Αεροδιακομιδές ΕΚΑΒ - Μια ζωή εκτός πραγματικότητας.

Είναι ένα από τα θέματα των ημερών. Δεν είναι "το θέμα", επειδή μόνιμο πρωτοσέλιδο στο ΕΚΑΒ, είναι το "πότε θα πάρουμε τις ώρες". Το πρόβλημα δεν είναι σημερινό. Το ίδιο ήταν και πριν 20 χρόνια. Τότε ήταν πιο εύκολο να βρεθεί και να δοθεί λύση, γιατί ήταν αποκλειστικά στα χέρια της Διοίκησης του ΕΚΑΒ. Σήμερα έχουν μπλέξει 4 Υπουργεία και δεκάδες φιλεύσπλαχνοι Βουλευτές, οι οποίοι προκειμένου να γράψουν επερωτήσεις στο ενεργητικό τους, βγαίνουν μέρα παρά μέρα και ζητούν "ΕΚΑΒ στο χωριό τους και ένα ελικόπτερο να υπερίπταται". Ακριβώς όπως η Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ που διαμαρτύρεται και ζητά από τους άνδρες των ΟΥΚ, να τραγουδούν στις παρελάσεις το "ετίναξα την ανθισμένη αμυγδαλιά". Άλλοι, επίσης εκτός πραγματικότητας, ζητούν υγειονομικές υποδομές στην Επαρχία, ώστε να μην έρχονται οι ασθενείς στην Αθήνα.

Όταν σοβαρευτούμε και αποδεσμευτούμε από κάθε λογής γυφτοσυμφέροντα, πολιτικά, τοπικιστικά, οικονομικά και κύρια συντεχνιακά, θα δούμε την πραγματικότητα και θα πράξουμε ανάλογα.

- Υποδομές στην Επαρχία στήνεις, κατ' αναλογία πληθυσμού. Οργανώνεις κλινικές για επεμβάσεις νευροχειρουργικές, θώρακα, αγγειοχειρουργικές κλπ, υπολογίζοντας πόσες θα πραγματοποιούνται ετησίως. Αγοράζεις ρομποτικά μηχανήματα, έχοντας προϋπολογίσει το πότε θα βγάλουν τα λεφτά τους. Μπορείς όμως και να τα κάνεις όλα αυτά, αδιαφορώντας για το κόστος και πουλώντας παραμύθι ότι είσαι Κράτος πρόνοιας (τσεπώνοντας και την ανάλογη προμήθεια).

- Γιατρούς που θα βρεις; Ένας καλός Ορθοπεδικός, στο δεύτερο στάδιο της καριέρας του, ο οποίος κάνει δύο μέρες την βδομάδα ιατρείο και τρεις χειρουργείο, βάζει 60 χιλιάρικα στην τσέπη το μήνα, νόμιμα και δηλωμένα. Το Κέντρο της Ιατρικής είναι η Αθήνα. Στο νησί τι κονέ θα κάνει, εκτός από τον παρακείμενο γιδοβοσκό; Άρα λοιπόν, τι κίνητρα μπορείς να του δώσεις για να πάει στο νησί; Μόνο αν είναι ντόπιος. Ή αν είναι μπατίρης και τον ερωτευτεί η κόρη του πλοιοκτήτη. Ή αν σπείρει ένα χωράφι μπάφους και περάσει την ζωή του χαρούμενος. Ή αν είναι ιδεολόγος και γουστάρει σεξ με λαθρομετανάστες.

- Η Ελλάδα έχει 2500 νησιά, από τα οποία τα 165 κατοικούνται. Όλα τα λεφτά του κόσμου να ρίξεις σε υποδομές, το ελικόπτερο δεν το γλυτώνεις. Ούτε τα πλωτά. Υποδομές λοιπόν εκεί που χρειάζεται, αλλά και εναέρια και πλωτά μέσα.

Τι κάναμε λοιπόν τι εποχές που λεφτά υπήρχαν και είχαμε το ζήτημα στα χέρια μας; Τα γνωστά. Τους μαθητευόμενους μάγους και μόλις άρχισαν να σκάνε οι βόμβες στα χέρια μας, πετάξαμε τις υπόλοιπες να σκάσουν στα χέρια του Στρατού. Ο Στρατός τα κάνει όλα. Και σκουπίδια μαζεύει.

Κατ' αρχήν δεν παραδεχτήκαμε ποτέ, ότι αυτή η δουλειά δεν είναι του ΕΚΑΒ. Δουλειά μας είναι οι πρωτογενείς επεμβάσεις στο σημείο του συμβάντος, είτε στην ηπειρωτική, είτε στη νησιωτική Χώρα. Αυτό γίνεται σε όλον τον πολιτισμένο κόσμο. Εμείς όμως δεν το αναπτύξαμε ποτέ και ρίξαμε όλες μας τις δυνάμεις στα αεροταξί, παριστάνοντας τους μάχιμους. Σε όλον τον υπόλοιπο Πλανήτη, αυτή την δουλειά την κάνουν γιατροί και νοσοκόμες μιας άλλης υπηρεσίας, ή οι ιδιωτικές εταιρείες. Όχι ο επίσημος φορέας ιατρικών επειγόντων. Ή αν την κάνει, την κάνει ξεχωριστά από την κύρια αποστολή του, που είναι οι πρωτογενείς επεμβάσεις. Έχουμε λιώσει στην εκπαίδευση, στην θεωρία, στο παραμύθι περί "χρυσής ώρας", αλλά αν πάθεις τροχαίο εκτός αστικού κέντρου, περνάει "χρυσή μέρα" για να μεταφερθείς στο Νοσοκομείο. Που είναι τα ελικόπτερα που προσγειώνονται στο σημείο του ατυχήματος; Στην τηλεόραση είναι, όταν βλέπουμε ειδήσεις από Ευρώπη και Αμερική, ή καμιά ταινία.

Και ο Στρατός; Άλλα χάλια εκεί. Σε όλον τον υπόλοιπο κόσμο, χρησιμοποιεί Combat medics στην πρώτη γραμμή και στα ελικόπτερα. Αντιμετωπίζουν το θύμα στον τόπο που τραυματίζεται και το μεταφέρουν με ελικόπτερο στο Νοσοκομείο εκστρατείας. Τις δευτερογενείς μεταφορές τις κάνουν γιατροί και νοσοκόμες με αεροσκάφη. Εδώ αν τραυματιστείς, θα φας τέτοιο κουβαλητό και τρεχάλα, που θα παρακαλάς να είχε καλύτερο σημάδι ο εχθρός.

Αυτές είναι οι αεροδιακομιδές στην Ελλάδα. Και η συζήτηση καλά κρατεί. Τυφλοί εναντίον μονόφθαλμων και στη μέση τα συντεχνιακά συμφέροντα. Εκτός, αλλά και εντός ΕΚΑΒ. Τα μόνα προβλήματα είναι το κόστος πτήσης του C130 και η πτητική αποζημίωση των Ιπτάμενων συναδέλφων, οι οποίοι απεργούν τώρα, ενώ έπρεπε να το κάνουν έναν χρόνο πριν. Τι φοβόντουσαν, μην χάσουν το 24ωρο; Ακόμη παράνομο είναι. Αν το ψάξει κανείς, όχι λεφτά δεν θα πάρουν, αλλά θα πάνε και μέσα. Μαζί με την Διοίκηση και την Διεύθυνση, που υπογράφει τα πλαστά προγράμματα εργασίας. Και όλα αυτά για 200 - 300€ τον μήνα. Και η ζωή κορώνα - γράμματα καθημερινά.

Και το Σωματείο, για πρώτη φορά αποφάσισε να ασχοληθεί μαζί τους και να τους στηρίξει, από καταβολής αεροδιακομιδών. Μέχρι χτες τους θεωρούσε βύσματα και προνομιούχους.

Άλλο το βύσμα που βάζεις στο Στρατό για να πας στα αλεξίπτωτα και άλλο για να υπηρετήσεις στο Πεντάγωνο. Άλλο το βύσμα που βάζεις στο ΕΚΑΒ για να γίνεις αποθηκάριος, ή να πας στα Χρόνια και άλλο για να πετάς με ελικόπτερο. Αν πέσει και τον φάνε τα ψάρια, μόνος του θα πάει. Εμείς θα πατάμε στο πτώμα του και θα ζητάμε καταβολή των εξαιρέσιμων.

Οι εννιά στους δέκα συναδέλφους, δεν γνωρίζουν τίποτα από τα παραπάνω. Ή αν γνωρίζουν, διαφωνούν για δικούς τους λόγους. Η Διοίκηση όμως γνωρίζει πολύ καλά. Και τώρα που γίνεται η φασαρία, πρέπει να αρπάξει την ευκαιρία. Και οι παροικούσες εξουσίες (Ιατρική Υπηρεσία - Σωματείο) να την στηρίξουν. Και οι προσκείμενοι και ανήκοντες στην Κυβέρνηση να κατανοήσουν ότι, ο εκσυγχρονισμός, η ανάπτυξη και οι μεταρρυθμίσεις δεν είναι συνθήματα.