Ναι το είδαμε κι αυτό. Και το διαβάσαμε. Σε ιστοσελίδα με ειδήσεις τοπικού ενδιαφέροντος της Κορινθίας (http://www.sfedona.gr/2010/02/03/ο-γιαννησ-ροτζιωκοσ-διοικητησ-στο-εκα/#Scene_1).
Συντάκτης άρθρου, στην προσπάθειά του να γλείψει τον συμπατριώτη του (όπως αναφέρει) που ανέλαβε Διοικητής του ΕΚΑΒ (τι να γλείψει, μούσκεμα τον έκανε τον άνθρωπο), βρίζει το ΕΚΑΒ και προσβάλει χυδαία όλους τους ΕΚΑΒίτες. Αφού τελειώνει με τις ευχές και τα σάλια, γράφει:
[Και πάνω απ’όλα πρέπει να κερδίσει το στοίχημα να θεωρείτε πλέον το ΕΚΑΒ ένας αξιόπιστος φορέας και όχι ένας φορέας «λούφας και παραλλαγής»!
Θα πρέπει να κερδίσει το στοίχημα της άμεσης επέμβασης των ασθενοφόρων ώστε πραγματικά να σώζουν ζωές και όχι να καταφθάνουν στον τόπο που τους χρειάζονται μετά τα βαριά και δυσκολοκίνητα αυτοκίνητα της πυροσβεστικής.]
Γλύφει και τους Πυροσβέστες! Τι να πω, γούστα είναι αυτά. Σε μένα αρέσουν οι μελαχρινές.
Δεν του γράφω άλλα του καραγκιόζη, του τα γράψανε οι συνάδελφοι, Κορίνθιοι και μη, κάτω από το άρθρο. Και όπως πληροφορήθηκα κάποια σχόλια τα έκοψε. Άφησε τα ποιο χαλαρά.
Το πόσο νούμερο είναι, το αποδεικνύει και στη συνέχεια, όταν βγαίνει με σχόλιο για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Αντί να ζητήσει συγνώμη, ξαναγράφει τα ίδια και επί τη ευκαιρία ρίχνει άλλο ένα γλείψιμο στον Ροτζιώκο. Προσπαθεί να του κάνει ζημιά δηλαδή, ακόμη δεν ανέλαβε ο άνθρωπος.
Τι μένει απ' όλα αυτά; μένει να αναλογιστούμε, ποιοι (και συνάδελφοί μας) μας έφτασαν σ' αυτό το σημείο: να πεθαίνουμε στο δρόμο και να απολογούμαστε στον κάθε γελοίο.
[Και πάνω απ’όλα πρέπει να κερδίσει το στοίχημα να θεωρείτε πλέον το ΕΚΑΒ ένας αξιόπιστος φορέας και όχι ένας φορέας «λούφας και παραλλαγής»!
Θα πρέπει να κερδίσει το στοίχημα της άμεσης επέμβασης των ασθενοφόρων ώστε πραγματικά να σώζουν ζωές και όχι να καταφθάνουν στον τόπο που τους χρειάζονται μετά τα βαριά και δυσκολοκίνητα αυτοκίνητα της πυροσβεστικής.]
Γλύφει και τους Πυροσβέστες! Τι να πω, γούστα είναι αυτά. Σε μένα αρέσουν οι μελαχρινές.
Δεν του γράφω άλλα του καραγκιόζη, του τα γράψανε οι συνάδελφοι, Κορίνθιοι και μη, κάτω από το άρθρο. Και όπως πληροφορήθηκα κάποια σχόλια τα έκοψε. Άφησε τα ποιο χαλαρά.
Το πόσο νούμερο είναι, το αποδεικνύει και στη συνέχεια, όταν βγαίνει με σχόλιο για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Αντί να ζητήσει συγνώμη, ξαναγράφει τα ίδια και επί τη ευκαιρία ρίχνει άλλο ένα γλείψιμο στον Ροτζιώκο. Προσπαθεί να του κάνει ζημιά δηλαδή, ακόμη δεν ανέλαβε ο άνθρωπος.
Τι μένει απ' όλα αυτά; μένει να αναλογιστούμε, ποιοι (και συνάδελφοί μας) μας έφτασαν σ' αυτό το σημείο: να πεθαίνουμε στο δρόμο και να απολογούμαστε στον κάθε γελοίο.
