Translate

Σάββατο 10 Ιουνίου 2017

Η αξιοπρέπεια των στελεχών.

Όταν στο ΕΚΑΒ είσαι στέλεχος, προϊστάμενος, διευθυντής κλπ, είσαι άρχοντας. Δούκας. Σε διορίζει μία φιλική Διοίκηση και σου λέει, παίξε μπάλα στον Τομέα σου, στο Παράρτημά σου. Εσύ στήνεις την δουλειά όπως γουστάρεις, φτιάχνεις την αυλή σου να σε στηρίζει και προειδοποιείς όποιον έχει αντίρρηση. Ντύνεις το συνολικό πακέτο με επιστημονικό περιτύλιγμα, βάζεις και λίγο απαρχαιωμένο εσωτερικό κανονισμό να φυλάει σκοπιά και είσαι έτοιμος. Περιμένεις να περάσουν τα χρόνια, να πάρεις την σύνταξη με δόξα και τιμή και να διηγείσαι στα εγγόνια σου, πως αν δεν ήσουν εσύ, ο πλανήτης θα είχε καταστραφεί.
Βάστα μόνο, μην αλλάξουν τα πράγματα και έρθει κάποια Διοίκηση, η οποία θέλει να έχει λόγο και αρχίσει να ρωτάει, "πως αυτό και γιατί εκείνο". Εκεί έχεις πρόβλημα και οι επιλογές είναι περιορισμένες. Η πρώτη επιλογή, είναι να συνεργαστείς με την Διοίκηση, να την βοηθήσεις να εφαρμόσει την πολιτική της και να κρατήσεις την καρέκλα. Έτσι όμως θα χάσεις τα προνόμια και θα ξεπουλήσεις τους αυλικούς σου. Τι σόι Δούκας θα είσαι χωρίς αυλή;
Η δεύτερη επιλογή, είναι να πας σε διαπραγματεύσεις και να προσπαθήσεις να σώσεις, ότι μπορεί να σωθεί. Φέρνεις κάποιες αντιρρήσεις, απειλείς με παραίτηση και ανένδοτο αγώνα, αλλά το ρίσκο είναι μεγάλο. Οι παραιτήσεις ενίοτε γίνονται δεκτές και οι δίκες δεν κερδίζονται όλες.
Αν βέβαια, φοράς παντελόνια και πιστεύεις ότι έχεις δίκιο και η Διοίκηση άδικο, τότε ένας δρόμος υπάρχει. Της αξιοπρέπειας. Παραιτείσαι και φεύγεις κύριος, με το κεφάλι ψηλά.
Ένα πράγμα πρέπει να αποφύγεις. Να κάνεις τον Κινέζο και να δουλεύεις πίσω από την πλάτη της Διοίκησης. Γιατί η κατάληξη θα είναι μία. Θα βρεθείς στην λαιμητόμο και θα καρατομηθείς δημόσια. Ακόμη και οι αυλικοί σου θα έρθουν να απολαύσουν το θέαμα και να περιμένουν τον καινούριο Δούκα, να του προσφέρουν τις υπηρεσίες τους.

Πέμπτη 8 Ιουνίου 2017

Γιατί τουμπάρουν τα ελληνικά ασθενοφόρα;

Για αρχή, να ευχηθούμε να μην το ζήσει κανείς συνάδελφος, όχι την ανατροπή, αλλά ούτε την απλή σύγκρουση. Κοστίζει, σε ψυχική υγεία για τους τυχερούς, σε σωματικές βλάβες και θάνατο για τους άτυχους.
Και τα ξένα τουμπάρουν, αλλά εδώ το φαινόμενο είναι συχνό. Παλιά τούμπαραν τα Mercedes, μετά τα Citroen, τώρα πάλι τα Mercedes. Ότι και να πάρουμε τουμπάρει και αναρωτιόμαστε τον λόγο. Η μία εξήγηση είναι, ότι υπάρχει μία σκοτεινή δύναμη, η οποία δεν μας γουστάρει και κάθε τόσο, παίρνει ένα όχημα το σηκώνει και το βροντάει στην άσφαλτο.
Τι γίνεται όμως, στην περίπτωση που δεν πιστεύουμε σε μεταφυσικές εξηγήσεις; Τότε πάμε αλλού. Φταίει το όχημα, ή ο οδηγός και ας δούμε πρώτα το όχημα. Τα Mercedes και τα Citroen δεν τουμπάρουν και αυτό δεν το λένε οι εταιρίες, αλλά οι Ευρωπαϊκοί Οργανισμοί, που τους δίνουν τις πιστοποιήσεις EURONCAP, ECE, ISO κλπ. Τι γίνεται όμως, όταν αυτά τα οχήματα, έχουν διασκευαστεί σε ασθενοφόρα; Έχει επηρεαστεί το κέντρο βάρους, η συμπεριφορά κατά άξονα και η γενικότερη οδική; Έχει καταθέσει ο προμηθευτής του ΕΚΑΒ, αντίστοιχες πιστοποιήσεις; Αν ναι, τότε δεν φταίνε τα οχήματα και μας μένουν οι οδηγοί.
Αν καταλήξουμε εκεί και ρωτήσουμε γιατί φταίνε οι οδηγοί, η συχνότερη απάντηση παραπέμπει στις συνθήκες δουλειάς και το άγχος του επείγοντος περιστατικού. Αυτή είναι η πιο απαράδεκτη εξήγηση, επειδή δεν αναφέρεται σε επαγγελματίες. Φαντάζεστε έναν αστυνομικό, να αγχώνεται στις ληστείες; Έναν πυροσβέστη στις φωτιές; Ο επαγγελματίας οδηγός ασθενοφόρου, άσχετα αν είναι Διασώστης ή όχι, δεν μπορεί να αγχώνεται στο επείγον. Δεν φταίει σε τίποτα ο ασθενής, ούτε ο συνάδελφος, ούτε ο γιατρός, ούτε ο περαστικός που θα πατήσει.
Σαφώς φταίει η Διοίκηση. Την οποία δεν απασχολεί ποιοι οδηγούν τα ασθενοφόρα, με ποιον τρόπο και αν είναι κατάλληλοι να το κάνουν. Αν την απασχολούσε, θα φρόντιζε να τους εκπαιδεύσει και να τους πιστοποιήσει. Αρκείται στο δίπλωμα οδήγησης, το οποίο πάρα πολλοί αγόρασαν και στην εμπειρία τους στο HILUX του πατέρα τους.
Σε όλες τις πολιτισμένες Χώρες, λειτουργούν σχολεία οδήγησης ασθενοφόρου. Αλλού ανεξάρτητα, αλλού στα πλαίσια της γενικότερες εκπαίδευσης. Εκεί τους μαθαίνουν να μην οδηγούν όταν είναι ξενύχτηδες, όταν είναι στεναχωρημένοι, όταν είναι αγχωμένοι. Να μην προκαλούν αστείες συγκρούσεις, όταν βιάζονται να σχολάσουν, όταν μεταφέρουν χρόνια περιστατικά, όταν ψάχνουν μία διεύθυνση, ή και μέσα στα Νοσοκομεία. Τους εκπαιδεύουν στην Γρήγορη Αμυντική Οδήγηση. Και τελικά τους εξετάζουν και τους πιστοποιούν ως κατάλληλους, άσχετα με το πολιτικό δίπλωμα. Ξέρουν ότι έτσι κερδίζουν εκατομμύρια. Από υλικές ζημιές, έως ιατρικές δαπάνες, αναπηρίες, συντάξεις. Εμείς δεν τα χρειαζόμαστε αυτά, επειδή έχουμε χρήματα για πέταμα. Και επειδή η ημερήσια δύναμη, δεν είναι άνθρωποι, αλλά αριθμοί.