Translate

Τρίτη 26 Απριλίου 2016

Καταγγελίες και προτάσεις.

Θα οδηγούν Πυροσβέστες τα ασθενοφόρα; Το καταγγέλλουμε.
Θα τα οδηγούν οδηγοί; Το καταγγέλλουμε επίσης.
Θα τα οδηγεί οποιοσδήποτε έχει τις προϋποθέσεις να τα οδηγήσει; Το καταγγέλλουμε.
Καταγγέλλουμε οποιαδήποτε πρόταση της Διοίκησης, του Υπουργείου και όλων των φορέων. Καταγγέλλουμε όποια πρόταση έγινε και όποια πρόκειται να γίνει. 
Οι προτάσεις που γίνονται και οι αποφάσεις που παίρνονται από την Διοίκηση, ή την Πολιτική Ηγεσία έχουν έναν σκοπό συνάδελφοι. Να δώσουν λύση σε ένα πρόβλημα που υπάρχει δεκαετίες και δεν πάει άλλο. Είναι προτάσεις ασπιρίνη στον καρκίνο και λύνουν ένα πρόβλημα προσωρινά, δημιουργώντας ένα άλλο που θα κρατήσει δεκαετίες. Ας πούμε όμως αλήθειες. Ο ρόλος των Διοικήσεων είναι αυτός, εμείς να κοιτάξουμε την δική μας θέση. Με τι μούτρα καταγγέλλουμε, όταν η δική μας φωλιά είναι περισσότερο λερωμένη από οποιασδήποτε Διοίκησης και Υπουργού;
Όταν στο παρελθόν υπήρξε οποιαδήποτε πρόταση επίλυσης των ζητημάτων αυτών, εμείς τι κάναμε; Την καταγγείλαμε επειδή δεν μας βόλευε συντεχνιακά και συνδικαλιστικά - ρουσφετολογικά. Καταθέσαμε ποτέ καμία πρόταση κάλυψης των νησιών και των απομακρυσμένων περιοχών; Όχι, επειδή είχαμε σταθερή θέση. Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού να δουλεύουν το καλοκαίρι και τον χειμώνα να αγναντεύουν το πέλαγος.
Πήγε μόνιμο προσωπικό στα νησιά και συμβασιούχοι λόγω προσφυγικού.  Σε κάποιο νησί, έξη άτομα ανά ασθενοφόρο. Πηγαίνουν περιστατικό οι δύο πρώτοι και φέρνουν το ασθενοφόρο για να πάνε οι επόμενοι δύο. Φεύγουν βεβαίως για το σπίτι τους, επειδή αποκλείεται να ξανάρθει η σειρά τους. Σε άλλο νησί ένα περιστατικό στη βάρδια, ανά όχημα. Δεν θα μπορούσαμε, αντί για τρία ασθενοφόρα να είχαμε ένα και να κάνει τρία περιστατικά; Άντε και ένα δεύτερο μην γίνει κάτι, αλλά τρία; Στις νυχτερινές βάρδιες δεν χωράνε στην στέγαση για ύπνο. Στην Αθήνα έχουν να δούνε στέγαση οι συνάδελφοι δέκα χρόνια.
Προτάσεις έχουμε; Να εμπλέκουν Νοσοκομεία, Κέντρα Υγείας και ΕΚΑΒ; Προτάσεις για δημιουργία εθελοντικών τμημάτων; Όχι, μόνο καταγγελίες. Πολύ ωραία λοιπόν. Βαρύγδουπες καταγγελίες προς δόξαν των συνδικαλιστών και το ΕΚΑΒ 30 χρόνια πίσω.

Σάββατο 23 Απριλίου 2016

Καμία διαφορά.

Πέρασε πάνω από μήνας, από τότε που έγραφα για Το λεωφορείο των προσφύγων και ζητούσα να δώσει λύση το ΕΚΕΠΥ. Λες και με διάβαζε ο Υπουργός, δύο μέρες μετά ανακοίνωσε αυξημένες αρμοδιότητες για τον κο Παπαευσταθίου, ώστε να επιτευχθεί καλύτερος συντονισμός και να αντιμετωπιστούν τα υγειονομικά προβλήματα των καταυλισμών. Μέχρι σήμερα δεν είδαμε κάτι διαφορετικό και η βόλτα με το ασθενοφόρο παραμένει ως η κορυφαία θεραπευτική μέθοδος. Και όταν φτάνουν στο Νοσοκομείο τι γίνεται; Ίωση λέει ο γιατρός, θα πάρεις αντιπυρετικά 3 μέρες και θα σου περάσει. Πίσω στον καταυλισμό.
Όσοι είναι υπό απέλαση, είναι οι καλύτεροι πελάτες. Τρέχουν στο Νοσοκομείο παριστάνοντας τους άρρωστους και αν δεν γίνει εισαγωγή, γυρίζουν πίσω και περιμένουν να αλλάξει η εφημερία για να πάνε σε άλλο. Το είδα με τα μάτια μου προχτές σε νοσοκομείο που εφημέρευε και από την γραμματεία των ΤΕΠ, συνεχώς καλούσαν την Αστυνομία να μαζέψει τους "ασθενείς", της παραπάνω περίπτωσης. Δεν λέω ποιο Νοσοκομείο, για να μην έχουν μπλεξίματα με τους "ακτιβιστές" επειδή τους χαλάνε την συνταγή.
Ο κος Παπαευσταθίου αργεί πολύ. Δεν ξέρω αν αργεί, ευρισκόμενος σε δύσκολη θέση ως στέλεχος της Διοίκησης, προερχόμενο από αντίπαλη Παράταξη. Ή αν αργεί επειδή η ηγεσία, του έχει δεμένα τα χέρια, ακριβώς γι' αυτόν τον λόγο. Σε τέτοια ζητήματα, τα οποία απειλούν με κατάρρευση, βασικές δομές του Συστήματος, πρέπει να αρχίσουμε να κινούμαστε επιχειρησιακά και να αφήσουμε την πολιτική στην άκρη. Και όταν σταθούμε στα πόδια μας, θα έχουμε πολύ χρόνο να ξαναρχίσουμε το παραμύθι.