Εκλογές για ανάδειξη εκπροσώπων στο Υπηρεσιακό Συμβούλιο.

Άρχισαν σιγά - σιγά να ανακοινώνονται οι υποψήφιοι των συνδυασμών. Θυμάμαι πριν πολλά χρόνια, μία απορία που είχα. Πως καταρτίζονται οι συνδυασμοί; Πως επιλέγονται οι υποψήφιοι;

Αργότερα μπήκα στο νόημα. Επιλέγονται, ακριβώς όπως επιλέγονται και οι υποψήφιοι βουλευτές στους συνδυασμούς των κομμάτων.

Η επιτροπή που τους επιλέγει, πρέπει να έχει ιδιαίτερες γνώσεις ανθρωπογεωγραφίας, ώστε η παράταξη να καταφέρει να μαζέψει ψήφους από παντού. Να βάλει όσον το δυνατόν περισσότερα πρόβατα (γίδια) στο μαντρί.

Κάποιοι να φέρουν τους ψήφους από τα Πληρώματα, κάποιος από τους Τεχνικούς, κάποιος από τους Διοικητικούς, κάποιος από τον Βορρά, την Δύση κ.ο.κ.

Δεν έχει σημασία λοιπόν, αν ο υποψήφιος είναι ο μεγαλύτερος κοπρίτης, ή ο μεγαλύτερος καρεκλοκένταυρος. Σημασία έχει, να μαζέψει τους ψήφους από τον χώρο του, ή την περιοχή του!

Μεταξύ των υποψηφίων βέβαια, δεν είναι όλοι κοπρίτες, αλλά και αρκετοί συνάδελφοι, τους οποίους προσωπικά θεωρώ άριστους.

Η σημερινή μου απορία είναι αυτή: πως αυτοί οι συνάδελφοι δέχονται να εκτίθενται στο ίδιο ψηφοδέλτιο με τα λαμόγια και τους άχρηστους;

Όχι βέβαια για την καρέκλα. Το ποιος θα εκλεγεί είναι γνωστό πριν καν προκηρυχθούν οι εκλογές. Ούτε για την κομματική εύνοια. Αυτή ελάχιστα πια μπορεί να σου προσφέρει. Τρώνε ακόμη το παραμύθι για το καλό του ΕΚΑΒ; Πως αυτή η παράταξη θα εργαστεί για το καλό του ΕΚΑΒ, όταν οι μισοί υποψήφιοι είναι λαμόγια; Μάλλον πρέπει να πιάσω κάποιον να τον ρωτήσω.

Να επαναλάβω βέβαια την θέση μου, ότι όλοι οι συνάδελφοι πρέπει να πάνε να ψηφίσουν. Όσο περισσότεροι ψηφίζουν, τόσο λιγότερες είναι οι ελεγχόμενες ψήφοι, τόσο περισσότερο κινδυνεύει το λαμόγιο να μην εκλεγεί!

Πάρτυ μασκέ!

Το Σάββατο που μας έρχεται, έχουμε εκλογές στο ΕΚΑΒ, για να εκλέξουμε εκπρόσωπο εργαζομένων στο Υπηρεσιακό Συμβούλιο. Πριν γράψω οτιδήποτε να επαναλάβω την πάγια θέση μου, ότι όλοι έχουμε, όχι μόνο δικαίωμα, αλλά υποχρέωση συμμετοχής. Με την ψήφο μας να πούμε την γνώμη μας. Να πάμε λοιπόν να ψηφίσουμε, όποιους θέλει ο καθένας.

Από το Υ.Σ. περνάνε οι μεταθέσεις και τα παραπτώματα, οπότε στο παρελθόν το παιχνίδι ήταν εύκολο για τους υποψήφιους: "Ψήφισέ με κι εγώ .....". Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει.

Οι μεταθέσεις τέλος και όσοι έχουν ξεμείνει δεν παραμυθιάζονται εύκολα. Έχουν φάει από 2 - 3 κοροϊδίες ο καθένας, οπότε δεν την ξαναπατάνε. Για παράπτωμα τώρα, δεν την γλυτώνεις με την καμία. Την τρως με το παραμικρό (πολύ σωστά) και είναι όλη δική σου.

Δύσκολο το έργο των υποψηφίων. Τι θα μετρήσει λοιπόν; Τι θα προβάλλουν; Οπωσδήποτε όχι την κομματική τους προέλευση. Μπορεί να είναι τίμια παιδιά και καλοί συνάδελφοι, αλλά σε κάθε συζήτηση θα τους χρεώνουν τα μνημόνια και την τρόικα και τα λεφτά που έφαγε ο Άκης και τους κουμπάρους και το Βατοπέδι. Άδικο, αλλά έτσι είναι. Δεν μπορείς να κατηγορήσεις τους συναδέλφους, γιατί και οι ίδιοι δεν ξέρουν ποιον να κατηγορήσουν για την τροπή που πήραν τα πράγματα, γι' αυτούς και την οικογένειά τους.

Οι συνάδελφοι όμως που θα πάνε να ψηφίσουν, πρέπει να γνωρίζουν την ιδεολογική προέλευση των υποψηφίων, γιατί αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία. Δεν αρκεί να είναι "καλά παιδιά".

Κάποιος δηλαδή, ήταν ΠΑΣΟΚ (δεν μιλάω για τα λαμόγια, αυτοί πήγαν αλλού), γιατί είχε μια συγκεκριμένη θεώρηση των πραγμάτων. Είχε συγκεκριμένη άποψη για τα ζητήματα, τους ανθρώπους, την κοινωνία. Μπορεί σήμερα να μην υπάρχει ΠΑΣΟΚ, αλλά αυτός δεν άλλαξε στάση ζωής. Βλέπει τα πράγματα με τον ίδιο τρόπο. Ούτε ο δεξιός, ούτε ο κομμουνιστής άλλαξαν τρόπο με τον οποίο βλέπουν την κοινωνία.

Και μ' αυτόν τον τρόπο όλοι πολιτεύονται και μ' αυτόν τον τρόπο θα υπηρετήσουν την θητεία τους στο Υπηρεσιακό Συμβούλιο.

Εκλογές στο ΕΚΑΒ και αναλύσεις.

Μάταια ο καλός συνάδελφος Νίκος, προσπαθεί μέσα από μια ολοκληρωμένη ανάλυση να μας αποτρέψει να συγχέουμε τα πολιτικά κόμματα, με τις συνδικαλιστικές προσπάθειες στο χώρο μας. Εμείς τα ίδια και τα ίδια. Τα γράφω αυτά, παίρνοντας αφορμή από 'ανάλυση' και σχολιασμό του εκλογικού αποτελέσματος, από συναδέλφους στο facebook (γνωστό και κατάλληλο τόπο συνδικαλιστικής και πολιτικής γόνιμης αντιπαράθεσης).

Διαβάστε σχόλιο, την Δευτέρα που μας πέρασε: 

"Arxi Diaswstis Για τις εκλογες στο υπηρεσιακο, αναρωτηθηκατε για τα αποτελεσματα? Απο τους 2000 σχεδον που ψηφισαν ,οι 1300 εξακολουθουν να στηριζουν τους υποψηφιους του ΠΑνελληνιουΣΟΚ. Ενα χρονο μετα την υπεροχη διακυβερνηση του ΠΑνελληνιουΣΟΚ, οι ΕΚΑΒιτες εξακολουθουν να το στηριζουν στο Υπερεσιακο με ποσοστο 65%. Για τετοιο μεγαλειο μαλακιας μιλαμε! 65% Μαλακια !"

Μια διαπίστωση, ένα σύνθημα και καμία αντιπρόταση. Τι ήθελε δηλαδή να κάνουν οι Εκαβίτες; Να απορρίψουν τους υποψήφιους του ψηφοδελτίου της ΠΑΣΚΕ, αντιδρώντας στα μέτρα Παπακωνσταντίνου; Τι σχέση έχει η κυβερνητική πολιτική, με τον συνδικαλισμό στο ΕΚΑΒ; ¨Η νομίζουν ορισμένοι, πως στην ΠΑΣΚΕ συμφωνούν με την λιτότητα και τις περικοπές των μισθών μας;

Ή μήπως θα προτιμούσε να υπερψηφιστούν οι υποψήφιοι του αντίπαλου ψηφοδελτίου; Είναι γνωστό ότι ο Έλληνας ξεχνάει γρήγορα. Τόσο γρήγορα όμως, δεν ξεχνάει.

Υπήρχαν βέβαια στον αντίπαλο συνασπισμό, δυνάμεις που αξίζουν και έχουν αποδείξει ότι νοιάζονται για το ΕΚΑΒ, πέρα από προσωπικά συμφέροντα. Έκαναν λάθος συμμαχία, λάθος πολιτική επιλογή και έχασαν. Δεν παραδειγματίστηκαν από τις Δημοτικές εκλογές. Όσοι υποψήφιοι ξέχασαν τα τοπικά προβλήματα και έκαναν σημαία του προεκλογικού τους αγώνα την αντιμνημονιακή πολιτική, έχασαν.

Και βέβαια μην ξεχνάμε, πως τα πρόσωπα παίζουν ρόλο. Και αυτοί που έχουν την συμπάθεια και την αναγνώριση των συναδέλφων ψηφίζονται, άσχετα με το ψηφοδέλτιο που κατεβαίνουν.

Να κοιτάξουμε λοιπόν να στηρίξουμε συναδέλφους με ήθος, σε όλες τις θέσεις και να αφήσουμε στην άκρη το ΠΑΣΟΚ και την ΝΔ. Για αυτούς θα μιλήσουμε στις βουλευτικές.