Πάλι κυνηγούν τις μαύρες (βάρδιες);

Μαθαίνω πως σήμερα έγιναν έλεγχοι ταυτοπροσωπίας σε προσωπικό ασθενοφόρων.

Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου στο ΕΚΑΒ, η Διοίκηση κυνηγάει αυτούς που κάνουν μαύρες βάρδιες. Πως γίνεται και τρεις δεκαετίες τώρα, δεν έχει πιάσει καμία, δεν καταλαβαίνω. Μάλλον ψάχνει με δεμένα μάτια, εφαρμόζοντας το σύστημα "τυφλόμυγα". Το οποίο είναι ωραίο παιχνίδι να το παίζουν τα παιδιά, αλλά δεν νομίζω να είναι ωραίο για έναν Δημόσιο Οργανισμό.

Το ζητούμενο βέβαια, δεν είναι να τιμωρηθεί κάποιος συνάδελφος, αλλά να εξαλειφθεί το φαινόμενο. Γιατί η πλειοψηφία των υπαλλήλων το θεωρεί περίπου φυσιολογικό.

Για την εξάλειψη του φαινομένου, η Διοίκηση πρέπει να εφαρμόσει την νομιμότητα και όχι να ακούει τον κάθε "σύμβουλο", γιατί όλες οι Διοικήσεις που πέρασαν από το ΕΚΑΒ, από κάτι τέτοιους συμβούλους έχουν εκτεθεί. Και τα χάλια του ο Οργανισμός, στους "συμβούλους" τα οφείλει. Γιατί ασφαλώς, δεν έχουν ενημερώσει την Διοίκηση, ότι οι περισσότερες "μαύρες" γίνονται με έγκριση του ΕΚΑΒ και τα πρόγραμμά τους και η μισθοδοσία τους, φέρουν σφραγίδα και υπογραφή της Διεύθυνσης!

Αναφέρομαι όπως καταλάβατε, στις βάρδιες αεροδιακομιδών, αεροδρομίου Σπάτων και των περιφερειακών Κινητών Μονάδων, όπου οι υπάλληλοι εργάζονται παράνομα και παράτυπα 24ωρο, σε γνώση ΟΛΩΝ των υπευθύνων. Το οποίο 24ωρο είναι μια πονεμένη ιστορία. Εγκρίθηκε, πολύ σωστά, το 2001 από τον Πρόεδρο του ΕΚΑΒ, ΜΟΝΟ για το Τμήμα αεροδιακομιδών και ΜΟΝΟ για το ιπτάμενο προσωπικό, για λόγους ομαλής εξυπηρέτησης του περιστατικού. Και αυτό με την προοπτική, σε επόμενο ΔΣ να εγκριθεί εισήγηση προς το Υπουργείο, για νομιμοποίησή του. Μέχρι το 2007 που έφυγα από κει, το 24ωρο παρέμεινε παράνομα, κατά το "ουδέν μονιμότερον του προσωρινού"!

Στη συνέχεια το εφάρμοσε το προσωπικό υποστήριξης των αεροδιακομιδών, με έγκριση "από τη σημαία". Και όπως ήταν φυσικό, η παρανομία εξαπλώθηκε ταχύτατα, με το επιχείρημα "γιατί αυτοί και όχι και μεις".

Η δεύτερη "πληγή" είναι το "εμπόριο βαρδιών". Αυτό εκτός από παράνομο, είναι και απάνθρωπο. Μας υπενθυμίζει ότι έχουμε πετάξει στα σκουπίδια κάθε νόμο που απαγορεύει την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Αυτοί που έχουν χρήματα, πληρώνουν άλλους να τους δουλεύουν. Άλλους που έχουν ανάγκη ακόμη και τα 10€. Και δεν αναφέρομαι σε μεμονωμένες περιπτώσεις, αλλά σ' αυτούς που το κάνουν κατ' επάγγελμα. Δεν θα πω περισσότερα εδώ.

Όλα τα υπόλοιπα και αναφέρομαι στις παράτυπες αλλαγές βαρδιών, με σκοπό την αλληλοεξυπηρέτηση, είναι πταίσματα.

Στη συνέχεια βέβαια, οφείλουμε να μην παραλείψουμε την επαρχία, όπου γίνεται το έλα να δεις, προφανέστατα σε γνώση και με την έγκριση των κατά τόπους υπευθύνων. Σε κάποια παραρτήματα και Τομείς, δεν ξέρουμε αν πηγαίνουν και για δουλειά, πόσες βάρδιες κάνουν σερί και πόσο διάστημα λείπουν μετά.

Και συνεχίζουμε με διοικητικές και άλλες βοηθητικές υπηρεσίες, όπου ο καθένας πάει για δουλειά ότι ώρα θέλει, φεύγει για δύο - τρεις ώρες, επιστρέφει, πλένει το ποτήρι του καφέ και ξαναφεύγει οριστικά για το σπίτι του.

Όχι, δεν περιγράφω εικόνα χάους και διάλυσης και θα κάνω ειδική αναφορά στους συναδέλφους όλων των κατηγοριών και ειδικοτήτων, που δουλεύουν σκλάβοι σε γαλέρα, τραβώντας κουπί δεκαετίες ολόκληρες, αρνούμενοι να μιμηθούν τον διπλανό τους που κάνει τον έξυπνο σε βάρος τους. Ίσως αυτοί είναι που παλεύουν να συντηρήσουν την οικογένειά τους και αναγκάζονται να πουλούν τον χρόνο που θα όφειλαν να περνούν με τα παιδιά τους, για λίγα ευρώ!

Αυτά τα ολίγα, για να ξέρει η Διοίκηση από που να αρχίσει. Και να σταματήσουν κάποιοι να κρύβονται πίσω από το δάκτυλό τους και να θολώνουν τα νερά.