Translate

Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2008

Για να ξέρουμε τι λέμε

Σε σημερινό πηγαδάκι, στο οποίο μετείχαν και συνάδελφοι μέλη, ή οπαδοί της παράταξης που κυβερνά τη χώρα και διοικεί το ΕΚΑΒ, μου ζητήθηκε ο μετριασμός των σχολίων, ή έστω η αλλαγή ύφους των σχολίων μου, για τη Διοίκηση, προς το ηπιότερο. Συμφώνησαν απόλυτα μαζί μου στα καταγγελλόμενα, παραδέχτηκαν δημοσίως ότι "οι άνθρωποι δεν παίζονται" και ότι "δεν ντρέπονται", αλλά προφανώς δεν θέλουν να τους "παίρνει όλους η μπάλα".
Κατ' αρχή, θέλω να τους ευχαριστήσω που, πριν την εκδήλωση της σε βάρος μου δίωξης, για μεγάλο διάστημα προσπάθησαν να με προστατεύσουν, προειδοποιώντας με για τις προθέσεις της Διοίκησης και τις μεθοδεύσεις στελεχών της ΔΑΚΕ. Δεν τους άκουσα, γιατί είχα κάνει τις επιλογές μου.
Αυτό όμως δεν αλλάζει ότι:
1. Στήθηκε σε βάρος μου, συκοφαντικός μηχανισμός τύπου Γκέμπελς, που είχε σκοπό να δικαιολογήσει προειλημμένη απόφαση, για μετακίνησή μου από τις αεροδιακομιδές. Δεν διεκδίκησα ποτέ δικαιώματα ιδιοκτησίας στο Τμήμα, αλλά αν έκαναν μία σκέψη, για το πως δημιουργήθηκε και πως κρατήθηκε μέχρι σήμερα, θα έπρεπε να αλλάξουν σχέδια. Δεν κατανόησαν ποτέ ότι διώκουν έναν Υπάλληλο που φοράει 19 χρόνια στολή και ποτέ δεν ζήτησε κάτι άλλο. Όπως για παράδειγμα, να φοράει κοστούμι, να πουλάει εξουσία για να εντυπωσιάζει κοριτσάκια.
2. Μετακινήθηκα με Ημερήσια ανακοίνωση απ' ευθείας στην Μονάδα ΟΚΑΝΑ, κατ' επιλογή του Προέδρου του ΕΚΑΒ "για να μην με κάνει ήρωα", όπως εξήγησε σε στενό κύκλο.
3. Αμέσως μετά στέλεχος της ΔΑΚΕ, που μετείχε σε συνδικαλιστική συνάντηση στη Θεσσαλονίκη, όταν κλήθηκε να δώσει εξηγήσεις για την δίωξή μου, από στελέχη της παράταξής του, απάντησε ψυχρά "του την είχαμε φυλαγμένη".
4. Η Διεύθυνση του ΕΚΑΒ πραγματοποίησε κρίσεις, για τη θέση μου στις Αεροδιακομιδές και ως μοναδικό πτυχιούχο Αεροπορικής Νοσηλευτικής, με χιλιάδες ώρες προϋπηρεσίας, με 19 χρόνια στο ΕΚΑΒ, με κατέταξε τελευταίο, βάζοντας κριτήρια, "το χρώμα των ματιών" και το "μήκος των μαλλιών".
5. Ζήτησα από 15 Ιανουαρίου την μετακίνηση μου σε ασθενοφόρο κοντά στο σπίτι μου, για να εισπράξω την απάντηση "υπάρχει εντολή Προέδρου να μείνεις στην Ομόνοια". Ο δε Πρόεδρος να αναφέρει ότι "το Γραφείο Πληρωμάτων είναι ελεύθερο να τον εξυπηρετήσει". Για να ενημερωθώ αργότερα "να μην κουράζομαι, γιατί τα έχουν συμφωνήσει μεταξύ τους".
Δεν γράφω άλλα... κουράστηκα.
Όσο για τα σχόλια σ' αυτή τη σελίδα, όταν διαπιστωθεί ότι κάπου είμαι λάθος και δεν ήταν έτσι, στο ίδιο σημείο θα υπάρξει και ανακοίνωση με την συγνώμη μου και την αποκατάσταση της αλήθειας.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ φιλέ Κυριάκο σωστά αυτά που γράφεις και τα προσυπογράφω αλλά μου θυμίζουν την άλλη όψη του ίδιου νομίσματος .
Όσο κυβερνά το εκαβ η διοικητικοιατρικοσωματική κολεκτίβα τα ίδια θα γίνονται και χειρότερα γιατί δεν αγαπά κανείς αυτό που κάνει , το μόνο που βλέπουν μέσα από αυτό είναι ένας δούρειος ίππος για τα δικά τους συμφέροντα και φιλοδοξίες να αναρριχηθούν όπως τα παράσιτα που βρίσκουν ένα γερό νέο δέντρο το τυλίγουν σιγά πίνουν τους χυμούς του και στο τέλος το πνίγουν.
Μήπως παλιότερα δεν διαφέντεψε το τσαγκαριστάν , μπρατσικιστάν και η κρητική νομενκλατούρα ,Ακριβός τα ίδια βλέπω σήμερα φίλε Κυριάκο λες και βαλαν καρμπόν , το ίδιο έργο σε επανάληψη , το μόνο που ξέρουν είναι να τρώνε τα παιδιά τους , διαπράττουν το τέλειο έγκλημα χωρίς ενόχους .(σε αυτό η Ελλάδα έχει μια πρωτιά )
Το μάνατζμεντ λέει : {εκμεταλλεύου το σαράκι των υπαλλήλων σου είναι κίνητρο απόδοσης στην επιχείρηση σου} αντίθετα όμως σε εμάς αυτό το σαράκι τους κάνει να φοβούνται μήπως τους πάρουμε τις θέσεις και έτσι επικρατεί ο όρος { δεν μπορείς εσύ να ξεπερνάς των προϊστάμενο }.
Θυμάμαι φίλε που τρέχαμε και αγοράζαμε από στρατιωτικά είδη, παντελόνια ,πουκάμισα, προσπαθούσαμε να φτιάξουμε μια στολή (το μπουφάν που παρήγγειλες από Αμερική το έχεις ; ) δεν διέφερε και πολύ από την σημερινή , το μόνο που διαφέρει είναι ότι τότε μας φώναζαν : γιατρούς , επιστήμονες και σήμερα έφτασαν να την φοράνε όλοι και παίρνουν και επίδομα .
Όταν στην αρχή που ξεκίνησε το τμήμα με τις κινητές μονάδες να μην είναι παρκαρισμένες στο Γενικό Κρατικό και μαζί τους ξεκίνησε το τμήμα Αεροδιακομιδων εμείς για να στηρίξουμε την όλη προσπάθεια χωρίς τίποτα το κομματικό ( δεν θέλω να αναφερθώ για την πρώτη μηχανή , το πώς ήρθε στο ΕΚΑΒ και ποιοι συνετέλεσαν σε αυτό γιατί υπάρχουν πολλά κοκόρια ) τότε κάναμε τις μαϊμούδες , πηδούσαμε από Μονάδα σε ελικόπτερο και από ελικόπτερο σε μονάδα , χωρίς ωράριο χωρίς ρεπό για να δουλέψει το τμήμα .( να σημειώσω εδώ απ ότι θυμάμαι παρόλο που έγινε αλλαγή ηγεσίας δεν πειραχτικέ κανείς )
Λίγα τα άτομα γιατί όχι ότι δεν υπήρχαν θέσεις αλλά γιατί άλλοι έκαναν δεύτερη δουλειά και έπρεπε να σχολούν κανονικά και άλλοι γιατί έχαναν τον μπατσαβα .
ΦΑΙΝΕΤΕ ΦΙΛΕ ΠΩΣ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟΙ ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΓΙΑ ΠΡΙΓΚΙΠΕΣ ΚΑΙ ΟΡΑΜΑΤΙΣΤΕΣ

Θυμάμαι το περιστατικό που μου συνέβη όταν έκανα Μονάδα Περιστεριού ,διαπληκτίστηκα με μια γιατρό γιατί δεν την πήγαινα σε μια μπουτίκ να αλλάξει το φορεματάκι που είχε αγοράσει την προηγούμενη μέρα ( της λέω η Μονάδα είναι για δουλειά , όχι για να κόβει βόλτες ) επί προεδρίας Τσακαρακη όλα αυτά και εγώ να είμαι αντίθετης παράταξης .
Τι τα θέλεις την άλλη μέρα στο ρεπατζιδικο Α3 Α4 στο ΕΛΠΙΣ πρωινή βάρδια και ποιών είχα μαζί μου τον Κυριάκο τον φίλο.
Παρ ότι ο Κυριάκος κυβερνητικός την εποχή εκείνη τα βρόντηξε όλα κάτω ,Μονάδες Αεροδιακομιδές & δούλευε μαζί μου .
Ο Τάσος (ξέρετε για ποιον λέω του γραφείου κίνησης ) έτρεχε να των μαζέψει , δεν γύριζε όμως πίσω αν δεν γύριζα κι εγώ .
Έτσι και έγινε παρέμενε στο τμήμα αεροδιακομιδών μέχρι που έμαθα ότι έχει κάμποσο καιρό που δουλεύει ΟΜΟΝΟΙΑ .
Λυπάμαι , θλίβομαι , αγανακτώ με την συμπεριφορά των συναδέλφων και ιδιαίτερα των νέων που δεν έχουν αγάπη ο ένας για των άλλων δεν υπάρχει συμπαράσταση , αλληλεγγύη, συνεργασία και πολύ περισσότερο συμπόνια απέναντι στον άρρωστο λες και τους στέλνουν σε καταναγκαστικά έργα. Να τους θυμίσω ότι αυτοί διάλεξαν να πάνε στον άρρωστο όχι ο άρρωστος σε αυτούς.
Υπάρχει ακόμα χρόνος να αλλάξουν τα πράγματα πριν το πάρουν και αυτό το κομμάτι οι ιδιώτες γιατί δυνητικά εκεί οδηγούνται τα πράγματα με αυτή ή την άλλη κυβέρνηση, είναι το χρονικό ενός επικείμενου θανάτου .
Απαξιώνει το σύστημα την δουλεία μας αλλά μήπως και εμείς δεν την απαξιώνουμε με την αδιαφορία μας .
Ήμαστε η αιχμή του δόρατος στο ΕΣΥ ( εμείς δεν τους μεταφέρουμε την πρώτη υλη στην γραμμή παραγωγής , χωρίς εμάς θα σταματήσουν να δουλεύουν ) τότε πως ήμαστε οι ουραγοί στις πόρτες των Υπουργείων ;
Πρέπει να αλλάξει γραμμή πλεύσης το ΕΚΑΒ, να αγκαλιάσει των κόσμο να πάρει την κοινωνία με το μέρος του , για να παψει ο κόσμος να μας βλέπει σαν του κλασικούς δημόσιους υπάλληλους και αυτό θα συμβεί μόνον όταν η διάρθρωση της πυραμίδας στην διοίκηση ξεκινήσει να χτίζετε από απλούς υπαλλήλους που έχουν γνώση του αντικειμένου και αγαπούν αυτό που κάνουν .
Ο οργανισμός του ΕΚΑΒ πρέπει φίλε να αλλάξει , φερτή διοίκηση δεν πρόκειται ποτέ να διορθώσει τα πράγματα γιατί έρχεται και παρέρχεται, γιατί πέραν του κομματικού δεν μπορεί να κοιτάξει τίποτε άλλο .
Υπάρχει και μια άλλη λύση όσο είναι νωρίς , να αναλάβει σε κάθε Νομό το ΕΚΑΒ ο κάθε Δήμος έτσι γνωρίζοντας τις ανάγκες του θα αναπτύσσετε ανάλογα πριν είναι πολύ αργά και χαθεί η μπάλα μαζί με τα δίχτυα .




Με εκτίμηση, και αγάπη προς το πρόσωπο σου

ΣΤΕΡΓΙΟΠΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ