Translate

Παρασκευή 20 Μαΐου 2011

Οι άνεργοι Διασώστες, οι οδηγοί της ΕΘΕΛ, τα ιδιωτικά ασθενοφόρα και άλλα παραμύθια.

Πολλές συζητήσεις γίνονται το τελευταίο διάστημα στο ΕΚΑΒ, αφού λόγω επίσχεσης υπάρχει χρόνος απεριόριστος. Οι ίδιες που γίνονταν και πριν, τώρα με μεγαλύτερη ένταση. Δεν τις παρακολουθώ, όπως και κάθε σοβαρός συνάδελφος, αφού δεν μπορούμε να ακούμε συνεχώς τα ίδια παραμύθια, από τους ίδιους αφηγητές.
Την μόνη που παρακολουθώ, όσο μπορώ, είναι αυτή που γίνεται μεταξύ των ανέργων συναδέλφων, οι οποίοι κάνουν και κινήσεις, μήπως και βοηθήσουν οι ίδιοι τον εαυτό τους, αφού όσοι τους έβγαζαν λόγους τα προηγούμενα χρόνια, τώρα τους λένε δικαιολογίες. Ότι φταίει η κρίση και η καμαριέρα που δεν έκαστε στον Στρος Καν. Και δεν βρίσκεται ούτε ένας να τους πει, ότι και χωρίς κρίση, διορισμό δεν θα έβλεπαν.
Εξακολουθούν όμως να τους προσεγγίζουν, διάφοροι συνδικαλίζοντες τσαρλατάνοι, όχι για να τους βοηθήσουν βέβαια, αφού κι ίδιοι είναι άσχετοι, αλλά για να στρέψουν τον αγώνα τους σε ανώδυνα γι' αυτούς μονοπάτια. Γιατί το πρόβλημα των ανέργων συναδέλφων, σε τίποτα δεν διαφέρει από το πρόβλημα του ίδιου του ΕΚΑΒ.
Αν δηλαδή το ΕΚΑΒ είχε λύσει τα εσωτερικά του προβλήματα, δεν θα υπήρχε πρόβλημα ανέργων. Αυτά τα έχω ξαναπεί σε προηγούμενες αναρτήσεις και δεν υπάρχει λόγος να επανέλθω.
Έχει κολλήσει λοιπόν η βελόνα στα ιδιωτικά ασθενοφόρα και στους οδηγούς της ΕΘΕΛ.
Και για τους οδηγούς της ΕΘΕΛ έχω ξαναγράψει και για τα ιδιωτικά. Μου έκανε όμως εντύπωση η επιμονή κάποιων να παραπληροφορούν και σ' αυτή την κατεύθυνση να μην διστάζουν να λένε ότι ψέμα τους κατέβει.
Αφορμή, πρόσφατο δημοσίευμα (σερβιρισμένο μέσα από το ΕΚΑΒ) της εφημερίδας Πρώτο Θέμα για τα ιδιωτικά ασθενοφόρα, το οποίο (παρόμοιο) στο παρελθόν είχε δημοσιεύσει και άλλη εφημερίδα. Μου έκανε εντύπωση η αναφορά, στο προσωπικό που χρησιμοποιούν οι ιδιώτες.

Ο κανόνας για τη στελέχωση των ιδιωτικών οχημάτων μαρτυρά την ανευθυνότητα με την οποία αντιμετωπίστηκε το πεδίο της ιδιωτικής διακομιδής στη χώρα μας, καθώς στα ιδιωτικά ασθενοφόρα δεν απαιτείται να υπάρχει εξειδικευμένο και καταρτισμένο πλήρωμα. Σε αντίθεση με τις υψηλές προδιαγραφές που τίθενται σε ό,τι αφορά την εκπαίδευση πληρώματος ασθενοφόρου του ΕΚΑΒ, ορίζεται ότι «το ιδιωτικό όχημα πρέπει να έχει οδηγό και συνοδηγό, καθώς και ότι ο οδηγός ή έστω ο συνοδηγός να έχει στοιχειώδεις γνώσεις και εμπειρία στην παροχή πρώτων βοηθειών»!
Έτσι είναι τα πράγματα; Και βέβαια όχι! Έτσι τα είπαν στο συντάκτη της εφημερίδας, αυτός τα έγραψε και εκτέθηκε. Γιατί η αλήθεια είναι στο ανάποδο.
Γιατί ο ιδιώτης στο φινάλε, μεταφέρει γιαγιάδες.
Στο ΕΚΑΒ υπηρετούν εκατοντάδες υπάλληλοι και μάλιστα στα ασθενοφόρα επειγόντων, οι οποίοι δεν είναι πτυχιούχοι!!!
Και ο πολίτης δεν το γνωρίζει, παρ' ότι δικαιούται. Δεν υπάρχουν διακριτικά στις στολές τα οποία θα του δίνουν την δυνατότητα αυτή! Γιατί; Γιατί κάποιοι βολεύονται!
Όταν λοιπόν συμβεί ένα (π.χ) τροχαίο, ο πολίτης παιζει ΛΟΤΟ, σχετικά με το ποιος θα έρθει να διαχειριστεί τον αεραγωγό και την σπονδυλική στήλη.
Το ΕΚΑΒ λοιπόν, πρέπει να στείλει ΟΛΟΥΣ τους μη πτυχιούχους να κάνουν τις διακομιδές, για να μείνουν χωρίς δουλειά τα 'πειρατικά' ασθενοφόρα. Και να προσλάβει πτυχιούχους Διασώστες να κάνουν τα επείγοντα. Από κει ξεκινάμε και τα υπόλοιπα τα βρίσκουμε.

Σάββατο 7 Μαΐου 2011

οι αδιόριστοι, οι διορισμένοι και οι καβατζωμένοι


Με αφορμή την ενημέρωση που είχα για την συνάντηση των αδιόριστων διασωστών του ΕΚΑΒ θα αναφέρω κάποιο γεγονός και θα ήθελα επίσης να αφήσω το σχόλιο μου.

Πριν κάποια χρόνια τότε που η Ρωσία ήταν επίσημα χρεοκοπημένη και απαξιωμένη παγκοσμίως, εκείνη την περίοδο έτυχε να παραλάβω ένα χρόνιο περιστατικό με το ασθενοφόρο όπου συνοδός της ηλικιωμένης άρρωστης ήταν μια κυρία από την Ρωσία, συνηθισμένο φαινόμενο για εκείνη την εποχή. Μπαίνοντας στην καμπίνα του ασθενοφόρου η Ρωσίδα συνοδός άρχισε να ρωτάει στο άσχετο για τις δυνατότητες του απινιδωτή αν είναι μονοφασικός η διφασικός κλπ και ένα σωρό άλλες εξειδικευμένες ερωτήσεις σχετικά με τον εξοπλισμό του ασθενοφόρου.
Την ρώτησα αν είχε σχέση με το επάγγελμα και μου απάντησε ότι ήταν γιατρός με εξειδίκευση στην επειγοντολογία, εργαζόταν ως γιατρός επειγόντων στην Σοβιετική ένωση παλιά και λόγω του ότι δεν αναγνωριζόταν το πτυχίο της από το Ελληνικό κράτος, αναγκάστηκε να ξεσκατώνει γερόντια στην Ελλάδα, μιας και εγκατάλειψε την χρεοκοπημένη τότε Ρωσία για οικονομικούς λόγους.

Δυστυχώς βρισκόμαστε επισήμως στην Ελλάδα του σήμερα ένα βήμα πριν το μεγάλη χρεοκοπία όπως είχε συμβεί τότε στην Σοβιετική ένωση, γιατί ανεπισήμως έχουμε χρεοκοπήσει εδώ και καιρό κάτι το ξέρουμε όλοι.
Οι καλές εποχές του Ελληνικού δημοσίου και τα σίγουρα δημοσιοϋπαλληλικά χρόνια έχουν περάσει.
Βλέπουμε ότι μισθοί περικόπτονται, επιδόματα μειώνονται ή καταργούνται και διαπιστώνουμε ότι το δημόσιο απαξιώνεται, συρρικνώνεται και συγχωνεύεται, όπως στην περίπτωση των 83 υπαλλήλων της ΕΘΕΛ.

Πιστεύω πως είναι απόλυτα φυσιολογικό οι εκπαιδευμένοι αδιόριστοι συνάδελφοι να ζητούν πρόσβαση στην εργασία, με μισθούς ανθρώπινους και όχι μεσαιωνικούς, δεν ξέρω όμως πόσο φυσιολογικό είναι κάποιος να επενδύει επαγγελματικά σε ένα εργοδότη-δημόσιο μιας σχεδόν χρεοκοπημένης χώρας;

-Σε ποια υποβάθμιση του επαγγέλματος αναφέρονται στην ανακοίνωση τους οι αδιόριστοι συνάδελφοι, όταν το κράτος είναι σχεδόν ένα βήμα πριν βάλει λουκέτο; Όταν τα δημόσια νοσοκομεία ζητιανεύουν για γάντια latex και κωλόχαρτο;
-Ποιο από όλα τα λαμόγια που μας χρεοκόπησαν υπολογίζει το επίπεδο σπουδών και την δωρεάν προνοσοκομειακη φροντίδα;

Αν θυμάμαι καλά, όταν πριν μερικά χρόνια, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είχε χτυπήσει το πόδι του ενώ βρισκόταν στα Γιάννενα, μεταφέρθηκε άμεσα με πτητικό μέσο στην Αθήνα λες και τα Γιάννενα δεν διαθέτουν πανεπιστημιακό νοσοκομείο.
-Έτσι δίνεται το καλό παράδειγμα;
-Μήπως δεν πραγματοποιούνται ακόμη και σήμερα πολυέξοδες μετακινήσεις πολιτικάντηδων καταχρηστικά και προκλητικά, με αεροπορικά μέσα;
-Για ποια ισοπολιτεία μιλάμε;
-Ποιος υπολογίζει από δαύτους την δωρεάν παροχή βοηθείας και γιατί να μπουν οι ίδιοι στον κόπο να νιώσουν το πρόβλημα των αδιόριστων ή να νοιαστούν για την δημόσια υγεία, όταν ξέρουν ότι όπως και να 'χουν τα πράγματα θα εξυπηρετηθούν πρώτοι πρώτοι, είτε από δημόσια μέσα, είτε σε ιδιωτικά θεραπευτήρια και χωρίς να πληρώσουν μία.

Ανακεφαλαιώνοντας πιστεύω, πως οι αδιόριστοι συνάδελφοι θα πρέπει να σκεφτούν τι ακριβώς ζητάνε και από ποιον, με ποιον τρόπο θα διεκδικήσουν το δίκιο τους, τι προτάσεις θα πρέπει να καταθέσουν και πόσο εύκολο είναι να υλοποιηθούν και φυσικά θα πρότεινα σε καμία περίπτωση μην επαναπαυτούν σε υποσχέσεις τύπου …….'λεφτά υπάρχουν'.

Εύχομαι να διοριστούν οι συνάδελφοι το συντομότερο.
Εύχομαι επίσης οι πτυχιούχοι αδιόριστοι να έρθουν στο σύστημα υγείας και απεύχομαι οι διορισμένοι του συστήματος υγείας να κάνουν παρέα στους αδιόριστους.
Τέλος εύχομαι αν και φαίνεται δύσκολο, η “υγιής” δημόσια υγεία να συνεχίζει την ύπαρξη της για το καλό όλων μας.

Νίκος Μαρκογιάννης