Translate

Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2016

Παραμύθι κινητοποίηση.

Έντεκα και δέκα την νύχτα μου ήρθε το μήνυμα από το Σωματείο, για έκτακτη συνέλευση, λόγω τροπολογίας που κατατέθηκε και ανοίγει τον δρόμο για ιδιωτικοποίηση των αεροδιακομιδών. Επειδή για τους συνδικαλιστές, ο μπαμπούλας της ιδιωτικοποίησης, είναι κάτι σαν το Χάλογουιν για τους Αμερικάνους, δεν έδωσα σημασία. Σιγά μην πάω. Καλύτερα να πάω να συμπαρασταθώ στον παντρεμένο Σύμβουλο Επικρατείας, που πηδούσε παντρεμένη συνάδελφό του και της έδωσε και τα θέματα των εξετάσεων, ενώ οι άλλες οι χαζές νόμιζαν ότι, Δικαστής γίνεσαι με το διάβασμα!
Το πρωί, καφεδάκι χαλαρά λόγω ρεπό και προσπαθώ να διαβάσω για την "αμαρτωλή" τροπολογία. Θα επιτρέπεται λέει στο ΕΚΑΒ, να κάνει συμβάσεις με ιδιωτικές εταιρείες, όταν δεν επαρκούν τα δικά του μέσα. Και γι' αυτό ξεσηκώθηκαν τα Σωματεία. Κουνάω με δύναμη το κεφάλι μου και πίνω κι άλλον καφέ να ξυπνήσω καλύτερα, γιατί ως πρώην ιπτάμενος, ξέρω πολύ καλά ότι αυτός είναι νόμος που ισχύει από το 1999!
Βάσει αυτού υπογράφηκε η σύμβαση με την Helitalia και η σύμβαση για χρήση ιδιωτικών αεροπλάνων πριν την παραχώρηση του έργου στην Π.Α. Βάσει αυτού το ΕΚΑΒ, μισθώνει ιδιωτικά αεροπλάνα, για μεταφορά ασθενών στο εξωτερικό. Μισθώνει ασθενοφόρα στο εξωτερικό για μεταφορά του ασθενούς, από και προς το αεροδρόμιο. Μισθώνει πλωτά στα νησιά, χρόνια τώρα.
Ξανακοιτάω την τροπολογία και υποθέτω ότι τροποποιεί απλώς τον νόμο, για να δώσει την δυνατότητα στο ΕΚΑΒ, να αποζημιώνεται από τα ταμεία και τις ιδιωτικές ασφαλιστικές. Τα εξήγησαν αυτά οι συνδικαλιστές πριν καλέσουν σε κινητοποίηση; Δεν νομίζω, αυτοί τραγουδάνε αλλού. Ιδιωτικοποίηση, υποβάθμιση, απαξίωση και πάει λέγοντας. Με τέτοιους συνδικαλιστές, υποβαθμίζουμε και απαξιώνουμε τους εαυτούς μας ως επαγγελματίες.

Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2016

Παραμύθι Ομοσπονδία.

Για την ΠΟΕΔΗΝ θα γράψω, η οποία έχει ως κεντρικό θέμα τα χάλια του ΕΚΑΒ, σε όλες τις ανακοινώσεις και κινητοποιήσεις της, με αγροτικά, μπουλντόζες και μουλάρια να μεταφέρουν ασθενείς. Τον λόγο θα τον δούμε παρακάτω, τώρα ας δούμε το ΕΚΑΒ, το οποίο ανέκαθεν είχε χάλια και σήμερα εξακολουθεί να έχει.
Είναι ολοφάνερο ότι και ο Υπουργός και η Διοίκηση του ΕΚΑΒ, απέτυχαν και θα συνεχίσουν να αποτυγχάνουν, μέχρι την λήξη της θητείας τους. Αυτό συμβαίνει, επειδή έχουν περιοριστεί αυστηρά στην διαχείριση της κρίσης (του χώρου, δεν έχει σχέση η οικονομική), όπως και όλες οι προηγούμενες Διοικήσεις και Υπουργοί. Προσωπικά απορώ, για ποιο λόγο πιστεύουν, ότι εφαρμόζοντας την ίδια συνταγή θα έχουν διαφορετικά αποτελέσματα.
Είναι προφανές ότι αγνοούν, ή αρνούνται (για δικούς τους λόγους) να αποδεχθούν, δύο πράγματα. Ότι ο Οργανισμός του ΕΚΑΒ, είναι γενεσιουργός αιτία της κρίσης και ο σχεδιασμός της δράσης του και η νοοτροπία του προσωπικού, βασικά συστατικά της. Παλεύεις μήνες να βουλώσεις μια τρύπα και ανοίγουν δύο. Παλεύεις να κλείσεις ένα ζήτημα και παρουσιάζονται πέντε. Μάχη με την Λερναία Ύδρα. Δεν είναι ακαμάτηδες οι άνθρωποι, δουλεύουν σκληρά. Τσάμπα κόπος, αφού δεν αντιλαμβάνονται ότι, τα προβλήματα που παλεύουν να λύσουν, τα γεννάει το ίδιο το ΕΚΑΒ. Αυτοί συνεχίζουν να παριστάνουν τους επειγοντολόγους και να προσπαθούν να κρατήσουν ζωντανό τον ασθενή. Εμείς όμως, δεν τους φέραμε γι' αυτό, τους φέραμε για θεράποντες, να τον κάνουν καλά. Δεν θα επανέλθω στο τι πρέπει να γίνει, το έχουμε πει.
Πάμε πίσω στην ΠΟΕΔΗΝ. Παραμύθι συνδικαλιστές. Τους έχει συντρίψει επικοινωνιακά ο Πολάκης. Ανοίγει ένα Νοσοκομείο εδώ, κρεβάτια ΜΕΘ εκεί, τεχνητό νεφρό παραπέρα. Κάθε τόσο ανακοινώνει προσλήψεις. Τίποτα από αυτά που κάνει δεν λύνουν το πρόβλημα της Δημόσιας Υγείας, τους χτυπάει όμως αλύπητα. Κλωτσοσκούφι οι συνδικαλιστές, από την εποχή του Άδωνι. Και σε κείνον πήγαιναν κόντρα αλλά πιο χαλαρά, με τον Πολάκη έχουν λυσσάξει. Το τωρινό δεν το περίμεναν. Αριστερή Κυβέρνηση και να τους έχει στην απέξω; Θυμούνται τις χρυσές εποχές και δακρύζουν, τότε που ήταν στα μέσα και στα έξω. Αλλά ας θυμηθούμε και μεις εκείνες τις εποχές. Συνεχείς προσλήψεις και τεράστιες δαπάνες για την υγεία. Αλλά στα Νοσοκομεία τεράστιες ουρές, εισαγωγές σε ράντζα, γιατρό και νοσηλευτή δεν εύρισκες πουθενά. Λεφτά υπήρχαν όμως, έχωνες φακελάκι και έκανες την δουλειά σου. Και το ΕΚΑΒ, τα ίδια προβλήματα είχε με σήμερα, αλλά καμία αναφορά από την ΠΟΕΔΗΝ. Παραμύθι Ομοσπονδία.
Ας υποθέσουμε ότι την ρίχνουν την Κυβέρνηση και έρχεται άλλη, η οποία διορίζει μία Διοίκηση στο ΕΚΑΒ, με εντολή τον εκσυγχρονισμό. Αρχίζει λοιπόν αυτή, επενδύσεις σε τεχνολογία και εξοπλισμό, κατηγοριοποίηση περιστατικών και προσωπικού, ιδιωτικοποίηση, ή μεταφορά σε άλλους Φορείς δραστηριοτήτων. Θα βγει η ΠΟΕΔΗΝ να χειροκροτήσει; Όχι βέβαια, θα βγάλει ανακοίνωση για υποβάθμιση, απαξίωση, εντατικοποίηση, ξεπούλημα κλπ. Παραμύθι συνδικαλιστές.
Κάποιος τους σφύριξε, ότι με το ΕΚΑΒ θα χτυπήσουν τον Υπουργό και γελοιοποιούνται. Προτείνουν (οι αμόρφωτοι, μία συνταγή έχουν για τα πάντα) προσλήψεις προσωπικού και αγορά ασθενοφόρων. Εκεί βρίσκονται από την δεκαετία του '70. Στην πραγματικότητα προτείνουν να έρθουν οι ίδιοι στα πράγματα. Αν τους γίνει το χατίρι, θα τα ξεχάσουν όλα.
Παραμύθι Ομοσπονδία.