Για την υποχρέωση εμβολιασμού των υγειονομικών μιλάω και για την απόφαση της Κυβέρνησης να βγάλει σε αναστολή εργασίας τους ανεμβολίαστους.
Ώρα της κρίσης για την Διοίκηση.
Για την Διοίκηση του τίποτα λέμε. Δύο χρόνια τίποτα. Μηδέν. Κουλούρι. Έχει αράξει στον καναπέ και τρώει από τα έτοιμα. Έχει εμπειρία σ' αυτό. Στην προηγούμενη θητεία της, μέσα σε μια τετραετία, καταβρόχθισε την προίκα των Ολυμπιακών Αγώνων. Αποχώρησε αφήνοντας το ΕΚΑΒ χωρίς ασθενοφόρα και χωρίς προσωπικό, παρά τις χιλιάδες προσλήψεις. Με τι ασχολείται; Με βόλεμα ημετέρων και με κανένα ρουσφετάκι δεξιά και αριστερά. Με συγκέντρωση αρμοδιοτήτων, με καρέκλες και γραφεία. Δεν ασχολείται με ασθενοφόρα, τα οποία λιγοστεύουν καθημερινά. Έχει αμολήσει προπέτασμα καπνού τον κορωνοϊό και τον έχει δικαιολογία για κάθε της αποτυχία. Κάνει ευχέλαια να κρατήσει για πάντα, για να συνεχίσει να περνάει ζωάρα, κάνοντας τίποτα. Μία στο τόσο βγάζει μία προκήρυξη για επικουρικούς, έτσι για να βγει από την υποχρέωση. Για να κάνει τον καλό στο Υπουργείο, στέλνει μία εισήγηση για 1500 τριμηνήτες, ενώ ξέρει ότι δεν θα πατήσει ψυχή. Βάζει την Διεύθυνση να βγάλει έγγραφο "εντέλλεσθε να καταθέσετε πιστοποιητικό" και όποιος πήγαινε να το καταθέσει, ανακάλυπτε ότι δεν υπήρχε στην ΚΥ Διευθυντής, ή Προϊστάμενος. Άλλοι ήταν σε άδεια, οι αναπληρωτές είχαν δηλώσει ασθένεια και κανα δυο που ξέμειναν κρύβονταν σε γραφεία και αποθήκες. Τελικά ο κορωνοϊός ίσως δεν είναι ευλογία, αλλά κατάρα.
Ώρα της κρίσης για τους συνδικαλιστές.
Δύσκολες εποχές να είσαι συνδικαλιστής της κυβερνητικής παράταξης. Πρέπει να βρεις τρόπο να πετύχεις αυτό που δεν πέτυχε κανένας στο παρελθόν. Να είσαι "και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ". Τι μπορείς να κάνεις; Να στηρίξεις την κυβερνητική πολιτική; Να πεις στα μέλη σου εμβολιαστείτε αλλιώς θα πάτε σε αναστολή; Δεν γίνεται, κοστίζει ψήφους. Να εναντιωθείς στην πολιτική της Παράταξής σου; Ούτε αυτό γίνεται. Πρέπει να βρεις μία μέση λύση, ώστε να περάσεις την κρίση "αβρόχοις ποσίν". Ίσως κάνοντας μια κινητοποίηση, έτσι για να δείξεις αντίσταση, έτσι για να ρίξεις στάχτη στα μάτια των προβάτων. Εκεί θα πάνε, να δούμε αν τους βγει.
Ώρα της κρίσης για τους ανεμβολίαστους.
Εδώ δεν είναι μία κατηγορία, αλλά πολλές.
- Οι πονηροί. Αυτοί που είπαν "άσε τους άλλους να το κάνουν και αν δεν πάθουν τίποτα βλέπουμε και μεις". Επίσης είπαν " αν το κάνουν όλοι οι υπόλοιποι δεν θα το ζητήσουν από μας". Αυτοί την πάτησαν και τρέχουν να κλείσουν ραντεβού.
- Οι αναποφάσιστοι. Αν το έκαναν τον Γενάρη, ή τον Φλεβάρη δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα. Το άφησαν για αργότερα και έμπλεξαν. Διάβασαν τόσα αντικρουόμενα άρθρα, άκουσαν τόσες αντικρουόμενες ανακοινώσεις που έγινε το μυαλό τους σαλάτα και δεν ξέρουν προς τα που να κάνουν.
- Αυτοί που φοβούνται. Απολύτως θεμιτό συναίσθημα ο φόβος και δεν μπορεί να τους κατηγορήσει κανείς. Δεν είναι όλοι ατρόμητοι. Απλά αυτοί που φοβούνται δεν μπορούν να κάνουν κάποιες δουλειές. Δεν μπορείς να ποστάρεις στο facebook παριστάνοντας τον μάχιμο για να βρεις γυναίκα και ταυτόχρονα να μην κάνεις το εμβόλιο από φόβο.
- Οι εμβολιομάχοι. Κατά το μακεδονομάχοι. Πίστεψαν ότι θα δοξαστούν σηκώνοντας επαναστατική σημαία εκ του ασφαλούς και χωρίς συνέπειες. Την πάτησαν κι αυτοί, γιατί έχουν εκτεθεί. Έχουν κάνει αμέτρητα ποστ. Αν πάνε να εμβολιαστούν θα γίνουν ρόμπα.
- Οι ψεκασμένοι. Η πιο συμπαθής ομάδα. Θέλουμε να υπάρχουν γιατί διασκεδάζουμε μαζί τους. Δεν θέλουμε να είναι δημόσιοι υπάλληλοι και να πληρώνονται από τους φόρους του Ελληνικού Λαού.
Και οι εμβολιασμένοι τι κάνουν; Αυτοί που πιστεύουν ότι ζούμε σε συντεταγμένη κοινωνία με υποχρέωση να διαφυλάττει το δημόσιο συμφέρον και έσπευσαν να εμβολιαστούν, τι κάνουν; Πιστεύω ότι δηλώνουν Θεσσαλονικείς. Έχουν φτιάξει φραπέ σε ποτήρι 300 ml, έχουν απλωθεί σε τέσσερεις καρέκλες και παρακολουθούν ευχάριστα τις εξελίξεις.
