Κάποιοι επιχαίρουν για την ενίσχυση του Οργανισμού, κάποιοι αντιδρούν για τις προσλήψεις προσωπικού, χωρίς προσόντα, χωρίς ούτε καν δίπλωμα οδήγησης.
Που βρίσκεται η ουσία; Στο ότι δεν πρόκειται για προσπάθεια ενίσχυσης του ΕΚΑΒ, αλλά για να βρουν δουλειά οι άνεργοι. Και γι' αυτό, προσωπικά διαφωνώ. Μα, θα μου πει κάποιος, είναι ο μοναδικός τρόπος να πάρουμε προσωπικό. Και πάλι διαφωνώ. Ας πάρουμε με όποιον τρόπο μπορούμε (μόνιμους, συμβασιούχους, άνεργους), αλλά όχι χωρίς πιστοποίηση. Διαφορετικά, ας μην πάρουμε καθόλου.
Γιατί η βελτίωση θα είναι μόνο αριθμητική. Δεν έχουν κάτι να προσφέρουν, ενώ σε ένα επείγον περιστατικό, μπορεί να κάνουν ζημιά. Ήδη στο ΕΚΑΒ, με την σύνθεση που έχει και επειδή φοράμε όλοι τις ίδιες στολές, δεν ξέρεις ποιος είναι ποιος. Προσπαθείς να ενημερώσεις συνάδελφο και σε κοιτάει σαν ούφο. Μετά από λίγο καταλαβαίνεις ότι αυτά που του λες, ελάχιστα χρήσιμα του είναι, επειδή εκτός από την μεταφορά, δεν πρόκειται να κάνει τίποτα άλλο. Και για την (σωστή) μεταφορά υπάρχουν αμφιβολίες.
Ας δούμε όμως τα πράγματα και από την δική τους πλευρά. Τι θα αντιμετωπίσουν; Είναι βέβαια ενθουσιασμένοι, επειδή βρήκαν δουλειά σε Δημόσια Υπηρεσία, με καλές (σχετικά) αμοιβές. Αυτό όμως θα το πληρώσουν ακριβά, επειδή δεν φαντάζονται το ψυχικό κόστος της εμπλοκής στο επείγον (από την ώρα διαβίβασης) και της συνεχούς επαφής με τον θάνατο. Και δεν αναφέρω την σωματική καταπόνηση, κάτι επίσης σημαντικό. Ή μάλλον να το αναφέρω, επειδή η συντριπτική πλειοψηφία θα είναι γυναίκες.
Τελευταίο αφήνω, το κόστος για το ζευγάρι τους, επειδή μου έτυχε αυτό το 2009 (ναι και τότε παίρναμε, αλλά στα μουλωχτά). Πρώτο σήμα ανακοπή, στις 06.00΄το πρωί, πριν πάρουμε καφέ. Δεν ήξερε, ούτε πως λέγετε ο εξοπλισμός. Μόνος μου ανεβοκατέβηκα δύο φορές, μόνος μου όλη την ΚΑΡΠΑ. Δεύτερο ασθενοφόρο δεν υπήρχε κοντά, ούτε άλλη βοήθεια. Δεν ξέρω αν θα επιζούσε με άλλο προσωπικό, αλλά σε μένα έμεινε η εντύπωση ότι πήγε αδιάβαστος.
Να βρουν δουλειά οι άνεργοι, αλλά όχι σε τέτοιες υπηρεσίες. Γιατί, υπάρχει και μια άλλη παράμετρος, της Δικαιοσύνης. Η οποία όταν αντιληφθεί, ότι μπορούσες να κάνεις κάτι καλύτερο για το θύμα και δεν το έπραξες, δεν θα σου χαριστεί. Διαβάστε παρακαλώ, το παρακάτω σχετικό άρθρο και αντιστοιχίστε το στα δικά μας: