Translate

Πέμπτη 8 Μαΐου 2014

Αγγλοσάξονες παριστάμενοι.

Έγραψε σχόλιο ο Τάσος στην προηγούμενη ανάρτηση και έρχομαι να δηλώσω το αντίθετο. Γουστάρω τρελά ξενέρωτους Αγγλοσάξονες να παρίστανται και θα αναφέρω περιστατικό προς επιβεβαίωση.
Δουλεύουμε Πειραιά με τον Τόλη (Μ01 - Μ07) και κινούμαστε στο λιμάνι με κατεύθυνση προς Τζάνειο. Μας διαβιβάζει λιποθυμία στον ΟΛΠ. Άφιξη σε 2 λεπτά και βλέπουμε 2μιση χιλιάδες ηλικιωμένους Εγγλέζους να έχουν μόλις αποβιβαστεί από κρουαζερόπλοιο. Ανάμεσά τους ένας ξάπλα, ακίνητος. Ανακοπή!
Μας κοιτάζουν ανήσυχοι με ύποπτο βλέμμα. Κατεβάζουμε monitor, ambu, λαρυγγική, ορούς και αρχίζουμε ΚΑΡΠΑ. Σε ένα λεπτό έχουν ησυχάσει και απλώς παρακολουθούν. Ευρώπη σου λέει. Όπως και στο Λονδίνο.
Απευθύνομαι στους Λιμενικούς: "Θέλω 5 μέτρα περίμετρο και ελεύθερο διάδρομο προς τη μηχανή μου". Αντί γι' αυτό, σχηματίζουν πηγαδάκι και συσκέπτονται. Ετοιμάζομαι να τους βάλω φωνές για να ξυπνήσουν, αλλά αντιλαμβάνομαι ότι οι παππούδες έχουν σχηματίσει από μόνοι τους περίμετρο και έχουν ελευθερώσει τον διάδρομο προς τις μηχανές, για να μπορούμε να μεταφέρουμε υλικά.
Μόνη παρεμβολή από την σύζυγο του θύματος: "Πιστεύεις να τα καταφέρει;" με ρωτάει με δάκρυα. "Κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε" της απαντάω. Έρχεται έτερος ηλικιωμένος και την απομακρύνει. "Άφησέ τους να κάνουν την δουλειά τους".
Με την άφιξή μας ζήτησα και ασθενοφόρο. Το έδωσε στη Μονάδα Ηλιούπολης, που μόλις τελείωσε από Βούλα. Δεν ξέρω πόσους σκότωσε ο Άγγελος στο δρόμο, αλλά έφτασε σε 20 λεπτά. Εκείνη την στιγμή εγκαταλείπαμε την προσπάθεια και τον σκεπάζαμε με ένα σεντόνι.
Πήγα προς την γυναίκα του. "Έφυγε;" με ρωτάει. "Έφυγε" της λέω. Γυρίζει και πάει πιο πέρα να θρηνήσει. Έρχεται προς το μέρος μου ο ηλικιωμένος που την είχε απομακρύνει προηγουμένως. "Θέλετε κάτι από μας;" με ρωτάει. "Τα στοιχεία του κυρίου" του λέω. Μου δίνει ταυτότητα, γράφω τα στοιχεία, του την επιστρέφω, με ευχαριστεί και πάει να φύγει. Εγώ προσπαθώ να σηκωθώ, αλλά δυσκολεύομαι, γιατί πιάστηκα μισή ώρα στα γόνατα. Γυρίζει ο ηλικιωμένος και με πιάνει από τη μασχάλη για να με βοηθήσει.
Γουστάρω ξενέρωτους Αγγλοσάξονες Τάσο.

1 σχόλιο:

Unknown είπε...

Αυτά υπαρχουν παντου και λεγεται παιδεια και όχι εκπαιδευση

σπυρος παπανικολαου