Translate

Τρίτη 31 Αυγούστου 2010

Αναρτήσεων συνέχεια

Τις ημέρες που προηγήθηκαν είχαμε μια σειρά αναρτήσεων σε blog, οι οποίες ακολούθησαν αυτές των διαμαρτυρόμενων για τις μετακινήσεις, από μέσα προς τα έξω. Οι νέες αναρτήσεις φανερώνουν δύο πράγματα: Πρώτα και κύρια την αγανάκτηση των συναδέλφων, για την λειτουργία του ΕΚΑΒ. Το δεύτερο συμπέρασμα είναι, ότι οι συνάδελφοι δεν ξέρουν τι τους φταίει. Δικαιολογημένα θα πω εγώ, αφού τον Διασώστη δεν τον ενδιαφέρει τι κάνει η Διοίκηση, ή τι έκαναν οι προηγούμενες Διοικήσεις. Δεν τον νοιάζει το ΠΑΣΟΚ, ή η ΝΔ. Τον νοιάζει ότι με κανέναν τρόπο δεν μπορεί να κάνει την δουλειά του. Και καταλαβαίνω απόλυτα τι σημαίνει, να θες να δουλέψεις και να μην σ' αφήνουν.
Το τι πρέπει να γίνει το έχω πει πολλές φορές. Πρώτα πρέπει να τα βρούμε μεταξύ μας. Να αποφασίσουμε ποιοι θέλουμε να είμαστε. Και μετά να πάμε να τα βρούμε με Διοικήσεις και Υπουργεία.
Η πρώτη ανάρτηση http://www.tromaktiko.net/2010/08/26/%ce%b7-%ce%ba%ce%b1%cf%84%cf%81%ce%b1%ce%ba%cf%85%ce%bb%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b5%ce%ba%ce%b1%ce%b2/ τα βάζει με το περιβάλλον της Διοίκησης, ακόμη και με τον οδηγό του Αντιπροέδρου. Κακώς λέω εγώ και άδικα καταφέρεται κατά του συναδέλφου. Δικαιολογημένη όμως η αγανάκτηση που τον κάνει να στρέφεται κατά πάντων. Δικαιολογημένη από την απώλεια εισοδήματος, όπως σωστά αναφέρει παρακάτω, αλλά και από τις ελλείψεις υλικών που δεν τον αφήνουν να κάνει την δουλειά του. Και δημοσιεύει και φωτογραφίες με τα άδεια ράφια της αποθήκης. Θα συμφωνήσω γιατί μάλλον είναι της δικής μου "σχολής", ο συνάδελφος. Το ίδιο έκανα κι εγώ τον Νοέμβριο του 08: http://hellas-medic.blogspot.com/2008/11/blog-post_12.html .
Η επόμενη ανάρτηση είναι ιδιαίτερα σκληρή και φτάνει σε αφορισμούς κατά πάντων: http://www.tromaktiko.net/2010/08/27/%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%bc%ce%b1-%ce%bf%ce%b4%ce%bf%cf%85-%cf%85%ce%b3%ce%b5%ce%b9%ce%b1%cf%83-%ce%b5%ce%ba%ce%b1%ce%b2/
Θα συμφωνήσω όμως απόλυτα και θα πω μπράβο στον συνάδελφο. Μόνο έτσι θα πάμε μπροστά. Πρέπει να ακούγονται όλες οι φωνές, άσχετα αν συμφωνούμε απόλυτα, ή όχι. Με το "δε βαριέσαι" και το "δεν γίνεται τίποτα", δεν θα προκόψουμε.
Η επόμενη ανάρτηση, ρίχνει λάσπη στον Αντιπρόεδρο και ασχολείται κι αυτή με τον οδηγό του. Γενικά βλέπουμε μια ενορχηστρωμένη επίθεση στον Αντιπρόεδρο του ΕΚΑΒ, μια και αυτός ανέλαβε να "σπάσει αυγά" και να θίξει συμφέροντα.
Ο επόμενος συνάδελφος από την Ρόδο, περιγράφει με πρωτότυπο τρόπο τις παρεμβάσεις των ζώων, που κατάφεραν να ονομάζονται "τοπικοί άρχοντες", στο έργο των Διασωστών του νησιού: http://www.tromaktiko.net/2010/08/30/%cf%84%ce%bf-1821-%cf%84%ce%bf-2010-%ce%bf%ce%b9-%ce%ba%ce%bf%cf%84%ce%b6%ce%b1%ce%bc%cf%80%ce%b1%cf%83%ce%b7%ce%b4%ce%b5%cf%83-%cf%84%ce%bf-%ce%b5%ce%ba%ce%b1%ce%b2-%cf%81%ce%bf%ce%b4%ce%bf%cf%85/ .
Για το θέμα αυτό, υπάρχει και ανακοίνωση του συλλόγου εργαζομένων. Δεν κατάλαβα ποιου ακριβώς, μάλλον του τοπικού. Σε κάθε περίπτωση εγώ την βρίσκω χαλαρή. Κάτι για την μάνα τους πρέπει να γράψει ο σύλλογος. Δεν μας φτάνουν τα δικά μας, έχουμε και τον κάθε θρασύδειλο να μας απειλεί κι από πάνω.
Όλες αυτές οι αναρτήσεις τελικά και οι φωνές των συναδέλφων, προσφέρουν κάτι; Κάνουν καλό, ή κακό; Βοηθούν την υπόθεση ΕΚΑΒ; Το σίγουρο είναι ότι από κει μέσα δεν περνάνε προτάσεις. Είναι κραυγές αγωνίας και απόγνωσης των συναδέλφων.
Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να τις αγνοούμε και να δηλώνουμε "μην ανησυχείτε, όλα θα πάνε καλά". Εδώ πρέπει να παρέμβει το Σωματείο. Σήμερα, που έχουμε πάλι Δημοκρατία και ο καθένας μπορεί ελεύθερα να λέει την γνώμη του. Να δημιουργηθεί επιτέλους ένας δικτυακός χώρος διαλόγου. Και όλες αυτές οι φωνές να μαζευτούν εκεί. Και καμία απόφαση να μην περνάει χωρίς κριτική, αλλά και η κριτική να χαρακτηρίζει αυτόν που την γράφει.

Δευτέρα 30 Αυγούστου 2010

Φτώχια καταραμένη

Αυτό δεν έχει σχέση με το ΕΚΑΒ, αλλά με έφτιαξε πρωί - πρωί και δεν μπορώ να το αφήσω να περάσει έτσι.
Στην σελ. 26 του "Πρώτου Θέματος", δημοσιεύονται συνεντεύξεις βουλευτών οι οποίοι ασκούν παράλληλα και το επάγγελμά τους, με τίτλο "Οι βουλευτές επιστρέφουν στο μεροκάματο". Διαβάζοντάς το ο αναγνώστης, αντιλαμβάνεται με τη μία, το πόσο δίκιο έχουν αυτοί που ισχυρίζονται, ότι οι βουλευτές είναι εκτός πραγματικότητας.
Η πιο χαρακτηριστική δήλωση, είναι του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Λεωνίδα Γρηγοράκου (καθηγητή πανεπιστημίου - γιατρού σε ιδιωτικό Νοσοκομείο) : Δεν του φτάνει λέει, η βουλευτική αποζημίωση, ούτε ο μισθός της γυναίκας του. Μόνο για την προετοιμασία της κόρης του για τις Πανελλήνιες ξόδεψε 3000 ευρώ (Δεν λέει πόσα ξόδεψε όλο το χρόνο για φροντιστήρια, ξένες γλώσσες και αν πήρε αποδείξεις).
Τι να του πεις τώρα; Ότι η πλειοψηφία των πολιτών δεν μπορεί να ξοδέψει ούτε για ρούχα για τα παιδιά τους; Και μας το λένε και κατάμουτρα κάποιοι βουλευτές, ότι δεν τα βγάζουν πέρα; Καταλαβαίνουν πως την βγάζει ο κόσμος; Έχει νόημα να τους το λέμε; Έχει νόημα να περιμένουμε απ' αυτούς τους ανθρώπους να αγωνιστούν για Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία, για να έχουν όλα τα παιδιά ίσες ευκαιρίες; Μάλλον όχι. Τι να κάνουμε λοιπόν;
Ας τους αφιερώσουμε ένα τραγουδάκι του Μηλιώκα: http://www.youtube.com/watch?v=WaAbYc3eDTE
Μετά από αυτό, να ευχηθούμε καλή επιτυχία στα παιδιά των βουλευτών στις Πανελλήνιες. Με τόσα λεφτά μόνο για προετοιμασία, πρέπει να είναι καθυστερημένος κάποιος, για να μην περάσει τουλάχιστον στην ιατρική.
Αλλά και να μην περάσει δεν τρέχει μία. Θα τον στείλει ο πατέρας του Αμερική, Αγγλία, Γαλλία, θα γυρίσει με 4 πτυχία και σύντομα θα είναι βουλευτής για να κυβερνάει μεγαλύτερους μαλάκες απ' αυτόν. Εμάς.

Κυριακή 29 Αυγούστου 2010

Ωραία πράγματα

Είχα μέρες να ασχοληθώ με τα δικά μας, λόγω οικογενειακών υποχρεώσεων και ομολογώ ότι έχασα. Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, τι άλλο; Οι μετακινήσεις προσωπικού. Βέβαια την συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων, αυτό είναι το τελευταίο που την νοιάζει. Έχουν άλλα σοβαρά προβλήματα.
Αυτοί όμως που ασχολούνται με τις μετακινήσεις κάνουν την περισσότερη φασαρία. Γιατί προφανώς είναι άμεσα ενδιαφερόμενοι. Είτε γιατί η μετακίνηση αφορά τους ίδιους, είτε κομματικούς φίλους.
Απ΄ότι έμαθα η πλειοψηφία των μετακινούμενων (από μέσα προς τα έξω), είναι γυναίκες. Οι οποίες, για να πούμε και του στραβού το δίκιο, δεν φταίνε. Έτσι τις έμαθαν. Έτσι εκπαιδεύτηκαν πριν από το ΙΕΚ. "Θα πάτε δύο χρόνια στο ΙΕΚ, μετά θα διοριστείτε σαν Διασώστες, μετά θα πάτε μέσα και στο τέλος θα κάνετε μετάταξη"!
Τα ίδια έλεγαν και στα παιδιά που έφεραν από την επαρχία: "Θα διοριστείτε στην Αθήνα και μετά θα βρείτε ένα πολιτικό μέσον για να πάτε στο χωριό σας"
Αυτοί που τους έλεγαν αυτά, πρέπει να απολογηθούν. Όχι η Διοίκηση. Η Διοίκηση κάνει τη δουλειά της και οφείλει να μην ακούει κανέναν. Και θα κριθεί από το αποτέλεσμα. Αν γινόταν ότι ήθελα εγώ, θα ήμουν εγώ Πρόεδρος. Τώρα είναι άλλος και γίνεται ότι θέλει αυτός.
Η πλειοψηφία των συναδέλφων, όχι μόνο αδιαφορεί, αλλά χαίρεται με τέτοιου είδους μετακινήσεις. Δεν λυπάται κανέναν. Και ξέρει πολύ καλά, ότι ο καβγάς είναι για το πάπλωμα. Γιατί εγώ κι όχι αυτός. Και τι με νοιάζει εμένα, αναρωτιέται ο συνάδελφος που είναι 20 χρόνια στο δρόμο; Βγάλτους έξω όλους.
Ένας από τους "άμεσα ενδιαφερόμενους", έστειλε και ανάρτηση σε blog: http://www.tromaktiko.net/2010/08/23/%cf%83%ce%b7%ce%bc%ce%b5%cf%81%ce%b9%ce%bd%ce%b5%cf%83-%ce%b4%ce%b9%cf%89%ce%be%ce%b5%ce%b9%cf%83-%cf%83%cf%84%ce%bf-%ce%b5%ce%ba%ce%b1%ce%b2/
Γράφει για διώξεις, για τα γαλάζια παιδιά, για την καταστροφή του τηλεφωνικού κέντρου και άλλα πολλά. Τρικυμία εν κρανίω, καταλαβαίνουμε ότι ξέχασε να πάρει τα χάπια του, οπότε δεν ασχολούμαστε μαζί του.
Ά ναι, καταγγέλλει και το Πρόεδρο του Σωματείου, ότι δεν εργάζεται. Εδώ θέλω να πω την άποψή μου (από το '98 το έχω προτείνει): Ο Πρόεδρος του Σωματείου δεν πρέπει να εργάζεται! Πρέπει να είναι στο γραφείο του. Αυτή πρέπει να είναι η δουλειά του, προς όφελος όλων μας. Αν εργάζεται, πότε θα είναι Πρόεδρος; Στα ρεπό του, ή στον ύπνο του;
Ο επόμενος "άμεσα ενδιαφερόμενος" σε ανάρτηση στο ίδιο blog: http://www.tromaktiko.net/2010/08/26/%ce%bf-uri-geller-%cf%84%ce%bf%cf%85-ekab/
αναφέρει, ότι: σε ορθή επανάληψη της πρώτης ημερήσιας με την οποία μετακινούνται 30 άτομα, αφαιρούνται οι 11. Και αφήνει υπόνοιες για χρήση βύσματος κλπ.
Τώρα τι παίχτηκε εκεί δεν έχω μάθει. Το σίγουρο είναι ένα: βύσμα δεν παίχτηκε, γιατί όπως λέει και ο πρώτος διαμαρτυρόμενος, όλοι γαλάζια παιδιά είναι.
Κάποια τρικλοποδιά υποψιάζομαι. Μάλλον άλλες εντολές δόθηκαν και αλλιώς έφτασαν στο χαρτί. Μάλλον κάποιοι έκαναν του κεφαλιού τους. Αν είναι έτσι, κάποιος πρέπει να τους το κόψει.
Τι μένει απ' όλα αυτά; Το Ελληνικό Δημόσιο. Έτσι δούλευε το ΕΚΑΒ, έτσι δουλεύει. Πως πήγαν "μέσα" όλοι αυτοί; Υπάρχουν διαδικασίες; Γιατί σε μένα, ή σε άλλους παλιότερους δεν έχει προταθεί κάτι αντίστοιχο; Γιατί οι υπάλληλοι των 5 χρόνων δηλώνουν κουρασμένοι έξω;
Εικοσιένα χρόνια φοράω στολή και βλέπω συναδέλφους στα ασθενοφόρα που έχουν εικοσιπέντε και ντρέπομαι.
Αν δεν αλλάξει ο Οργανισμός, το ΕΚΑΒ θα παραμείνει "Δημόσιο". Αυτή την κατάσταση βρήκε η προηγούμενη Διοίκηση, την εκμεταλλεύτηκε και δημιούργησε το Πανελλαδικό μπάχαλο του ΕΚΑΒ. Κάποιοι απ' αυτούς που σήμερα διαμαρτύρονται, συμμετείχαν σε συσκέψεις διώξεων τα προηγούμενα χρόνια. Και πρότειναν και ονόματα. Τώρα ήρθε η σειρά τους.
Εγώ προσωπικά δεν χαίρομαι, ούτε ζητάω εκδίκηση. Αυτά είναι για τους βλάκες. Ούτε αποκατάσταση. Ζητάω μαζί με τους συναδέλφους "του δρόμου", το αυτονόητο: Το ΕΚΑΒ για να ανταποκριθεί στην αποστολή του πρέπει να πάψει να είναι "Δημόσιο". Πρέπει να γίνει Μάχιμη Υπηρεσία του Δημοσίου.

Παρασκευή 13 Αυγούστου 2010

Χαλαρά

Κοντεύει Δεκαπενταύγουστος και όπως όλοι, έτσι και το ΕΚΑΒ κινείται σε χαλαρούς ρυθμούς. Η Διοίκηση δεν φαίνεται να χαλαρώνει, γιατί προφανώς έχει αντιληφθεί, ότι όταν αναλαμβάνεις έναν Οργανισμό στα χάλια του ΕΚΑΒ, ή παραιτείσαι την ίδια στιγμή, ή κατασκηνώνεις μήπως και βγάλεις καμιά άκρη. Θα δείξει.
Δεν χαλαρώνει και ο Σύλλογος Εργαζομένων ΕΚΑΒ, ο οποίος εν μέσω διακοπών κοινοποίησε μια σειρά αιτημάτων στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου. Με την ουσία των περισσότερων από αυτά τα αιτήματα έχω διαφωνήσει και εξακολουθώ να διαφωνώ, κρίνοντας ότι μακροπρόθεσμα θα αποδειχθούν αναποτελεσματικά.
Πιστεύω όμως, πως από το να κάθεσαι και να κοιτάς το ταβάνι, καλύτερα να κάνεις κάτι και ας είναι και λάθος. Ας αρχίσει να κινείται κάτι στο ΕΚΑΒ και μετά έχουμε χρόνο για διορθώσεις. Ελπίζω σύντομα και με την στήριξη της Διοίκησης, το Σωματείο να καταφέρει να επιλύσει προβλήματα που χρονίζουν στο χώρο μας.
Πάνω από όλα βέβαια χρειάζονται την στήριξη την δική μας. Πρέπει να ξεφύγουμε από νοοτροπίες του παρελθόντος, να εκλέγουμε έναν πρόεδρο συλλόγου την μία μέρα και την επόμενη να αρχίζουμε να τον σκάβουμε, θεωρώντας ότι εμείς θα ήμασταν καλύτεροι στην θέση του. Πρέπει να δουλεύουμε δίπλα του, έστω διαφωνώντας και στις επόμενες εκλογές οι συνάδελφοι, εάν κρίνουν ότι η δική μας άποψη είναι σωστότερη, θα κάνουν άλλη επιλογή. Γνώμονας κάθε ενέργειάς μας, πρέπει να είναι το συμφέρον του ΕΚΑΒ, γιατί μέσα σ' αυτό βρίσκεται και το προσωπικό μας συμφέρον.
Αποκλειστικά το προσωπικό του συμφέρον, κοιτάει αμετανόητο κομματόσκυλο της παράταξης που κατέστρεψε το ΕΚΑΒ. Αποκομμένος από την συντριπτική πλειοψηφία των δεξιών συναδέλφων, οι οποίοι γνωρίζουν πολύ καλά, ότι τα προβλήματα είναι κοινά και δεν ξεχωρίζουν παρατάξεις. Έστειλε κίτρινη ανάρτηση σε γνωστό ρουφιανοblog, ειρωνευόμενος την Διοίκηση για την σχισμένη σημαία του ΕΚΑΒ, στο κτίριο της Κ.Υ. Παραλείποντας βέβαια να αναφέρει, ότι έτσι την παρέδωσε ο πρόεδρος που τον διόρισε στην ξαπλώστρα. Γιατί ο στόχος του είναι ένας και διαχρονικός. Η ξαπλώστρα. Ούτε στην Δεξιά πιστεύει. Και οι συνεργάτες των Γερμανών δεν πίστευαν στο Ράιχ. Την πάρτη τους ήθελαν να βολέψουν.
Έχει αποδειχθεί σ' αυτόν τον τόπο, ότι οι ρουφιάνοι είναι και βλάκες. Δεν του αρκεί, ότι κανείς δεν ασχολείται μαζί του. Θέλει να τους κάνει να ασχοληθούν.