Translate

Κυριακή 6 Απριλίου 2014

Περιμένοντας τους οδηγούς των Νοσοκομείων.

Το ξέραμε μήνες πριν, αλλά δεν θέλαμε να το πιστέψουμε ως γνήσιοι δημόσιοι υπάλληλοι, με εμφυτευμένη νοοτροπία "έλα μωρέ, τίποτα δεν αλλάζει" και έχοντας βεβαίως και την πολύ μεγάλη καβάτζα της μονιμότητας.
Ο οποίος μόνιμος δημόσιος υπάλληλος, έχει τέτοια βλάβη εγκατεστημένη, που δεν αρκείται στο ότι κανείς δεν μπορεί να τον απολύσει, αλλά θα ήθελε και κανείς να μην μπορεί να τον κουνήσει από κει που έχει βολευτεί.
Στο πολύ φινάλε, έχουμε και την μεγάλη εναλλακτική, να ψηφίσουμε ΣΥΡΙΖΑ και τα κεκτημένα να αποκατασταθούν και το Δημόσιο να επανέλθει στην πρότερη κατάσταση. Έτσι τουλάχιστον νομίζουμε.
Και αφού όλους τους προηγούμενους μήνες ασχολούμασταν αποκλειστικά με το επίδομα στολής, σήμερα που οι οδηγοί έφτασαν έξω από την πόρτα μας, τρέχουμε και δεν φτάνουμε. Όχι βέβαια ότι δεν γουστάρουμε, αφού ύψιστη αποστολή του στελέχους της δημόσιας διοίκησης είναι να συσκέπτεται. Όχι να δίνει λύσεις, όχι να κάνει προτάσεις ανάπτυξης, να συσκέπτεται. Έτσι κι αλλιώς, με τον έναν, ή με τον άλλον τρόπο, η δουλειά θα γίνει. Υπάρχουν στον δρόμο μερικές εκατοντάδες υποσιτισμένοι μαύροι, οι οποίοι θα συνεχίσουν να τραβάνε κουπί και η γαλέρα θα συνεχίσει να ταξιδεύει, άσχετα με το πόσους κοπρίτες μεταφέρει. Θα επανέλθω σ' αυτούς.
Τέτοια αναστάτωση στο ΕΚΑΒ έχει να προκληθεί, από το 1990, τότε που προσλήφθηκε η σειρά μου. Τα πράγματα βέβαια, ήταν αντίστροφα. Υπηρετούσαν μόνο οδηγοί και συνοδηγοί και κοίταζαν με μισό μάτι τους κατόχους πτυχίου, που θα έρχονταν για να θίξουν κεκτημένα. Τώρα μα την σειρά μας κοιτάζουμε με μισό μάτι τους ανεκπαίδευτους που φιλοδοξούν να γίνουν συνάδελφοί μας.
Το ζήτημα έχει τρεις διαστάσεις, οι οποίες είναι ανεξάρτητες μεταξύ τους και δεν πρέπει να τις συγχέουμε.
Η πρώτη αφορά στην ασκούμενη κυβερνητική πολιτική. Το Υπουργείο, στα πλαίσια των συμφωνιών με την τρόικα, προχωρά σε καταργήσεις, συγχωνεύσεις Οργανισμών και Φορέων, καταργήσεις ειδικοτήτων, μετακινήσεις προσωπικού, διαθεσιμότητες, απολύσεις. Αυτή είναι η δουλειά του και την κάνει πολύ καλά και (από μένα) μπράβο στον Υπουργό. Αν δεν μας αρέσει, μπορούμε να αντιδράσουμε ατομικά, επιλέγοντας να ψηφίσουμε άλλη Κυβέρνηση, ή μέσω των συλλογικών συνδικαλιστικών οργάνων. Για την Κυβερνητική πολιτική στο σύνολό της. Για το θέμα της μετακίνησης των οδηγών, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Σαν επίσημο ΕΚΑΒ μάλιστα, είμαστε υποχρεωμένοι να εκτελέσουμε.
Η δεύτερη διάσταση αφορά στο είδος του προσωπικού που μετακινείται. Στους οδηγούς. Και κει δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Θα μπορούσε να ήταν Νοσηλευτές. Ή δικηγόροι. Ή σχολικοί φύλακες. Ή καθαρίστριες. Ή κηπουροί.
Κάποιοι από αυτούς θα επιμορφωθούν και θα γίνουν καλύτεροι από εμάς. Κάποιοι θα γίνουν κοπρίτες. Κάποιοι θα συναγωνίζονται τα ήδη υπάρχοντα λαμόγια. Και έχουμε πολλά.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα, αυτοί το έχουν. Αυτοί ήταν κάπου βολεμένοι και ξαφνικά ξεβολεύονται. Εκεί που ήταν, είχαν στρώσει κατάσταση. Είχαν κάλυψη και πήγαιναν ότι ώρα ήθελαν για δουλειά, κανόνιζαν κοπάνες για να κάνουν τις δουλειές τους, να πηγαινοφέρνουν τα παιδιά, τα ψώνια στο σπίτι. Δούλευαν 2 ώρες στο 8ωρο, το έπαιζαν και συνδικαλιστές. Έκαναν και παραδιοίκηση. Τα ίδια με μας δηλαδή. Τώρα, μετά από δεκαετίες, άντε να ψάχνονται από την αρχή, να βρουν την άκρη.
Σκεφτείτε τους δικούς μας, σε μια υποθετική κατάσταση, με το ΕΚΑΒ να σπάει και τους διοικητικούς να μοιράζονται στα Νοσοκομεία! Τους τεχνικούς, τα πληρώματα των ασθενοφόρων. Με τις χούφτες τα ηρεμιστικά!
Η τρίτη διάσταση είναι αυτή που μας αφορά. Αφού θα γίνει, πως θα το κάνουμε. Πως θα προετοιμαστούμε για να το αντιμετωπίσουμε. Όχι για να πούμε πως δεν τους θέλουμε, αλλά για να βρούμε τρόπο να τους ενσωματώσουμε. Ακόμα κι αν δεν τους θέλαμε, θα έπρεπε μήνες πριν, να πάμε στο Υπουργείο με επιχειρήματα. Δεν το κάναμε και είχαμε τους λόγους μας. Γιατί, μην σας παραμυθιάζει κανείς. Όλοι χάρηκαν με αυτή την εξέλιξη. Μιλάω για διοικητικούς και συνδικαλιστικούς παράγοντες. Όλους αυτούς δηλαδή, που ενώ είναι άσχετοι με το αντικείμενο, καθορίζουν τις τύχες του Οργανισμού. Όλους αυτούς που είναι υπεύθυνοι για θανάτους από πρόθεση και σε άλλες συνθήκες θα ήταν υπόδικοι! Ακόμη και σήμερα το κύριο μέλημά τους, δεν είναι η ενσωμάτωση των οδηγών, αλλά η εξυπηρέτηση των υποχρεώσεων που αφήνουν πίσω τους. Για την έλευσή τους, όλοι εξακολουθούν να πανηγυρίζουν. Άλλοι για την ενίσχυση του ΕΚΑΒ, άλλοι για το ότι εξακολουθεί να πιστοποιείται ως φορέας υποδοχής και δεν κινδυνεύει με κινητικότητα. Λες και έχουν υπογράψει κανένα συμβόλαιο.
Σε προηγούμενη ανάρτηση, αναφέρθηκα στο πόσο εύθραυστο είναι το Σύστημα. Θα υπάρξουν λοιπόν κλυδωνισμοί και κάποιοι θα υποφέρουν. Πρώτη η Διοίκηση, η οποία έχει και την μικρότερη ευθύνη. Ή καλύτερα, έχει μία και μοναδική ευθύνη. Πληρώνει άσχετους σε καίρια πόστα και κάθεται και ακούει τις απόψεις τους και στηρίζεται στις εισηγήσεις τους. Όλους αυτούς, που έπρεπε να βγουν σε διαθεσιμότητα, από το 2010.
Συμπέρασμα, για να μην λέω τα ίδια και τα ίδια.
Και μετά την έλευση των οδηγών, το ΕΚΑΒ (οι πολίτες) θα έχει τα ίδια προβλήματα με πριν.
Αν, αντί για 1000 οδηγούς, προσλαμβάναμε 1000 πτυχιούχους ΙΕΚ, θα εξακολουθούσαμε να έχουμε τα ίδια προβλήματα.
Το ΕΚΑΒ, με τους οδηγούς δεν υποβαθμίζει τις υπηρεσίες του, όπως δεν θα τις αναβάθμιζε αν έπαιρνε πτυχιούχους Διασώστες.
Τι χρειάζεται; Να το ξαναπούμε. Οργανισμό. Όχι σαν κι αυτόν που προετοιμάζουν οι καρεκλοκένταυροι. Σύγχρονο Οργανισμό, αντίγραφο δυτικού πολιτισμένου Κράτους.
Τότε θα μπορούσε να ενσωματώνει οδηγούς, να προσλαμβάνει Διασώστες, να χρησιμοποιεί εθελοντές, συμβασιούχους και να αναβαθμίζει διαρκώς τις υπηρεσίες του προς τον πάσχοντα συνάνθρωπο.
Και εδώ επιβάλλεται να επαναλάβουμε άλλη μία φορά ότι, οι ασθενείς δεν υπάρχουν για να είμαστε εμείς δημόσιοι υπάλληλοι. Επειδή υπάρχουν ασθενείς, είμαστε δημόσιοι υπάλληλοι και πρέπει να κάνουμε μία συγκεκριμένη δουλειά.

9 σχόλια:

chrisoklahoma166 είπε...

Πικρες αληθειες.....αλλα δυστυχως αληθειες....!!!!!!

Στο χερι μας ειναι να προσπαθησουμε να κρατησουμε την σημαια του Ε.Κ.Α.Β. οσο πιο ψηλα μπορουμε οτι και αν γινει.

(και αυτο θα γινει με την αψογη συμπεριφορα και παρουσια μας εκει εξω)

Γιατι πολυ απλα γουσταρουμε αυτη την δουλεια που κανουμε.....και θα συνεχιζουμε να κανουμε για πολλα πολλα χρονια ακομα.

Πρεπει να βρεθει λυση στον τροπο που θα χρησιμοποιηθουν τα "χερια" που θα ερθουν.....

σιγουρα οχι στο ΕΠΕΙΓΟΝ....

αυτο πρεπει να διασφαλιστει με νυχια και με δοντια μονο απο τους Διασωστες του Ε.Κ.Α.Β.

Ευχομαι μεσα απο την καρδια μου να ερθουν τα πραγματα οπως θα θελαμε ολοι μας.

Καλο κουραγιο και δυναμη σε ολους μας.

Ευχαριστω....!!!

Δημητριαδης Χρηστος
Διασωστης Ε.Κ.Α.Β.2

Ανώνυμος είπε...

Κυριάκο θέλω να σε ρωτήσω κάτι
για όλα αυτά που γράφεις κατά καιρούς και συμφωνώ απόλυτα σε κάλεσε κανένας πρόεδρος να του τα πείς απο πρώτο χέρι ή ακούνε μόνο συγκεκριμένους ανθρώπους που έχουν δίπλα τους;

Μήλιος Βασίλης

Ανώνυμος είπε...

εγω παντως δεν αισθανομαι δημ υπαλ γιατι απλα ερχεται πασχα και θα δουλευω βαρδια οπως χρονια δουλευω και οχι μονο πασχα αλλα και τις υπολοιπες αγριες του χρονου μακρια απο την οικογενεια μου.αντι να λεμε δοξα το θεο που στελνουν ατομα να δουλεψουν ζηταμε και τα ρεστα.μιζερια σε ολο το μεγαλειο.τωρα αν θα δουλεψουν αυτοι εμεις οι τεχνικες υπηρεσιες οι διοικητικες πιστοποιοιμενοι η μη ειναι αλλουνου παπα ευαγγελιο.για αυτο υπαρχει η διοικηση δια να ελεγχει.και οποιος δεν εχει ορεξη για δουλεια ας παει σπιτι του.2000000 ανεργους εχουμε.και στο κατω της γραφης οι εργαζομενοι ειμαστε ολοι το ιδιο ειτε στον δημοσιο ειτε και στον ιδιωτικο τομεα ποσο μαλλον εμεις που δουλευουμε εξω στο πεζοδρομιο με χιλιους δυο κινδυνους απο την υπερβολικη πολλες φορες ταχυτητα μεχρι τις διαφορες ασθενειες.πρεπει ολοι να μαστε μια γροθια γιατι οι καιροι που ερχονται ειναι δυσκολοι........

Κυριάκος Σιδηρόπουλος είπε...

Για τον Βασίλη που ρωτάει:
Πολλοί Πρόεδροι θα με άκουγαν με προσοχή και θα εφάρμοζαν ευχαρίστως αυτά που αναφέρω, με μία προϋπόθεση. Να τα αποδέχονταν μία σχετική πλειοψηφία των συναδέλφων μου. Και αυτό επειδή οι Πρόεδροι είναι πολιτικά διορισμένα πρόσωπα και θα μείνουν ελάχιστο διάστημα στη θέση τους, κατά το οποίο δεν επιθυμούν αναταράξεις.
Θα ήθελα να σε ενημερώσω, ότι η αποδοχή που έχω δεν φτάνει το 20% και αυτό με όρους και τροποποιήσεις. Και εγώ το αποδέχομαι απόλυτα, επειδή πιστεύω στην Δημοκρατία.
Όπως κακώς οι πολίτες διαμαρτύρονται για την Κυβέρνηση, αφού αυτήν επέλεξε η πλειοψηφία.
Αν η πλειοψηφία πίστευε στην σαρία, δεν μπορείς εσύ να είσαι κατά του λιθοβολισμού των γυναικών!
Το Σύστημα που εγώ υποστηρίζω, δεν το έβγαλα από το μυαλό μου, αλλά εφαρμόζεται σε όλες τις πολιτισμένες Χώρες. Δυτικές και Ανατολικές. Ελπίζω ότι κάποια μέρα θα είμαστε ανάμεσά τους!

Vasilis Milios είπε...

....και πάλι έχεις απόλυτο δίκιο αν και πιστεύω η αποδοχή σ΄αυτά που λές είναι μεγαλύτερη.
Τους βολεμένους δεν τους βολεύουν αυτά που γράφεις γιατί έτσι θα ξεβολεύονταν και επειδή όπως λές και εσύ το ΕΚΑΒ είναι μικρογραφία του κράτους αυτοί που βρίζουν όλη την ημέρα την εκάστοτε κυβέρνηση στις εκλογές πάνε και ψηφίζουν τους ίδιους και τους ίδιους για να βολεύονται γιαυτό και δεν αλλάζει η κατάσταση.
Ας ελπίσουμε κάποτε αυτο υα αλλάξει και θα εφαρμοστούν και στην Ελλάδα ότι ισχύει σε όλα τα αναπτυγμένα κράτη.

georgemar2008@gmail.com είπε...

Καλή δύναμη σε όλους με αγάπη & υγεία σ εσάς και τις οικογένειες σας. Είμαι ένας από τους οδηγούς που τέθηκαν σε διαθεσιμότητα. Θα πω κι εγώ δυο λόγια εδώ, γιατί με ενδιαφέρει το όλο θέμα. Καταρχήν να αυτοσυστηθώ, δεν υπήρξα βολεμένος στο Νοσοκομείο που εργαζόμουν έως τώρα. Τα καθήκοντα μου ήταν να οδηγώ τα υπηρεσιακά οχήματα δυο τύπου stesion, ένα φορτηγάκι κλειστό τύπου Βαν κι ένα μεγαλύτερο τύπου σχολικού πούλμαν 7μετρο. Με ανθυγιεινό επίδομα 70 euro.Είχα την ευθύνη συντήρησης ανεφοδιασμού και εξοπλισμού τους. Με την διαδικασία ανοίγματος - κλεισίματος εντολών ( απ το προμηθειών, λογιστήριο, διοίκηση, ταμείο έως την αποθήκη ). Αυτό συνεπάγεται ένα μικρό λάθος δικό μου = Ένα μεγάλο για τον μισθό μου. Ας πάμε τώρα στα εξ α μάξις, οι βάρδιες μου περιείχαν όλου του νοσοκομείου τις πιθανές και απίθανες διεκπεραιώσεις. * ξέρετε τι εννοώ. Από διακομιδές μικρών παιδιών, ψυχικά ασθενών, μελών τις ημετέρας εξουσίας, υλικών οικοδομής, φαγητών, μηχανημάτων, μολυσματικών, εγγράφων χωρίς βέβαια την συνδρομή εργάτη η κλητήρα κ.λ.π. Όπως γνωρίζεται καλύτερα από μένα, ο κάθε Δ.Υ. θέλει και φυσικά του αξίζει να έχει τουλάχιστον έναν οδηγό. Εκτός όμως των ελαχίστων αυτών υποχρεώσεων, υπήρχαν και οι εντός και εκτός έδρας εξορμήσεις αιμοδοσίας, ( περί τις 120 ετησίως από 7 έως 17 τον μήνα.) στις οποίες πρέπει να συμμετέχει ο οδηγός στο κουβάλημα - στήσιμο και στην επεξεργασία των υλικών π.χ. ασκών, αναλώσιμων κ.λ.π. Αυτό σημαίνει ότι είμαι με το βαλιτσάκι πέραν των 50 διανυκτερεύσεων, στις εκτός Νομού εξορμήσεις. Η κάθε τρις ημέρες εφημερία του Νοσοκομείου σημαίνει και την αλλαγή βάρδιας, απ τον εαυτό μου. Η κάλυψη των υπηρεσιών Ιατρικής, Νοσηλευτικής, του Φαρμακείου, των Αποθηκών της Τεχνικής, του Ιματισμού, Μαγειρείων, Διοικητικών, Επιστασίας και ενός πολύ Ιατρείου. Είναι η καθημερινότητα μου. Μου οφείλονται 9 εννέα ημέρες απ την κανονική άδεια του 2011. Ναι του δύο χιλιάδες έντεκα. Τις οποίες φυσικά τις χάνω καθώς και όλα τα οφειλόμενα ρεπό. Έχω λοιπόν να λαμβάνω μόνο του 2014 την άδεια, καθώς δεν αναγνωρίζονται τα περσινά ξινά σταφύλια. Αυτά όμως είναι ασήμαντα, μπροστά σε ότι έχω αποκομίσει στον δύσκολο αυτό τομέα της δημόσιας υγείας. Έχω βοηθήσει πολλούς συναδέλφους μας. Έχω συντρέξει πολλούς συνανθρώπους μας ασθενείς, απόρους, αστέγους που ζητούν καταφύγιο απ το κρύο και την πείνα. Έχω βοηθήσει ακόμα και τα παιδιά του Ε.Κ.Α.Β. ( δεν αναφέρομαι σε περιστατικά, μόνο από τον σεβασμό που νοιώθω σε αυτούς τους Αγγέλους ). Τέλος να με συμπαθάτε για το μέτρο, εύχομαι να μπορέσω να προσφέρω και στο δικό σας μετερίζι ένα κόμπο ιδρώτα. Γιώργος οδηγός. * (Δεν ενδιαφέρομαι να συνδικαλιστώ.)

Unknown είπε...

Οι γενικοτητες με αγγιζουν..και μου τη δινουν.
Διαβαζα το παραπανω αρθρο με αρκετα νευρα και χτυποκαρδι.

Να συστηθω
Επαγγελμα:ΔΕ Οδηγος τεχνικου.(διαθεσημος)
Εδρα :Ξανθη

Ο τιτλος ειναι παραπλανιτικος.Ποτε δεν υπηρξα οδηγος αυτοκινητου και παμε στην συνεχεια...
Για αδιευκρινιστους λογους το ΕΚΑΒ της Ξανθης λειτουργουσε εντως του νοσοκομειου με "ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΟΥΣ" υπαλληλους.Τα πρωτα χρονια της δουλειας μου(αλλα ισχυει για 20 χρονια τωρα)το 166 χτυπουσε στο γραφειο του νοσοκομειου οπου εργαζομουν ως τωρα.Εδω και περιπου 3 χρονια το ΕΚΑΒ αποφασισε να δημιουργιθει και στην Ξανθη και πολυ σωστα.Εδω ειναι το καλυτερο.
1 ασθενοφορο/Βαρδια με 12 υπαλληλους προσωπικο.Ενας νομος σαν τη Ξανθη οχι απλα δεν καλυπτεται με ενα ασθενοφορο(το οποιο ειχε και ελλιπεις 2 απο τις βαρδιες του εβδομαδιαιως)αλλα χρειαζονται συνολικα για τις ελαχιστες αναγκες 3 ασθενοφορα το πρωι/2 απογευμα/2 βραδυ.Ποιος λες να τα εκανε αυτα??Επιγοντα/Διακομιδες/Τροχαια
Ποιος ειναι δημοσιος υπαλληλος??
Ποιος δουλευε Νυχτα/Απογευμα/Πρωι με ενα ρεπο τη βδομαδα?
******************
Κάποιοι από αυτούς θα επιμορφωθούν και θα γίνουν καλύτεροι από εμάς. Κάποιοι θα γίνουν κοπρίτες. Κάποιοι θα συναγωνίζονται τα ήδη υπάρχοντα λαμόγια. Και έχουμε πολλά.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα, αυτοί το έχουν. Αυτοί ήταν κάπου βολεμένοι και ξαφνικά ξεβολεύονται. Εκεί που ήταν, είχαν στρώσει κατάσταση. Είχαν κάλυψη και πήγαιναν ότι ώρα ήθελαν για δουλειά, κανόνιζαν κοπάνες για να κάνουν τις δουλειές τους, να πηγαινοφέρνουν τα παιδιά, τα ψώνια στο σπίτι. Δούλευαν 2 ώρες στο 8ωρο
***************************
αυτο το κομματακι που εγραψες ειναι τουλαχιστον προσβλητικο προς καποιους ανεκπαιδευτος και απαιδευτους οπως το παρουσιαζεις.
Το να πολωνεις μια ατμοσφαιρα που ειναι ειδη δυσκολη για καποιους μονο μιζερια και κακομοιρια αποδιδει
Δε μας πηραν απο τα γραφεια να μας παν στο ΕΚΑΒ,στο πεζοδρομειο ειμασταν και μεις οπως εισαστε και σεις

Κυριάκος Σιδηρόπουλος είπε...

Είσαι καινούριος στην παρέα και σε καλωσορίζω. Οι παλιοί αναγνώστες διαβάζουν τις αναρτήσεις χωρίς άγχος και χωρίς να προσβάλλονται, γιατί έχουν πιάσει το πνεύμα του ιστότοπου.
Το "τελευταίο κομματάκι" ξαναδιάβασέ το, γιατί απευθύνεται σε άλλους πρωτίστως. Ξέρουν αυτοί.
Και πάλι καλωσόρισες.

Ανώνυμος είπε...

Δεν με έχει πείσει κανείς για την σκοπιμότητα και την ορθότητα αυτού του εγχειρήματος (και μάλλον δεν πρόκειται)
Σε μια χώρα που έχει αλλάξει δεν είμαι από αυτούς που θα πουν οτι πρέπει να μείνουν όλα ως έχουν
ΑΛΛΑ... Στην χώρα της σάτιρας και της επιθεώρησης νομίζω ότι ζούμε και συμμετέχουμε σε αυτήν τη φάση σε ένα ακόμη "θέατρο του παραλόγου"...μακάρι να κάνω λάθος και να είμαι εγώ αυτός που δεν καταλαβαίνει.
Δεν μπορώ να κρίνω οτιδήποτε που δεν ξέρω και δεν το γνωρίζω, απλά επειδή άκουσα η είδα κάτι(ελπίζω να μην το κάνετε και εσείς)
Το τι είμαι, το τι κάνω, το αν προσφέρω, εργάζομαι κλπ, το ξέρω κάλα και το τι λένε άλλοι -δικαίωμα τους- δεν με απασχολεί .
Το ΕΚΑΒ τόσο σαν δομή όσο και σαν άτομα που το απαρτίζουν το σέβομαι, το εκτιμώ και τα θαυμάζω για το μοναδικό εργω-λειτουργιμα που προσφέρουν.
Οι τεχνικοί οδηγοί (όσο και αν δεν αρέσει σε κάποιους) από την μεριά τους και στην πλειοψηφία παρείχαν σημαντικό έργο καλύπτοντας μια πολύ μεγάλη γκάμα αρμοδιοτήτων πολλές πέρα και από αυτές που τους αναλογούσαν αγγίζοντας τα όρια τις νομιμότητας. Πολλές φορές ακόμη και μονοί σε βάρδια πασχίζαν να φέρουν σε πέρας κάθε τι που κάποιος από τους, γιατρούς, τεχνικούς, διοικητικούς σήκωνε το τηλ. και άπλα το ζητούσε... η φαντασία καμιά φορά μπορεί να μην είναι αρκετή για το τι θα μπορούσε να είναι αυτό. Θα μου πείτε "Καθείς εφ' ω ετάχθει" !!! σωστό, αυτό λέω και εγώ. Λοιπόν, και εμείς και το ΕΚΑΒ έκανα και κάνουν το καλύτερο για το οποίο έχουν ταχθεί
Στο ΕΚΑΒ δεν ήταν στις επιλογές μου όταν έψαχνα το τι θα κάνω... πήγα σαν "τεχνικός οδηγός" (με διαγωνισμό του ΑΣΕΠ) βέβαια διαψεύστηκα γιατί περισσότερο με ασθενείς εμπλεκόμασταν και μονό "κατ' ευφημισμών" ήμασταν "τεχνικοί" οδηγοί. Και να τώρα που καλούμαστε από το πουθενά να πάμε στο ΕΚΑΒ.. δικαιολογημένα να απορούν οι του ΕΚΑΒ όσο και εμείς... Νομίζω ότι για τους περισσότερους από εμάς δεν είναι κάτι που θέλαμε όχι γιατί "φοβόμαστε" την δουλειά κάθε άλλο... εκεί που ήμασταν ήταν (... άσε μην θίξω πράγματα και καταστάσεις). Οπότε στους φίλους του ΕΚΑΒ θέλω να πω ότι δεν πάμε (η τουλάχιστον εγώ) , ούτε με πνεύμα ανταγωνισμού, καχυποψίας, τσαμπουκά άλλα ούτε και με καμία εμπάθεια... Γενικά άλλα και προσωπικά δεν είχαμε καν την δυνατότητα επιλογής... "Πάτε εκεί τέλος". Ελπίζω στην καλή συνεργασία για το κοινό κάλο που όλοι έχουμε ταχθεί να υπηρετήσουμε.
Ευχαριστώ, που'χα την δυνατότητα να διατυπώσω τις σκέψεις μου
Θεσσαλονίκη. Τεχνικός οδηγός (πρώην) !!!