσει στους νεώτερους, για να εξασφαλιστεί η συνέχεια και η βελτίωση. Αυτό ισχύει παντού, εκτός από το ΕΚΑΒ. Τι μεταδίδεται στους νέους το ξέρουν και οι πέτρες.

Και μια και πήγε αλλού η κουβέντα, εγώ θα το θέσω το ζήτημα και ας μου κόψει την καλημέρα το μισό ΕΚΑΒ.

1. Νομιμοποιείται το ΕΚΑΒ να χρησιμοποιεί, σε τομείς παροχής υπηρεσιών επειγόντων (ασθενοφόρα επειγόντων, Κινητές Μονάδες, Αεροδιακομιδές, Συντονιστικό Κέντρο), μη πτυχιούχους Διασώστες;

2. Νομιμοποιείται τη στιγμή που υπάρχουν 2000 αδιόριστοι πτυχιούχοι;

3. Είναι ίδιου επιπέδου η παροχή υπηρεσιών, μεταξύ ενός πτυχιούχου και ενός μη πτυχιούχου; Τότε ποιο το νόημα ύπαρξης του ΙΕΚ; Μήπως άσκοπα σπαταλώνται χρήματα του Δημοσίου;

4. Πρέπει ο Έλληνας πολίτης να γνωρίζει πως όταν καλέσει ασθενοφόρο σε περίπτωση κρίσιμου προβλήματος υγείας, είναι θέμα τύχης η στελέχωση του ασθενοφόρου;

5. Έχει δικαίωμα ο Πολίτης να επιλέξει αν θα του αποσταλεί ασθενοφόρο με πτυχιούχους Διασώστες, ή όχι;

6. Πως θα τα πληροφορηθεί όλα αυτά; Πρέπει να ενημερωθούν τα Μ.Μ.Ε. για αυτήν την ιδιαιτερότητα του ΕΚΑΒ, ωστε με την σειρά τους να ενημερώσουν τους πολίτες;

7. Δικαιούται ένας απόφοιτος του ΙΕΚ να κινηθεί νομικά κατά του ΕΚΑΒ, σύμφωνα με τα παραπάνω;

Θέλω την άποψή σας εδώ. Ότι γράφω είναι δικές μου απόψεις και δεν είναι απαραίτητα σωστές. Γιατί δεν θα το αφήσω έτσι.

Καρμανιόλα

Η διασταύρωση μπροστά στο σπίτι μου, Τερψιχόρης και Στρ. Μπρούσαλη στον Αγ. Δημήτριο είναι διάσημη. Κάθε μέρα και σύγκρουση. Πολύς κόσμος περνάει από αυτή, λόγω πεζοδρομήσεων στους γύρω δρόμους. Και πολλοί έχουν τρακάρει, ή την έχουν γλυτώσει στο παρά πέντε.

Όταν δεν είμαι αυτόπτης μάρτυρας, το ακούω στον ασύρματο. Γιατί έχει πάντα τραυματισμούς.

Οι οδηγοί, από όποια κατεύθυνση και να έρχονται, νομίζουν ότι έχουν προτεραιότητα και αφού τρακάρουν καταλήγουν με δύναμη στην πετρόχτιστη μάντρα της πολυκατοικίας.

Τι έχει κάνει ο Δήμος Αγίου Δημητρίου για αυτή την κατάσταση; ΤΙΠΟΤΑ. Έτσι κι αλλιώς, το τίποτα είναι της μόδας για τους πολιτικούς στις μέρες μας. Επανειλημμένα έχει δεχτεί παρεμβάσεις ο κύριος Δήμαρχος, από τους κατοίκους για να τοποθετήσει μια πινακίδα παραχώρησης προτεραιότητας, σε έναν από τους δύο δρόμους. Και πάντα η ίδια απάντηση: "Ετελείωσε". Το έχει κανονίσει δηλαδή. Και περνάνε οι μήνες και τα χρόνια και τσακίζεται ο κόσμος. Τέτοια υπευθυνότητα.

Γιατί καθυστερούν; Θα σας πω εγώ. Περιμένουν να μαζευτούν πολλές παραγγελίες για πινακίδες, για να προκηρύξουν διαγωνισμό. Εντάξει είναι γνωστός ο λόγος για τον οποίο κάποιος ασχολείται με τα κοινά σήμερα. Για τους διαγωνισμούς. Και οι πολίτες συμφωνούν. Πάρτε τις προμήθειες, αλλά μην αφήνετε τον κόσμο να σκοτώνεται.

Φωτό

Από την νυχτερινή βάρδια της 09/04, Λεωφόρος Αγ. Δημητρίου. Όταν ρώτησα τον νεαρό που οδηγούσε πως το έκανε, δεν είχε καμιά πρωτότυπη απάντηση. -"Μου πετάχτηκε ένας σκύλος"

Και πιο κάτω από την χτεσινή - 21/04. Δεν πρόλαβα το αυτοκίνητο όπως ήταν στο πλάι, πριν το ξεκολλήσουν οι Πυροσβέστες από την κολόνα, για να σώσει το Β2 τον Μπαγκλαντές που οδήγησε μεθυσμένος από το Λουτράκι, για να καταλήξει άθικτος τελικά, να κουρεύει δέντρα στη Μιχαλακοπούλου.

Και του χρόνου καλύτερα

Φέτος να περάσουμε όσο το δυνατόν καλύτερα, ξεχνώντας όσο μπορούμε τα προβλήματα και ιδιαίτερα της δουλειάς. Αυτά βέβαια δεν μας ξεχνούν, αλλά πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι και σίγουροι ότι θα πάμε καλύτερα. Έτσι κι αλλιώς, χειρότερα δεν γίνεται.

Όσοι δεν δουλεύουν και ιδιαίτερα όσοι την έχουν κάνει στην Επαρχία, σίγουρα θα περάσουν καλά. Καλά να περάσουμε και όσοι δουλεύουμε, γιατί έτσι πρέπει. Να περνάμε καλά και στα δύσκολα.

Αφού όπως γνωρίζουμε, το να είσαι Διασώστης δεν είναι δουλειά - είναι διασκέδαση.

Περί καταστροφών 2

Τελικά θα το πιστέψω κι εγώ, ότι είναι γραφτό κάθε φορά που αναφέρομαι στο ΕΤΙΚ, να γίνεται μεγάλος σεισμός. Έγραψα στις 23 Μαρτίου πως θα μιλήσω μία φορά, αλλά δεν μπορώ να μην κάνω αναφορά σε όσα φαιδρά διαδραματίστηκαν στο ΕΚΑΒ, μετά τον σεισμό στην Ιταλία. Και φτηνά την γλυτώσαμε, αφού οι Ιταλοί δεν ζήτησαν βοήθεια.

Έτρεχε χτες η Διοίκηση, να δημιουργήσει μέσα σε μία ώρα, το ΕΤΙΚ που κατάργησε μόλις ανέλαβε την εξουσία. Και να ετοιμάσει αποστολή για την Ιταλία, σε περίπτωση που το Υπουργείο το ζητούσε. Γιατί ούτε το Υγείας, ούτε το Εξωτερικών γνωρίζουν ότι το ΕΤΙΚ είναι πλέον φάντασμα.

Και τι αποστολή θα έστελναν; Άτομα χωρίς καμία εκπαίδευση, που θα νόμιζαν ότι θα πάνε εκδρομή στην Ιταλία και θα επιστρέψουν δοξασμένοι σαν βετεράνοι του Βιετνάμ! Χωρίς εξοπλισμό. Χωρίς ούτε καν ατομικό εξοπλισμό. Τι θα φορούσαν; Τις στολές του ΕΚΑΒ, σε κλιματολογικές συνθήκες Μετσόβου.





Που θα κοιμόταν; Μέσα σε νεκρόσακους οι δανεικοί από την Π. Αεροπορία υπνόσακοι, πριν χρόνια στην Τουρκία, για να μην περνάει η υγρασία, δίπλα στις σκηνές της ΕΜΑΚ. Και μην πει κανείς όχι, γιατί σε ότι αναφέρομαι, έχω στοιχεία και φωτογραφίες.

Που θα πλένονταν;

Τι θα έτρωγαν; Ζητιανιά κονσέρβες από την ΕΜΑΚ της Πυροσβεστικής, ή μπισκότα από το περίπτερο και άλλα είδη, με προσωπική δαπάνη. Όταν βέβαια έρθουν οι εθελοντικές οργανώσεις και αρχίσουν τα συσσίτια λύνεται το πρόβλημα. Ο Διασώστης του ΕΚΑΒ μπαίνει στην ουρά με τους άστεγους και τρώει γεύμα προσφορά από McDonalds και Coca Cola.





Πως επικοινωνούν μεταξύ τους, με το ΕΚΑΒ και με τα σπίτια τους; Με τα κινητά τους, όσοι έχουν roaming. Όσοι δεν έχουν, τράκα κινητό από τον συνάδελφο, ο οποίος μόλις επιστρέψει Ελλάδα θα πληρώσει 800 ευρώ λογαριασμό. Γιατί όλα αυτά; Γιατί στο Κινητό Συντονιστικό Κέντρο, το οποίο έχει δυνατότητα ενσύρματης και κινητής τηλεφωνίας, πλήρεις ασύρματες επικοινωνίες (VHF - UHF - TETRA, simplex - full duplex), δορυφορικές επικοινωνίες, TV, Video, Fax, Internet, καμία συσκευή δεν δουλεύει, γιατί δεν προγραμματίστηκε ποτέ, από το 2004 που τις παραλάβαμε. Σε τι χρησιμεύει λοιπόν αυτό το αυτοκίνητο; Που να ξέρω. Πείτε μου εσείς.


Να σημειώσουμε βέβαια, ότι το αυτοκίνητο που πήρε η Θεσσαλονίκη, δουλεύει άψογα και μάλιστα έχουν προσαρμόσει και τον ηλεκτρικό εργάτη. Η αντίστοιχη δική μας συσκευή, σαπίζει στο υπόγειο 5 χρόνια.


Ποιος θα τα μάθαινε όλα αυτά; Κανείς, αφού ένα καλοστημένο θέατρο στα κανάλια θα τα κάλυπτε όλα και οι συνάδελφοι που θα πήγαιναν στην αποστολή, θα ντρέπονταν να μιλήσουν για την ξεφτίλα που πέρασαν συγκρινόμενοι με τις άλλες αποστολές.

Γιατί αυτοί που θα έπρεπε να ντρέπονται, δεν ντρέπονται καθόλου.