Translate

Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2009

Οι 'μέσα' και οι 'έξω'.

Νύχτα χτες η 7 ομάδα και μία από τα ίδια. 10 αυτοκίνητα να βγάλουν την δουλειά. Από τότε που ήρθα στο ΕΚΑΒ, ακούω το ίδιο παραμύθι. Ότι είναι μια προσωρινή κατάσταση, που οφείλεται στην έλλειψη προσωπικού. Λες και θα βρεθεί ποτέ κυβέρνηση που θα εγκρίνει πρόσληψη 1000 Διασωστών, για να λυθεί το πρόβλημα.
Το ζήτημα είναι αλλού: να σταματήσουμε να μεταφέρουμε στα Νοσοκομεία ότι θέλει ταξί, δήθεν για να μην δυσαρεστήσουμε τους πολίτες και χάσει ψήφους η κυβέρνηση. Ακόμη και σήμερα που δουλεύουμε χωρίς πρωτόκολλα και χωρίς διαλογή, αυτοί που κάθονται στην καρέκλα του τηλεφωνητή, θα μπορούσαν να είναι πιο επαγγελματίες.
Μισή ώρα πριν την αλλαγή, μου έδωσε το 'επείγον καρδιολογικό' και δεν είχα καμία αντίρρηση. Είχα αντίρρηση όμως, όταν πολύ εύκολα "ανακάλυψα" ότι καρδιολογικό ιστορικό είχε ο ασθενής, αλλά το επείγον πρόβλημα ήταν τα κοιλιακά άλγη, από την προηγούμενη μάλιστα. Και το ανέφερα στον ασύρματο.
Πάντα προσπαθώ να αποφεύγω τις αντιπαραθέσεις του τύπου "οι μέσα και οι έξω". Δεν οδηγούν πουθενά. Το ΕΚΑΒ είναι ένα. Και είναι λάθος σε όλες του τις διαστάσεις. Αλλά ο εκφωνητής, (από αυτούς που θεωρώ "καλά παιδιά"), την είχε έτοιμη την απάντηση: "δικαιούται συνάδελφε ο τηλεφωνητής να κάνει ένα λάθος. Εσείς εκεί έξω δεν κάνετε λάθη;" - "δικαιούται συνάδελφε μετά από 6 ώρες στην καρέκλα να κάνει λάθος" του απάντησα, "εμείς με 8 ώρες νυχτερινή βάρδια στο δρόμο δεν κουραζόμαστε, οπότε δεν κάνουμε λάθη". - "ναι αλλά κάνετε δύο ώρες το σήμα", για να προσθέσει ότι δεν το λέει για μένα προσωπικά. Τα γνωστά.
Και τότε κατάλαβα την αντίληψη των "μέσα" για το πρόβλημα που αντιμετωπίζει το ΕΚΑΒ. Πιστεύουν ότι δουλεύουμε λίγο. Πιστεύουν ότι το ασθενοφόρο είναι μια μηχανή που τρώει κάρτες. Δεν κατανοούν πως μετατρέποντας το ασθενοφόρο σε σκουπιδιάρικο, ούτε ποιότητα στις υπηρεσίες έχουν, ούτε προσωπικό με ηθικό. Δεν κατανοούν πως δουλεύοντας με σύστημα "ότι να ναι, όπως να ναι", θα πάμε κάθε μέρα και χειρότερα. Τους φταίνε οι απ' έξω. Δεν θέλω να επεκταθώ, γιατί είμαι στα όρια της απελπισίας.
Αν δεν επιβληθούν κάποια πράγματα με το ζόρι, όταν πάρω σύνταξη το ΕΚΑΒ θα είναι σε χειρότερη μοίρα απ' ότι ήταν όταν προσλήφθηκε η σειρά μου.

Δεν υπάρχουν σχόλια: