(και) στην Σκιάθο χτυπάει η καμπάνα.

Και στα περισσότερα νησιά της χώρας μας. Και στις περισσότερες απομακρυσμένες περιοχές της Ελλάδας. Μιλάμε για ελλείψεις. Και όχι όπως το θέτουν οι κάτοικοι, ή οι τοπικοί άρχοντες, ως έλλειψη ασθενοφόρων, ή "οδηγών", αλλά όπως το γνωρίζουμε εμείς, ως ελλείψεις στην Επείγουσα Προνοσοκομειακή Φροντίδα.

Και αφού περάσαμε 25 χρόνια, ομφαλοσκοπώντας και ασκώντας υψηλή πολιτική, εξαντλώντας τις δημοσιοϋπαλληλικές αρετές μας, στην αντιμετώπιση αυτών των ζητημάτων, φτάσαμε στο "μη παρέκει". Και η σημερινή Διοίκηση του ΕΚΑΒ, καλείται να σηκώσει το μαγικό ραβδί και να λύσει σε λίγους μήνες, προβλήματα δεκαετιών. Αυτό δεν μπορεί να το κάνει μόνος του ο Πρόεδρος, ή οι Αντιπρόεδροι. Όλοι θα βάλουμε πλάτη και πολύ περισσότερο, οι κατά τόπους άρχοντες του ΕΚΑΒ: Διευθυντές και Περιφερειάρχες.

Πάμε λοιπόν να δούμε την Σκιάθο, το καλοκαίρι που μας πέρασε.

Τα δημοσιεύματα είναι της Θεσσαλικής εφημερίδας "Ταχυδρόμος".

1. Ασθενής πρέπει να μεταφερθεί στο ΚΥ Σκιάθου και οι συγγενείς, ψάχνουν τους οδηγούς στα σπίτια τους, γιατί δεν υπάρχει κάποιος στην νυχτερινή βάρδια!

http://www.taxydromos.gr/localnews/tabid/58/articleType/ArticleView/articleId/284/--.aspx

2. Ο Αντιδήμαρχος σε ρόλο οδηγού ασθενοφόρου!

http://www.taxydromos.gr/localnews/tabid/58/articleType/ArticleView/articleId/26387/--.aspx

3. Η οδύσεια μιας γυναίκας τραυματία, από τη Σκιάθο ως το Νοσοκομείο Βόλου:

http://www.taxydromos.gr/localnews/tabid/58/articleType/ArticleView/articleId/26640/----.aspx

4. Τραυματιοφορέας χωρίς άδεια οδηγού, αναγκάζεται να λειτουργήσει το ασθενοφόρο!

http://www.taxydromos.gr/localnews/tabid/58/articleType/ArticleView/articleId/27593/--.aspx

5. Και ο Διευθυντής του ΕΚΑΒ Θεσσαλίας (το οποίο είχε παραχωρήσει το ασθενοφόρο στο ΚΥ Σκιάθου), βρήκε την λύση: τους απειλεί ότι θα τους πάρει πίσω το ασθενοφόρο, επειδή το οδηγούν άσχετοι!

http://www.taxydromos.gr/localnews/tabid/58/articleType/ArticleView/articleId/27643/---.aspx

Θα μου πείτε τώρα, τι μας νοιάζουν αυτά; Τι σχέση έχει το ΕΚΑΒ με τα Κέντρα Υγείας; Ή με τους οδηγούς των ασθενοφόρων; Καμία.

Είναι όμως απολύτως υποχρεωμένο, να ανταποκρίνεται στον σκοπό για τον οποίο ιδρύθηκε.

Το ΕΚΑΒ ιδρύθηκε ως Οργανισμός, με έναν και μόνο σκοπό. Την παροχή επείγουσας προνοσοκομειακής φροντίδας, στους κατοίκους αυτής της χώρας. Δεν έχει κανένα δικαίωμα να κάνει επιλογές. Όπως παρέχει υπηρεσίες στους λαθρομετανάστες του Αγ. Παντελεήμονα, με τον ίδιο τρόπο πρέπει να φροντίζει και τους κατοίκους της Σκιάθου (και όλης της χώρας).

Το ΕΚΑΒ, σε πολλές περιοχές έχει αναλάβει και τις μη επείγουσες μεταφορές. Σε άλλες όχι. Αυτό είναι δικαίωμά του και δεν υποχρεώνεται από κανέναν νόμο να το κάνει. Οι τραυματίες και τα κρίσιμα παθολογικά περιστατικά όμως, είναι ευθύνη του.

Οι κάτοικοι της Σκιάθου, οι τοπικοί άρχοντες και οι εφημερίδες διαμαρτύρονται για την έλλειψη οδηγών. Κι αυτό γιατί δεν γνωρίζουν ότι το ασθενοφόρο του ΚΥ, ο οδηγός, ο τραυματιοφορέας, ο γιατρός και ο αντιδήμαρχος, όχι μόνον δεν έχουν καμιά δουλειά στο επείγον, αλλά είναι και επικίνδυνοι. Κανένας από αυτούς δεν έχει σπουδάσει ακινητοποίηση και ασφαλή μεταφορά του τραυματία.

Επίσης δεν γνωρίζουν ότι, ο τραυματίας πρέπει να βρίσκεται σε μία ώρα σε Γενικό Νοσοκομείο. Ποιοι το ξέρουν αυτό; Οι χιλιάδες τουρίστες που επισκέπτονται κάθε καλοκαίρι τη Σκιάθο. Που υποθέτουν ότι επισκέπτονται μια πολιτισμένη Ευρωπαϊκή Χώρα. Και ότι σε περίπτωση επείγοντος θα σπεύσει να τους βοηθήσει κατάλληλα εξοπλισμένο ασθενοφόρο, στελεχωμένο με πτυχιούχους Διασώστες. Οι οποίοι θα διασφαλίσουν την ζωή του πάσχοντος και θα μεταφέρουν τον ασθενή με ασφάλεια, στο ΚΥ. Και αν κριθεί αναγκαία η μεταφορά τους σε Νοσοκομείο, θα αντικρύσουν το υγειονομικό ελικόπτερο που θα τους μεταφέρει άμεσα. Και όλα αυτά μέσα σε μία ώρα, όπως συμβαίνει στην πατρίδα τους.

Και στην Ελλάδα αντικρύζουν ελικόπτερα, μετά από 5 - 6 ώρες, από τα οποία κατεβαίνουν κάτι τύποι με φαιοπράσινες στολές και αρβύλες και ο τουρίστας αναρωτιέται αν είναι τραυματίας, ή αιχμάλωτος πολέμου.

Και η Σκιάθος όπως γνωρίζουμε, είναι ο νούμερο ένα τουριστικός προορισμός στη Θεσσαλία. Το αναφέρουμε αυτό, έχοντας πάντα υπ' όψιν μας ότι, αντίστοιχη αντιμετώπιση δικαιούνται όλοι οι κάτοικοι αυτής της Χώρας, όπου κι αν βρίσκονται.

Δεν γνωρίζω αν οι θέσεις οδηγών στο ΚΥ Σκιάθου, έχουν στο μεταξύ καλυφθεί και δεν με ενδιαφέρει. Με ενδιαφέρει ότι μεγάλο μέρος της επαρχίας δεν καλύπτεται σε περίπτωση επείγοντος, με το πρόβλημα να παίρνει δραματικές διαστάσεις το καλοκαίρι, λόγω τουρισμού.

Με ενδιαφέρει ότι εκατοντάδες μάχιμοι πτυχιούχοι Διασώστες, που έλιωσαν στο θρανίο διαβάζοντας φυσιολογία και φαρμακολογία δουλεύουν σερβιτόροι, ενώ οι "κοπρίτες" του Πάγκαλου δεν έχουν καρέκλες να καθίσουν στα γραφεία του Δημοσίου, με μισθούς Πρωτοδίκη.

Ο Διευθυντής του ΕΚΑΒ Θεσσαλίας, είναι πολλά χρόνια στο τιμόνι της Περιφέρειας. Δεν ξέρω αν είναι καλός, ή κακός. Αυτό το κρίνουν άλλοι. Έχει αφιερώσει μεγάλο μέρος της ζωής του στην ανάπτυξη του ΕΚΑΒ στη Θεσσαλία και αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς.

Αυτός λοιπόν και τα άλλα στελέχη του ΕΚΑΒ στην περιφέρεια, πρέπει να σταματήσουν "να βουλώνουν τρύπες" παραχωρώντας ασθενοφόρα, αποσπώντας και μετατάσσοντας υπαλλήλους και να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα, δίνοντας οριστική λύση. Και δεν μπορούμε να περιμένουμε από τον Πρόεδρο, ή τους Αντιπροέδρους του ΕΚΑΒ να δώσουν από την Αθήνα λύση στο πρόβλημα κάθε χωριού.

Αυτοί το μόνο που μπορούν να κάνουν, είναι να ελέγξουν τον κάθε Διευθυντή για την επάρκειά του.

Προτάσεις Σωματείου προς τη Διοίκηση 6 - Αεροδιακομιδές

"ΑΕΡΟΔΙΑΚΟΜΙΔΕΣ
Πλήρης ανάπτυξη με δημιουργία νέων βάσεων με στόχο την καλύτερη κάλυψη όλης της χώρας.. "

Αυτό ζητούν οι συνάδελφοι από την Διοίκηση του ΕΚΑΒ, αλλά πως να αναπτύξεις κάτι που δεν υπάρχει.

Πολύ σωστή είναι η απαίτηση για κάλυψη όλης της χώρας και μάλιστα της δικής μας, με όλες τις ιδιαιτερότητες που σχετίζονται με την μορφολογία του εδάφους.

Μιλάμε δηλαδή για πρωτογενείς αεροδιακομιδές, άμεση επέμβαση εναέριου μέσου (ελικοπτέρου) στο σημείο του συμβάντος και όχι δευτερο-τριτογενείς (αεροταξί). Απαραίτητες θα μου πείτε κι αυτές, αλλά όχι από ΕΚΑΒ. Ας δούμε ένα απόσπασμα από την γνωστή σειρά TRAUMA, δίνοντας προσοχή στο ελικόπτερό τους, για να ασχοληθούμε παρακάτω με το πως δουλεύει ο μάγκας ο Έλληνας και πως το κορόιδο το Αμερικανάκι.

Θέλουμε λοιπόν να αγοράσουμε ελικόπτερα (Ε/Π για συντομία).

Εδώ τα λεφτά τα δίνει το κράτος, οπότε δεν υπάρχει πρόβλημα. Μπορούμε να ξοδέψουμε άνετα. Ορίζεται μια επιτροπή από πιλότους και γιατρούς και φτιάχνουν προδιαγραφές. Κανείς δεν ρωτάει, τι θέλουμε να κάνουμε μ' αυτά. Η απάντηση είναι δεδομένη: Τα πάντα. Πρέπει να είναι ταχύτατα, να πάνε μέχρι το Ιράκ και να γυρίσουν χωρίς ανεφοδιασμό, να το κάνουν νύχτα με μηδενική ορατότητα, να προσθαλασσώνονται και να επιπλέουν επ' αόριστον και να είναι "παντός καιρού", για να εντυπωσιάζουμε τους δημοσιογράφους. Να έχουν συστήματα επικοινωνίας με το υπερπέραν και συστήματα πτήσης νεώτερα από του F-16.

Αποτέλεσμα: αγοράζουν κάτι Ιταλικά σκούτερ, από τα οποία πέφτουν τα τρία και τα υπόλοιπα δεν πετάνε νύχτα, γιατί δεν τα εμπιστεύονται αυτοί που τα αγόρασαν. Και όλα καλά και κανένας δεν πάει φυλακή, ούτε για αυτούς που πέθαναν, ούτε για τους ιδιώτες που κονόμησαν, ούτε για τα λεφτά που πήγανε χαμένα, αφού τα Ε/Π θεωρούνται επικίνδυνα.

Στα Αμερικανάκια, τα λεφτά τα δίνει ο Δήμαρχος και ο πιο ασφαλής τρόπος να τον κάνεις να πεθάνει από τα γέλια, είναι να του ζητήσεις σύγχρονα Ε/Π. Γιατί τα λεφτά για την αγορά και συντήρηση των μέσων θα τα πάρει από τους δημότες. Και αν δεν τα διαχειριστεί σωστά, την επόμενη φορά δεν θα εκλεγεί ούτε σύμβουλος. Δίνει λοιπόν στον επικεφαλής του τοπικού παραρτήματος ένα ποσό, το οποίο αντιστοιχεί στην αξία ενός πολύ καλού αυτοκινήτου.

Εκείνος είναι υποχρεωμένος: να είναι αποτελεσματικός, γιατί αλλιώς θα χάσει την δουλειά του και θα μετακομίσει σε άλλη Πολιτεία, για να ξεκινήσει από την αρχή ως Διασώστης. Να μην χάσει ούτε δολάριο, γιατί εκτός του παραπάνω αποτελέσματος, θα πάει και φυλακή.

Πηγαίνει λοιπόν ο άνθρωπος και δίνει τα μισά λεφτά για να αγοράσει μεταχειρισμένα Ε/Π (πχ από τα αποθέματα του στρατού). Δίνει και τα άλλα μισά για αναβάθμιση και η δουλειά έγινε. Το Ε/Π που πρωταγωνιστεί στην τηλεοπτική σειρά TRAUMA, είναι ένα Bell 212, μοντέλο του 1973, το οποίο ξεκίνησε την καριέρα του στο Βιετνάμ, πολέμησε στον περσικό και τώρα δοξάζεται ανά την επικράτεια των ΗΠΑ και το θαυμάζουμε κι εμείς. Τα δικά μας τα βλέπετε πουθενά;

Πριν όμως το αγοράσει ο Αμερικάνος συνάδελφος, έκανε στον εαυτό του την ερώτηση: "τι θέλω να κάνω μ' αυτό;". "Να καλύψω το Λεκανοπέδιο", ή "τον νομό Ιωαννίνων". Έτσι το πήρε.

Πως πετάνε τώρα τα Ε/Π; Στο Ελλάντα τα δίνουμε σε ιδιωτική εταιρία και προσλαμβάνουμε και δύο συμβούλους να την παρακολουθούν πληρώνοντάς τους αμοιβές διπλάσιες από αυτές Διευθυντή ΕΣΥ. Τα Ε/Π πέφτουν, τα δίνουμε στην Πολεμική Αεροπορία, που όλα τα σφάζει, βάζουμε μέσα και τα C130, τα C27, τα S. Puma, πληρώνουμε 10000 ευρώ την ώρα πτήσης και περιμένουμε να μας πάρουν είδηση οι ελεγκτές του ΔΝΤ. Όταν γίνει αυτό, από την επόμενη μέρα, οι άρρωστοι θα έρχονται κολυμπώντας.

Έχουμε φροντίσει βέβαια, να κατασκευάσουμε καινούρια Βάση κόστους 100 εκατ δρχ (πριν 10 χρόνια). Αν εκεί μέσα στέγαζες λαθρομετανάστες, θα έτρωγες καταγγελία από τον ΟΗΕ. Για το προσωπικό του ΕΚΑΒ είναι μια χαρά. Έτσι κι αλλιώς ο στόχος ήταν να γίνει η δαπάνη.

Αν ζητάμε να γίνουν πρωτογενείς αεροδιακομιδές, θα πρέπει να περιμένουμε πολλά χρόνια. Ο λόγος είναι απλός. Ποιοι είπαμε ότι συμμετέχουν στις επιτροπές που παίρνουν τέτοιες αποφάσεις; Πιλότοι και Γιατροί, γύρω στα 55 χρόνια τους. Σιγά μην κάνουν τους καουμπόυδες. Μήπως θα πάρουν περισσότερα; Μια χαρά είναι και το αεροταξί. Ζητούν λοιπόν σε κάθε σημείο προσγείωσης να υπάρχει πιστοποιημένο ελικοδρόμιο, με υποστήριξη εδάφους και ραδιοβοηθήματα αεροπλανοφόρου. Για λόγους ασφαλείας βρε αδερφέ. Και φυσικά δεν γίνεται τίποτα.

Ο Αμερικάνος δεν είναι τόσο πονηρός. Βάζει το Ε/Π σε μία βάση ασθενοφόρων που έχει χώρο. Προσλαμβάνει δύο πιλοτάκια, τους περνάει και βασική εκπαίδευση (ΕΜΤ) και τους έχει ευτυχισμένους να δουλεύουν 12ωρα, ή και 48ωρα σε ορισμένες περιοχές. Εκπαιδεύει το προσωπικό των ασθενοφόρων στο αντικείμενο "καθορισμός ζώνης προσγείωσης Ε/Π" και γενικότερα στη συνεργασία με το προσωπικό του Ε/Π. Ο πιλότος, που είναι βλάκας και δεν αγαπάει την ζωή του, πετάει VFR (εξ όψεως) και την νύχτα με τα φώτα της πόλης. Έχει προτεραιότητα παντού και δεν χρειάζεται να ζητήσει άδεια απογείωσης, γιατί το Ε/Π εκπέμπει ειδικό σήμα. Βλέπετε στη ΝΥ γίνεται χαμός από πτήσης Ε/Π. Σε μας προτεραιότητα έχουν τα τσάρτερ.

Γιατί όμως το κάνουν αυτοί και εμείς κωλώνουμε; Τα πάντα είναι θέμα νοοτροπίας και ηλικίας. Το μυαλό του μεγάλου αναπαράγει εικόνες και καταστάσεις, οι οποίες άμεσα ανταγωνίζονται το θάρρος. Αναγκάστηκα να το παραδεχτώ κι εγώ, βλέποντας κατ' επανάληψη τον γιο μου, οδηγώντας ένα καρούλι της περασμένης δεκαετίας, να στρίβει γρηγορότερα από μένα με το σύγχρονο αυτοκίνητο, το οποίο είναι φορτωμένο με 4 συστήματα ευστάθειας.

Το συμπέρασμα το ίδιο όπως και σε άλλους τομείς. Κάποιοι με πολύ λίγα χρήματα, αγοράζουν και λειτουργούν υπηρεσίες, τις οποίες εμείς χρυσοπληρώνουμε και τελικά δεν έχουμε.

Μαύρα Μεσάνυχτα

Με την ευκαιρία μιας ανάρτησής μου προηγούμενων ημερών που αναφέρεται σε πτυχιούχους Διασώστες, συνάδελφος μου έστειλε τις παραπάνω φωτογραφίες που αναφέρονται σε διάσωση από αμπάρι πλοίου "από μη πτυχιούχους ΙΕΚ και χωρίς τη βοήθεια της Πυροσβεστικής", όπως χαρακτηριστικά αναφέρει. Μπορούμε να διακρίνουμε μια πολύ καλή ακινητοποίηση και μία ασφαλή ανάσυρση, από συναδέλφους που έχουν συναίσθηση της αποστολής τους, δεν φοβούνται να αναλάβουν τις ευθύνες τους και αποτελούν ζωντανή διαφήμιση για το ΕΚΑΒ. Αυτοί σώζουν την κατάσταση και χάρη στη δική τους δουλειά επιβιώνουν κάποιοι άλλοι.

Αυτοί οι συνάδελφοι έχουν την ατυχία να διοικούνται από άσχετους καρεκλοκένταυρους με Μάστερ στο ρουσφέτι και εξειδίκευση στην κομπίνα. Όπως ξέρεις συνάδελφε, "τα εργαλεία κάνουν το μάστορα". Σε όλον τον Πλανήτη οι τραυματίες ανασύρονται με συσκευές όπως αυτή της φωτογραφίας που δημοσιεύω πιο κάτω (τύπου Neil Robertson) και όχι σε ύπτια θέση, αλλά κάθετη για τον λόγο που πολύ καλά ξέρεις.

Και εσύ δεν τα έχεις και ούτε θα τα αποκτήσεις ποτέ, γιατί αυτοί στους οποίους απευθύνουμε τις εισηγήσεις μας δεν ξέρουν, όχι τι είναι ανάσυρση, αλλά ούτε πόσες ρόδες έχει το ασθενοφόρο. Και αν τους πεις και κάτι, για να βγουν από πάνω θα σε καλέσουν σε απολογία γιατί δεν περίμενες την Πυροσβεστική να βγάλει τον τραυματία νεκρό και σε τεύχη, για να είσαι τυπικά εντάξει.

Και μια και ανοίξαμε τέτοια συζήτηση άκου κι αυτό. Το ΕΚΑΒ δεν παίρνει κανένα μέτρο διάσωσης για τους ασθενείς που αεροδιακομίζει, παρ' ότι έχουν γίνει σχετικές αναφορές στο παρελθόν. Συγκεκριμένα: το ιπτάμενο προσωπικό της Π. Αεροπορίας και το αντίστοιχο του ΕΚΑΒ, εκπαιδεύονται στη διάσωσή τους σε περίπτωση αναγκαστικής προσθαλάσσωσης και επιπλέον εφοδιάζονται με σωσίβια. Και ο ασθενής; Τι γίνεται ο ασθενής που είναι δεμένος στο φορείο του ελικοπτέρου, σ' αυτήν την περίπτωση; Μήπως είναι καταδικασμένος σε μαρτυρικό θάνατο;

Ακόμη και στην περίπτωση που κάποιος Διασώστης αποφασίσει να το παίξει Nikolas Cage και επιχειρήσει ηρωικά να τον διασώσει, τι γίνεται με τους διασωληνωμένους ασθενείς; θα πάρει μαζί του τον αναπνευστήρα και τη φιάλη του οξυγόνου; Μήπως εξέτασε κανείς την περίπτωση να προμηθευτεί το ΕΚΑΒ φορεία που επιπλέουν, με θέση ανάρτησης αναπνευστήρα και φιάλης, ή η σχετική αναφορά πήγε στο φάκελλο "ταχείας ενέργειας";

Μήπως όμως, λέω μήπως, πρέπει κάποιος ασθενής να πάει σε έναν Δικηγόρο και να τους ζητήσει ότι έχουν και δεν έχουν σαν αποζημίωση, επειδή τον μετέφεραν με ελικόπτερο και ενώ πήραν όλα τα μέτρα για να σωθεί το προσωπικό τους στην περίπτωση που ανέφερα, αυτόν τον καταδίκασαν εκ των προτέρων σε θάνατο;

Και επειδή ότι και να λέμε πάει χαμένο να πούμε άλλη μια φορά μπράβο στους συναδέλφους που επιμένουν να κάνουν τη δουλειά τους, σε πείσμα της γενικότερης διάλυσης του συστήματος.

Και να δημοσιεύσω τις φωτογραφίες που μου έστειλε φίλος του Πολεμικού Ναυτικού, γνωρίζοντας την αγάπη μου για "πραγματικά ελικόπτερα".

Επιτυχία

Όταν η Κεντρική Υπηρεσία του ΕΚΑΒ αδυνατεί να κουνηθεί και στα απλούστερα επίγεια περιστατικά και βρίσκεται μονίμως απολογούμενη στους πολίτες της Αττικής, κάποια παραρτήματα με ελάχιστα (και στην συγκεκριμένη περίπτωση δανεικά) μέσα, γράφουν ιστορία και σώζουν την κατάσταση.

Χωρίς A109, ή Super Puma, χωρίς την υποστήριξη του μηχανισμού της πολεμικής Αεροπορίας, αλλά με άριστη γνώση του αντικειμένου και πλήρη επίγνωση της αποστολής τους, η Γιατρός και ο Διασώστης του ΕΚΑΒ Βόλου έκαναν απλά, αλλά αποτελεσματικά τη δουλειά τους: Έσωσαν τον άνθρωπο. Και σίγουρα δεν περιμένουν μπράβο, ούτε από μένα, ούτε από τη Διοίκηση, η οποία αντί να εκμεταλλευτεί τις δυνατότητες του τμήματος Αεροδιακομιδών, έχει πετάξει στα σκουπίδια όλες τις προτάσεις ανάπτυξής του και επιδίδεται σε διώξεις και εκβιασμούς ιπταμένων στελεχών, προσπαθώντας να διασκεδάσει το σύνδρομο ανεπάρκειας
που την διακατέχει.

Ο Πρόεδρος του ΕΚΑΒ και η Πάρος

Διαβάζοντας ένα άρθρο, σε Παριανό blog, για τον Πρόεδρο του ΕΚΑΒ, μου λύθηκε μια απορία που είχα χρόνια τώρα. Γιατί πιέζει τόσο πολύ ο Πρόεδρος του ΕΚΑΒ να μεταφέρονται όλα τα περιστατικά της Πάρου με Ελικόπτερο; Τόσο αγάπη; Τελικά το αντίθετο συμβαίνει. Επειδή τον τρέχουν στα δικαστήρια, προσπαθεί να τους πάρει με το καλό. Προς επιβεβαίωση: http://fileleutheros.pblogs.gr/2008/07/300100.html