Θετικές εντυπώσεις από την νέα Κυβέρνηση. Οι 2 - 3 επόμενοι μήνες θα δείξουν, αν οι "πρώτη φορά φιλελεύθεροι" ήρθαν για να μείνουν, ή θα πάνε άπατοι, όπως οι "πρώτη φορά αριστεροί".
Τα συνθήματα, περί φοροελαφρύνσεων, Εξαρχείων και λαθρομεταναστών, γρήγορα θα ξεφουσκώσουν και δεν θα πουλάνε πια. Όλο το παιχνίδι θα παιχτεί στο Δημόσιο. Μόνο με αναδιάρθρωση και εκσυγχρονισμό του Οθωμανοσοβιετικής οργάνωσης δημόσιου, θα επιτραπεί η ανάπτυξη. Το κατανοούμε εύκολα, παρατηρώντας το ΕΚΑΒ, το οποίο λειτουργεί στα πρότυπα κλινικής της δεκαετίας του '60. Μερικά ασθενοφόρα, που υπάγονται στο γραφείο Διευθυνούσης, τρέχουν να μαζέψουν όποιον παίρνει τηλέφωνο. Όλα τα υπόλοιπα, εκπαίδευση, αεροδιακομιδές, μοτοσικλέτες, ΕΤΙΚ, είναι να χουμε να λέμε. Το παιχνίδι παίζεται και χάνεται από τον κορμό, τα ασθενοφόρα.
Τι θα κάνει λοιπόν η νέα Κυβέρνηση, με αυτό το Κράτος; Κάθε φορά, γράφω το ίδιο. Δεν χρειάζεται να βλέπετε ειδήσεις για να μάθετε τα νέα. Κοιτάξτε τι θα γίνει στο ΕΚΑΒ. Αν δείτε πρόοδο, θα υπάρξει σε όλο το Δημόσιο. Αν δείτε μία από τα ίδια, μην περιμένετε να αλλάξει κάτι πουθενά.
Εμείς βέβαια, άλλο μας ενδιαφέρει. Ποιος θα έρθει Πρόεδρος. Όχι για να κάνει κάτι, αλλά για να είναι διαχειρίσιμος ώστε να μην αλλάξει κάτι!
Η καλύτερη λύση (για το ΕΚΑΒ), θα ήταν να παραμείνει ο κος Τζανετής. Θα μπορούσε (εύκολα), αλλά δεν νομίζω ότι το επιθυμεί. Η επόμενη, είναι ο κος Παπαευσταθίου, για γνωστούς λόγους. Πιστεύω ότι το θέλει και θα προσπαθήσει. Απ' όσο τον γνωρίζω, ακόμη και γραμματεία Υπουργείου να του δώσουν, θα μπει σε δίλημμα να το δεχτεί, ή να έρθει στο ΕΚΑΒ. Ούτε αυτός νομίζω να προκριθεί, αφού δεν έχουμε εκπολιτιστεί αρκετά πολιτικά, ώστε να μην δεχτεί αρκετές ενστάσεις, από την ίδια του την Παράταξη. Και αφού οι Τζαγκαράκης και Ρέσσος, αποκλείεται να αναστηθούν, τέλος τα βαριά ονόματα. Τρεις επιλογές μένουν.
Κάποιος επώνυμος, από άλλον χώρο, ο οποίος θα επιβληθεί στο σύστημα του ΕΚΑΒ, αλλά σε μερικούς μήνες θα τα βροντήξει εύκολα, θέτοντας στον εαυτό του το ερώτημα "τι κάνω εγώ εδώ;".
Δεύτερη επιλογή, κάποιος φέρελπις νέος, ο οποίος θα νομίσει ότι πήρε δώρο γενεθλίων, αλλά σύντομα θα αντιληφθεί, ότι έκαψε κάθε προοπτική καριέρας και χάλασε το όνομά του.
Τρίτη επιλογή, κάποιο κομματόσκυλο παλαιάς κοπής, το οποίο θα ασχοληθεί με ρουσφέτια και ψηφοθηρία (ότι ξέρει δηλαδή), αγνοώντας ότι αυτό έκαναν κι άλλοι και πήγαν άπατοι.
Θα μου πεις τώρα, ποιον ενδιαφέρουν όλα αυτά; Κανέναν, ή ελάχιστους. Τι μας ενδιαφέρει εμάς; Αν είμαστε "έξω" να συνεχίσουμε να δουλεύουμε, αν θέλουμε, όσο θέλουμε και με όποιον τρόπο θέλουμε. Ή να πάμε "μέσα". Αν είμαστε "μέσα" να παραμείνουμε ακλόνητοι. Κάποιοι να πάρουν μετάθεση, κάποιοι απόσπαση, κάποιοι να κάνουν 24ωρο. Και να γίνονται προσλήψεις, για να μπορούν να ικανοποιούνται οι απαιτήσεις όλων.
Γιατί όπως έχουμε ξαναπεί, οι ασθενείς είναι αναγκαίο κακό, για να είμαστε εμείς δημόσιοι υπάλληλοι. Θα δείξει σύντομα. Και για το ΕΚΑΒ και για το Δημόσιο συνολικά και για το Κράτος. Τι έχει δείξει όλα τα προηγούμενα χρόνια της κρίσης; Ότι με κρατικίστικες λύσεις, πρόοδος δεν μπορεί να υπάρξει. Το πρόβλημα είναι, ότι εμείς οι ίδιοι, δεν θέλουμε κάτι άλλο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου