Ή καλύτερα 1η Μάη, επί το σοσιαλλιστικότερον!
Εργάστηκα πρωινή βάρδια, αφού μια παλιά διαστροφή με οδηγεί να εργάζομαι τέτοιες επετείους, αντίθετα από το γενικότερο πνεύμα. Ίσως έχω συνηθίσει από παλιότερες εποχές, που 1η Μάη, 17 Νοέμβρη κλπ, γίνονταν χαμός και είχαμε το άγχος να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε σαν Υπηρεσία, στις απαιτήσεις της μέρας!
Στο Σύνταγμα επικράτησε ηρεμία, αλλά εμάς μας πήγαινε "τέλος και πάρε", για να μην πω τίποτα άλλο χειρότερο. Καταφέραμε να "διασώσουμε" 8 χρήστες, μία παράσυρση στη Λ. Αθηνών μαζί με τη Μονάδα Πειραιά και έναν Βραζιλιάνο τουρίστα, που τσακίστηκε στα σκαλιά της Βιβλιοθήκης!
Η Αθήνα άδεια και απορούσα που πήγε ο κόσμος, αφού η πορεία είχε περιορισμένη συμμετοχή. Το ανακάλυψα όταν το μεσημέρι κατέβηκα στην Πειραϊκή. Τα αυτοκίνητα μποτιλιαρισμένα σε δύο στίχους, στα ουζερί δεν έπεφτε καρφίτσα και σε κάθε ένα περίμεναν όρθια, είκοσι και πλέον άτομα μέχρι να αδειάσει τραπέζι. Το ίδιο και στα Μεσόγεια και σε άλλες παραλίες της Αττικής όπως με πληροφόρησαν συνάδελφοι με τους οποίους μίλησα. Συμπέρασμα. Η διακυβέρνηση τόσων χρόνων του ΠΑΣΟΚ, επέτρεψε στον πολίτη να "πακετάρει" τόσο χρήμα, το οποίο δεν είναι δυνατόν να εξαντληθεί με 3 χρόνια λιτότητας!
Με βάση τα παραπάνω, θα μπορούσε κάποιος να απορήσει: "γιατί το ΠΑΣΟΚ, από το 40%, δεν πήγε στο 80, αλλά στο 0%"; Απλά πράγματα. Επειδή μία μέρα βγήκε ο Γιώργος και ανακοίνωσε "η μάσα τέλος". Και που πήγαν, ή που θα πάνε οι ψήφοι; Μα σ' αυτόν που θα τάξει στον Έλληνα, ότι θα συνεχίσει την προηγούμενη ζωή του.
Το πρωί, ανάμεσα από τα περιστατικά, παρακολούθησα τις περισσότερες πορείες και το σύνθημα που με εντυπωσίασε περισσότερο, είναι αυτό που καλεί τον εργαζόμενο να αντιληφθεί ότι "μπορεί και χωρίς τα αφεντικά". Μεγάλη βλακεία αυτό. Είναι σαν να λες στον χρήστη ουσιών, ότι μπορεί και χωρίς την πρέζα. Στους δέκα χιλιάδες, θα πείσεις έναν. Δεν μπορεί ο Έλληνας χωρίς τα αφεντικά, για πολλούς λόγους. Κύρια γιατί είναι αμόρφωτος και ανεπαρκής. Τι θα καταφέρει μόνος του; Θέλει αφεντικό, με μακράν καλύτερη επιλογή το Δημόσιο, γιατί το αφεντικό για να σε κρατήσει, πρέπει να αποδείξεις τις ικανότητές σου. Και τέτοιες δεν υπάρχουν. Το μόνο που διαθέτουμε σε αφθονία, είναι η δουλοπρέπεια και η ρουφιανιά! Αν καταργήσουμε τα αφεντικά, σε ποιον θα καρφώνουμε τους συναδέλφους; Σε ποιον θα συκοφαντούμε, αυτούς που είναι καλύτεροι;
Τέλος πάντων, χρειάζεται βελτίωση των συνθημάτων. Και αυτοκριτική. "Μαζί τα φάγαμε" και υπάρχει και περίσσευμα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου