Ο συνδικαλιστής και η μάνικα.

Ποιο είναι το υπέρτατο επάγγελμα των τελευταίων δεκαετιών; Το οποιοδήποτε, αρκεί αυτός που το ασκεί να κατέχει και την ιδιότητα του συνδικαλιστή!

Συγκρίνετε έναν γιατρό με 5 πτυχία, ο οποίος βάζει 10 χειρουργεία την μέρα, με έναν που δεν μπορεί να ξεχωρίσει το κάταγμα από τον πυρετό, αλλά είναι συνδικαλιστής. Ποιος μετράει; Να είστε σίγουροι ότι ο δεύτερος ελέγχει τις εξελίξεις σε όλον τον ιατρικό κόσμο. Το ίδιο και με τους δικηγόρους. Και εργάτης να είσαι σε εργοστάσιο, αν είσαι συνδικαλιστής, είσαι ένα σκαλί κάτω από το αφεντικό. Και αν το εργοστάσιο, είναι επιχείρηση του δημοσίου, είσαι πάνω και από το αφεντικό.

Όλα τα κόμματα έχουν συνδικαλιστές. Ακόμη και η Δεξιά που παλιά είχε μόνο απεργοσπαστικούς μηχανισμούς. Τώρα έχει συνδικαλιστικές παρατάξεις και έχει πάρει πολλά Σωματεία. Μερικά για πάντα. Τους πλούσιους και τους κομπιναδόρους (γιατρούς, ταξιτζήδες κλπ). Τα υπόλοιπα τα είχε το ΠΑΣΟΚ, γιατί είχε καλύτερο παραμύθι (Σοσιαλιστικό). Έχουν αφήσει και μερικά στο ΚΚΕ, στα πλαίσια του πολιτικού fair play.

Στο ΕΚΑΒ οι συνδικαλιστές έχουν να επιδείξουν μοναδικές επιτυχίες και αποτέλεσαν το χειρότερο δείγμα του είδους πανελλαδικά, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, τους οποίους έχω αναφέρει και ονομαστικά σε παλαιότερες αναρτήσεις.

Έχουν κρατήσει τον Οργανισμό 30 χρόνια πίσω, μόνο και μόνο για να μπορούν να τον κουμαντάρουν. Έχουν εφεύρει και διατηρήσει, μία νέα ειδικότητα, αυτή του ΕΚΑΒίτη. Δεν έχει σημασία αν είσαι Διασώστης. Αν δεν είσαι ΕΚΑΒίτης, είσαι ένα τίποτα. Από την άλλη, αν είσαι ΕΚΑΒίτης, είσαι στο κέντρο του κόσμου. Δεν έχει σημασία αν είσαι διοικητικός, οδηγός, τεχνικός, πευκοφύλακας, κοπρίτης, ή οτιδήποτε άλλο. Όλοι είμαστε το ίδιο, επειδή είμαστε ΕΚΑΒίτες.

Και ενώ οι συνδικαλιστές πέρασαν 4 δεκαετίες ζάχαρη, τα τελευταία 3 χρόνια, η τύχη τους άλλαξε. Δέχονται τα χτυπήματα, το ένα πίσω από το άλλο. Μόνιμος πονοκέφαλος η άδεια άσκησης επαγγέλματος, αλλά το παλεύουν καλά. Ή όλοι, ή κανένας. Στο κανένας είμαστε τώρα. Το ίδιο και με τον Οργανισμό. Να μας διοικεί γιατρός, νοσηλευτής, διοικητικός, ή οποιοσδήποτε άλλος, αρκεί να μην βγουν μπροστά οι Διασώστες και χάσουν οι συνδικαλιστές το κουμάντο.

Το πρώτο μεγάλο χτύπημα ήρθε με την απαγόρευση των προσλήψεων. Τι χαστούκι ήταν αυτό; Με αυτή την απόφαση, ο συνδικαλιστής χάνει το 90% της δουλειάς του. Γιατί αν δεν γίνονται προσλήψεις, δεν γίνονται και μεταθέσεις. Με 2 - 3 το χρόνο, ποιος να πρωτοπάρει τη δόξα; Ποιος να πει "εντάξει, σε έφτιαξα"; Ειδικά οι συνδικαλιστές της περιφέρειας, είναι τελείως έξω από το παιχνίδι, αφού οι 9 από τις 10 μεταθέσεις γίνονται από Αθήνα προς τα έξω.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, αποκαλύπτεται ότι η Πυροσβεστική κάνει μελέτη να πάρει το ΕΚΑΒ!! Αυτό δεν είναι είδηση. Είναι κλωτσιά ανάμεσα στα πόδια. Την τρως ξαφνικά και πέφτεις στα γόνατα. Και να έρθει ο άλλος να σου τον φορέσει από πίσω, δεν μπορείς να αντιδράσεις, γιατί έχεις παραλύσει από τον πόνο.

Τελειωτικό χτύπημα για τον συνδικαλιστή. Και να μην πάει αυτός, αλλά να πάνε οι άλλοι, έχασε το κοινό του. Άλλο να είσαι συνδικαλιστής στο ΕΚΑΒ και άλλο στα περισσεύματα που θα μείνουν. Ακόμη και να πάει κι αυτός πάλι καταστροφή, γιατί οι Πυροσβέστες θα τον πάρουν για εργάτη, όχι για έξυπνο.

Τι να πω ρε παιδιά, εγώ συμπάσχω με τους συνδικαλιστές, πραγματικά τους λυπάμαι. Εντάξει μην το πιστεύετε, πλάκα κάνω και το διασκεδάζω. Και πολύ μάλιστα.

Ας αφήσουμε τους συνδικαλιστές στη δυστυχία τους και ας δούμε και τους Πυροσβέστες. Τι σημαίνει γι' αυτούς να πάρουν το ΕΚΑΒ. Είναι κίνηση ματ. Σαν να πετάς στο τραπέζι φλος ρουαγιάλ. Παίρνεις ότι έχει πάνω, μαζί με το τραπεζομάντιλο.

Γίνεται μία Υπηρεσία πανίσχυρη, αφού το 75% των συμβάντων περνάει από τα χέρια της (βλέπε ΗΠΑ). Αναβαθμίζει το προφίλ της, την παροχή υπηρεσιών, την εκπαίδευση, τα πάντα. Μπορεί να το κάνει; Πανεύκολα. Copy - paste το Αμερικάνικο μοντέλο και δεν θα ανοίξει ούτε μύτη.

Τι σημαίνει αυτό για τον επαγγελματία Διασώστη; Εκεί θα είναι καλύτερα, για συγκεκριμένους λόγους. Στο ΕΚΑΒ δεν μπορεί να προκόψει, αφού ο Οργανισμός λειτουργεί όπως όλες οι Δημόσιες Υπηρεσίες. Δημόσια Υπηρεσία είναι και η Πυροσβεστική, με την διαφορά ότι οι Υπηρεσίες που έχουν στρατιωτική δομή, έχουν όρια στο μπάχαλο.

Θα γίνει; Ας μην γελιόμαστε. Αυτά τα πράγματα δεν γίνονται στην Ελλάδα, επειδή το θέλει η Πυροσβεστική, ή το ΕΚΑΒ. Ούτε κάποιος Υπουργός. Ούτε κανένας κοιτάει το συμφέρον του πολίτη. Αν ήταν έτσι, θα είχε γίνει από χρόνια και όχι εν μέσω κρίσης. Η εντολή θα έρθει (αν έρθει) από αλλού και για λόγους καθαρά οικονομικούς.

Ναι και 'γω αυτό σκέφτηκα. Την τρόικα.