Translate

Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2010

Πάει ο παλιός ο χρόνος....


Δεν το πίστευε κι αυτός ότι θα φύγει και μεις θα μείνουμε. Έφυγε λοιπόν και έβγαλε και ευχαριστήρια ανακοίνωση.

Ουδέν σχόλιον. Κάποιοι άνθρωποι απλά, δεν ντρέπονται.
Η Σοφία από την άλλη τριγυρνάει ακόμη και το παίζει διοίκηση. Θα προσπαθήσει να πείσει τον νέο πρόεδρο, ότι χωρίς αυτή το ΕΚΑΒ θα καταρρεύσει.
Τα ίδια έκανε και το '93 με τον Τζαγκαράκη. Βδέλλα. Δεν ξεκόλλαγε με την καμία.
Ώσπου βρέθηκε ο άνθρωπος να την ξεκολλήσει. Ωραία χρόνια. Και ήμασταν και πιο νέοι και είχαμε και λιγότερα νεύρα.

Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010

Και κερατάδες και δαρμένοι!

Ναι το είδαμε κι αυτό. Και το διαβάσαμε. Σε ιστοσελίδα με ειδήσεις τοπικού ενδιαφέροντος της Κορινθίας (http://www.sfedona.gr/2010/02/03/ο-γιαννησ-ροτζιωκοσ-διοικητησ-στο-εκα/#Scene_1).
Συντάκτης άρθρου, στην προσπάθειά του να γλείψει τον συμπατριώτη του (όπως αναφέρει) που ανέλαβε Διοικητής του ΕΚΑΒ (τι να γλείψει, μούσκεμα τον έκανε τον άνθρωπο), βρίζει το ΕΚΑΒ και προσβάλει χυδαία όλους τους ΕΚΑΒίτες. Αφού τελειώνει με τις ευχές και τα σάλια, γράφει:
[Και πάνω απ’όλα πρέπει να κερδίσει το στοίχημα να θεωρείτε πλέον το ΕΚΑΒ ένας αξιόπιστος φορέας και όχι ένας φορέας «λούφας και παραλλαγής»!
Θα πρέπει να κερδίσει το στοίχημα της άμεσης επέμβασης των ασθενοφόρων ώστε πραγματικά να σώζουν ζωές και όχι να καταφθάνουν στον τόπο που τους χρειάζονται μετά τα βαριά και δυσκολοκίνητα αυτοκίνητα της πυροσβεστικής.]

Γλύφει και τους Πυροσβέστες! Τι να πω, γούστα είναι αυτά. Σε μένα αρέσουν οι μελαχρινές.
Δεν του γράφω άλλα του καραγκιόζη, του τα γράψανε οι συνάδελφοι, Κορίνθιοι και μη, κάτω από το άρθρο. Και όπως πληροφορήθηκα κάποια σχόλια τα έκοψε. Άφησε τα ποιο χαλαρά.
Το πόσο νούμερο είναι, το αποδεικνύει και στη συνέχεια, όταν βγαίνει με σχόλιο για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Αντί να ζητήσει συγνώμη, ξαναγράφει τα ίδια και επί τη ευκαιρία ρίχνει άλλο ένα γλείψιμο στον Ροτζιώκο. Προσπαθεί να του κάνει ζημιά δηλαδή, ακόμη δεν ανέλαβε ο άνθρωπος.
Τι μένει απ' όλα αυτά; μένει να αναλογιστούμε, ποιοι (και συνάδελφοί μας) μας έφτασαν σ' αυτό το σημείο: να πεθαίνουμε στο δρόμο και να απολογούμαστε στον κάθε γελοίο.

Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010

Και ακολούθησε...

Μία ανακοίνωση της ΔΑΚΕ, στην οποία αφού ξεκινάει με μια επίθεση στην κυβερνητική πολιτική (κάτι έμαθαν από τη συνεργασία με το ΚΚΕ), καταλήγει σε επίθεση στην ΠΑΣΚΕ, καταγγέλλοντας τον πρόεδρο του Σωματείου εργαζομένων. Θα νόμιζε κανείς ότι μετά τις εκλογές του Σωματείου, όπου καταποντίστηκαν συνδικαλιστικά και μετά τις εθνικές εκλογές, όπου καταποντίστηκαν πολιτικά, τουλάχιστον θα κρύβονταν.
Αυτοί όμως, μπήκαν στην κολυμπήθρα, ξαναβαφτίστηκαν και αναμάρτητοι πλέον άρχισαν κριτική. Προφανώς θεωρούν ότι οι εργαζόμενοι στο ΕΚΑΒ έχουν μνήμη ψαριού.
Άμεση ήταν η απάντηση της ΠΑΣΚΕ και διαβάζοντάς την οι συνάδελφοι, δεν μπορούν παρά να συμφωνήσουν λέξη προς λέξη. Θα συμφωνήσω κι εγώ με μία ένσταση. Γίνεται μία αναφορά στην ανακοίνωση της ΠΑΣΚΕ, για κάποιους σε γραφεία (υπονοώντας στελέχη της ΔΑΚΕ) και ειδικότερα "στις υπερωρίες τους, που πλησιάζουν τις 2000 το μήνα".
Αυτά τα ζητήματα σύντροφοι δεν αναφέρονται υπό μορφήν υπαινιγμών, ή κουτσομπολιού. Δεν χρησιμοποιούνται απλώς για να επιφέρουμε πλήγμα στον αντίπαλο. Αυτά αναφέρονται στην Διοίκηση για να ελεγχθεί πειθαρχικά, ο μακρυχέρης που γράφει ώρες στον εαυτό του. Αναφέρονται και στον εισαγγελέα, γιατί είναι και ποινικό αδίκημα. Εκτός αν σ' αυτή τη χώρα έχουμε ξεχάσει ότι απαγορεύεται να βουτάμε δημόσιο χρήμα.
Τουλάχιστον ας μην ξεχνάμε, ότι κάποιοι συνάδελφοι στα ασθενοφόρα βάζουν λεφτά από την τσέπη τους για να έχουν τον απαραίτητο εξοπλισμό και να κάνουν σωστά την δουλειά τους.
====================================================================

Κάποιος συνάδελφος με ρώτησε αν τα ασθενοφόρα έχουν αερόσακους. Δεν είδα και κανέναν να ανοίγει, αλλά δεν βάζω και το χέρι μου στη φωτιά. Πρέπει να βρούμε κανένα που έκανε μετωπική για να έχουμε απάντηση. Το Β7 που τσακίστηκε τελευταία, επισκευάστηκε ταχύτατα και επανήλθε.






=====================================================================






Το Σάββατο νύχτα ήταν ήρεμα τα πράγματα, αλλά λίγο πριν το τέλος να το θανατηφόρο Ποσειδώνος και Καλαμακίου. Τι να πει κανείς.

Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2010

Η εβδομάδα που μας πέρασε

....και τι είδαμε, περιμένοντας την αλλαγή διοίκησης.


Είδαμε έναν Βούλγαρο οδηγό στην παλιά παραλιακή, στο ύψος του Μοσχάτου με κατεύθυνση προς Πειραιά, να περνά πάνω από την νησίδα, να ρίχνει μια κολόνα φωτισμού, να ξηλώνει τρεις φοίνικες και να καταλήγει στο πεζοδρόμιο του απέναντι ρεύματος κυκλοφορίας. Πως έγινε; Το έμαθε το παραμύθι από τους Έλληνες: "μου πετάχτηκε κάποιος, πήγα να τον αποφύγω....."


Είδαμε μια ωραία ανακοίνωση σε είσοδο πολυκατοικίας:

















Είδαμε το ΑΤΜ στα επείγοντα του Σωτηρία να γίνεται σχεδόν αδιαφανές, από τις αφίσες αυτών που κατά τα άλλα νοιάζονται για την πρόοδο της Ελληνικής κοινωνίας:

Είδαμε το επίδομα στολής να εμφανίζεται πάλι στις καταστάσεις μισθοδοσίας, όπως συνηθίζει να κάνει εδώ και έναν χρόνο. Και να εξαφανίζεται με ταχύτητα φωτός, πριν προλάβω να το πιάσω και το βάλω στην τσέπη μου. Εκτός αν έχει άλλο λόγο που συμπεριφέρεται έτσι. Μπορεί να φοβάται μήπως το πιάσει το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης και το περικόψει.