Translate

Σάββατο 30 Μαΐου 2020

Αεροδιακομιδές, το μεγάλο παραμύθι.

Ναι, έχω γράψει κι άλλες φορές και θα γράψω άλλες εκατό. Τουλάχιστον εμείς να ξέρουμε τι μας γίνεται και να μην τρώμε το παραμύθι των "ειδικών".
Η οριστική λύση, έπρεπε να είχε δοθεί δεκαετίες πίσω, τότε που λεφτά υπήρχαν, αλλά έγινε μία δημοσιοϋπαλληλική επιλογή, με προβλέψιμη αποτυχία, στην οποία όμως προστέθηκαν νεκροί και εκτροχιάστηκε τελείως. Και από τότε τίποτα. Όλοι επέλεξαν την επιφανειακή ενασχόληση με το ζήτημα και το κρύψιμο του προβλήματος κάτω από το χαλί.
Οι αεροδιακομιδές διακινούν πολύ χρήμα. Εκατομμύρια ευρώ. Πεδίο τεράστιο, για μίζες και προμήθειες. Και γιατί ρε αδερφέ, δεν απλώνει κάποιος το χέρι να τα αρπάξει και να τελειώνουμε μ' αυτήν την ιστορία; Γιατί όλοι ψάχνουν να τα αρπάξουν, αλλά να μην χρεωθούν την αποτυχία. Γιατί υπάρχουν οι νεκροί. Ο επόμενος που θα πάρει μια απόφαση και του κάτσει να πέσει ελικόπτερο, πάει κατευθείαν Γουδή για θάνατο, όχι με τουφέκισμα, αλλά με ανασκολοπισμό*.
Και φτάσαμε σήμερα, να ανακοινώνει η Πολεμική Αεροπορία ότι ξέμεινε από εναέρια μέσα και να τρέχουμε και να μην φτάνουμε. Και ο καθένας να λέει την χαζομάρα του. Λες και μέχρι χτες όλα ήταν ιδανικά. Λες και μέχρι χτες, ο ασθενής και ο τραυματίας, είχαν τις καλύτερες υπηρεσίες.
Για να ρωτήσω. Τι είναι καλύτερο για μια ετοιμόγεννη; Να την διακομίσει ένας Καρδιολόγος με Διασώστη, ή ένας Μαιευτήρας με Μαία; Τι είναι καλύτερο για έναν βαρέως πάσχοντα; Να τον διακομίσει ένας Γενικός γιατρός με Διασώστη, ή ένας Εντατικολόγος με Νοσηλευτή ΜΕΘ; Δηλαδή δεν κάνουν οι Γιατροί και οι Διασώστες του ΕΚΑΒ; Μπορούν να κάνουν πολύ καλά, έως άριστα, κάτι που κανένας άλλος δεν μπορεί. Επείγοντα που δεν έχουν αντιμετωπιστεί.
Συμπέρασμα: Οι επείγουσες επεμβάσεις με εναέρια μέσα είναι δουλειά του ΕΚΑΒ, οι τακτικές αεροδιακομιδές είναι δουλειά του Υπουργείου Υγείας. Τι θα κάνει; Ας κόψει τον λαιμό του. Ας ιδρύσει άλλον φορέα. Ας τα δώσει σε ιδιώτη, αφού καθορίσει τους όρους. Δεν μας αφορά και τέλος.
Πάμε τώρα στις συνθήκες διακομιδής. Μιλάμε για κακοποίηση του ασθενούς. Για να πάρετε μια ιδέα, φανταστείτε να μην υπήρχαν νοσοκομεία και οι ασθενείς να νοσηλεύονταν σε αντίσκηνα του Στρατού, πάνω σε ράντζα εκστρατείας. Προσθέστε τις αναταράξεις και τον θόρυβο και έχετε αντιληφθεί το 40% των συνθηκών. Πιο τυχεροί οι ευρισκόμενοι σε καταστολή, με μηχανική υποστήριξη. Δεν θα καταλάβουν τίποτα και θα ξυπνήσουν σε κρεβάτι νοσοκομείου με σεντόνια. Οι υπόλοιποι θα το ζήσουν και θα το θυμούνται για πάντα. Λίγο θα θυμούνται το σπασμένο τους πόδι, ή το έμφραγμα. Το χειρότερο κομμάτι στην περιπέτεια της υγείας τους, είναι η αεροδιακομιδή. 
Συμπέρασμα: Δεν υπάρχει δικαιολογία, να βασανίζουμε τους ασθενείς, χρησιμοποιώντας στρατιωτικά μέσα. Είναι απάνθρωπο.
Κι όμως, αυτά που ανέφερα για ιατρικές υπηρεσίες και συνθήκες διακομιδής, κανέναν δεν απασχολούν. Ξέρετε τι απασχολεί όλους και είναι κότες να πάρουν απόφαση; Η ασφάλεια πτήσης.
Τα ελικόπτερα πέφτουν για τρεις λόγους: Καιρός, Βλάβη, Χειριστής. Μάλιστα αν ρωτήσετε κάποιον ειδικό, θα σας πει ότι για να πέσουν, πρέπει να υπάρξουν ταυτόχρονα, τουλάχιστον δύο από τις τρεις αιτίες. Οι βλάβες είναι σπάνιες και εξαρτώνται από την συντήρηση και εκεί κανείς δεν κάνει εκπτώσεις. Καιρό τον Χειμώνα, έχουμε πάντα στο Αιγαίο, οπότε τι μένει να προσέξουμε; Τον χειριστή. 
Ποιος είναι καλύτερος για το Αιγαίο; Αυτός που έβγαλε μια οποιαδήποτε σχολή, ή αυτός που έβγαλε Ικάρων; Αυτός που πετούσε πάνω από την Σαχάρα, ή τον κάμπο της Θεσσαλίας, ή αυτός που κάνει έρευνα και διάσωση πάνω από θάλασσα; (Να μην εξαιρέσουμε τους ναύτες που κάνουν ανθυποβρυχιακό, πετώντας με όλους τους καιρούς, 300 πόδια πάνω από το κύμα).
Συμπέρασμα: Αν το δώσεις σε ιδιώτη, μπορείς να διασφαλίσεις ότι θα ψωνίσει πιλότους από την βιτρίνα και όχι από το καλάθι; Αν δημιουργήσεις δικό σου φορέα, θα προσλάβεις τους κατάλληλους;
Εγώ όλα αυτά τα φοβάμαι. Να πάρουμε δικά μας πτητικά και να τα παραχωρήσουμε στην Πολεμική Αεροπορία να τα λειτουργεί. Να απεγκλωβιστούμε από τις τακτικές αεροδιακομιδές και να τις πάρει το Υπουργείο να τις κάνει ότι θέλει. Να κάνει δικό του φορέα, ή να τις δώσει σε ιδιώτη. Να αντιμετωπίσει την εξάπλωση του κορωνοϊού στα νησιά. Να μπορεί να χρεώνει τα ασφαλιστικά ταμεία και τις ιδιωτικές ασφαλιστικές. Να πάρουν τις μίζες αυτοί που είναι να τις πάρουν. Να μην έχουμε και κανένα ατύχημα και όλοι να είμαστε ευχαριστημένοι.