Σήμερα είχα σκοπό να καταπιαστώ με τα υπόλοιπα θέματα της ανακοίνωσης των θέσεων του Σωματείου μας, αλλά με πρόλαβαν οι εξελίξεις. 12 ώρες και κάτι ψιλά, μετά την προηγούμενη ανάρτηση σ' αυτό το blog, ήρθε η ανακοίνωση για τα νέα μέτρα, κατ' εντολήν του ΔΝΤ. Περικοπές μισθών και πάγωμα προσλήψεων σε όλον τον δημόσιο τομέα, επιβεβαιώνουν στο ακέραιο, αυτά που έγραφα χτες, αναφερόμενος σε εσωτερικά ζητήματα του ΕΚΑΒ.
Βέβαια μπορεί να ρωτήσει κάποιος συνάδελφος: "Και επειδή επιβεβαιώθηκες, τώρα χαίρεσαι ρε μαλάκα;". Η απάντηση είναι ΟΧΙ. Και ακριβώς επειδή δεν χαίρομαι με την σημερινή κατάσταση, ούτε όμως και με την προηγούμενη και επειδή δεν ικανοποιούμαι με το δημοσιοϋπαλληλίκι, ούτε για μένα αποτελεί στόχο ζωής, όπως και για πολλούς συναδέλφους και επειδή θέλω να ζήσω ένα άλλο ΕΚΑΒ, γι' αυτό χτυπιέμαι κάθε μέρα και γράφω συνέχεια τα ίδια και τα ίδια.
Και ας δούμε και κάτι άλλο. Ποιοι δεν θίγονται από τις περικοπές μισθών και επιδομάτων;
1. Αυτοί που δεν περιλαμβάνονται στο ενιαίο μισθολόγιο. Και το αφιερώνω σε κάποιους εργατοπατέρες, θιασώτες της δύναμης και της υπεροχής των μεγάλων κοινωνικών ομάδων.
2. Αυτοί που δεν παίρνουν κοινά επιδόματα με άλλους. Αυτό είναι αφιερωμένο σ' αυτούς που επιμένουν να διατηρείται στον Οργανισμό του ΕΚΑΒ η Διεύθυνση Νοσηλευτικής, να φορτωνόμαστε την κάθε Κωσταδιού, να παριστάνουμε τις νοσοκόμες, για να παίρνουμε με ξένα δεκανίκια επιδόματα που δεν μας ανήκουν. Για να έρχονται τώρα και να μας τα ψαλιδίζουν.
Ενώ μπορούσαμε να τραβήξουμε τον δρόμο μας, να παίρνουμε τα δικά μας επιδόματα και να μην μας τα πειράζει κανένας.
Έχουμε χρόνια μπροστά μας. Που θα πάει; Θα μάθουμε. Αν προλάβουμε.
2 σχόλια:
φίλε Κυριάκο καλημέρα και καλό μήνα.
δυστυχώς ο Μητσοτάκης επαληθεύετε γιατί από το 1992 θέλησε να το αλλάξει – πουλήσει ,δεν πέρασε τότε , το έφερε ο Καραμανλής , το ακύρωσε μετά τις εκλογές η Ξενογιαννακοπουλου και το καταθέτει τώρα, το ίδιο νομοσχέδιο προς ψήφιση , λίγο αλλαγμένο βέβαια γιατί πρέπει να είναι σοσιαλιστικό.
Μιας και αναφέρθηκες για σωματεία , τι κάνουν ; τίποτα , απόλυτος τίποτα!!!!!!! Αντί να διαπραγματευτούν τους όρους με τους οποίους θα αλλάξει ο οργανισμός , εμμένουν σε μια στείρα πεπαλαιωμένη αντίληψη ,κομίζοντας γλαύκας εις Αθήνας .
Τα σενάρια είναι τρία: α) να ενταθούμε κατά τόπους στους διευρυμένους Καλικρατικους Δήμους (πράγμα το οποίο δεν το βλέπω ) ,β) να ενταχθούμε στην Πυροσβεστική (με ποιο καθεστώς ουδείς γνωρίζει ) το μόνο σίγουρο είναι ότι θα εξασφαλιστεί άμεσα ένα δυναμικό που πλεονάζει και βρίσκετε αυτί τι στιγμή μέσα, ανενεργό , με αποτέλεσμα την ενδυνάμωση του στόλου των ασθενοφόρων ,πανελλαδική ανάπτυξη άμεση, διότι η Πυροσβεστική έχει παραρτήματα ,οπότε δεν χεριάζετε χρήματα για την εγκατάσταση αυτόνομων παραρτημάτων του ΕΚΑΒ. Οι διοικητικές υπηρεσίες του ΕΚΑΒ θα μεταγάγουν σε άλλους οργανισμούς όπου υπάρχουν ελλείψεις. γ) ο ιδιώτης που θα πάρει το φιλέτο (εξιτήρια, διακομιδές, αερομεταφορές) να δουλεύει τιμή κόστους τα επείγοντα .
Στεργιοπουλος Βασιλειος
Για να διαπραγματευτούμε την αλλαγή του Οργανισμού, πρέπει να ξεκινήσουμε παραδεχόμενοι το αξίωμα, ότι εμείς δεν ανήκουμε στο μέλλον του ΕΚΑΒ. Το 'χω ξαναπεί, αλλά όλοι επιμένουμε να κάνουμε προτάσεις, οι οποίες περιλαμβάνουν και τον κώλο μας μέσα και μάλιστα σε καρέκλα πολυτελείας.
Όσο για τα άλλα συνθήματα που αναφέρεις, τα 'χω ξανακούσει. Καμία μελέτη δεν έχω δει από κανέναν.
Κι αυτό, γιατί δεν έχουμε στόχους και κατευθύνσεις.
Για τους Δήμους μην το συζητάς. Θα πάρει χρόνια αυτή η διαδικασία και με αμφίβολα αποτελέσματα, γιατί όπως γνωρίζεις, αν το κράτος είναι μια φορά διεφθαρμένο, οι Δημοι είναι δέκα. Βέβαια αυτή η λύση, δίνει το πλεονέκτημα σε ορισμένα παραρτήματα, να αποκτήσουν ευελιξία και πρωτοβουλία. Είναι η λύση με την απόλυτη επιτυχία στις ΗΠΑ, αλλά εκεί υπάρχει ισχυρότατος κεντρικός ποιοτικός έλεγχος των παρεχόμενων υπηρεσιών, από δύο υπουργεία και τρεις ιατρικές εταιρείες. Εδώ αν φτιάξεις τέτοια επιτροπή ελέγχου, το πρώτο που θα ρωτήσουν είναι πόσα θα παίρνουν και το δεύτερο ποιος θα διορίζει τις επιτροπές για τις προμήθειες.
Για την Πυροσβεστική μην το συζητάς. Δεν πας σ' αυτούς ξεβράκωτος και ζητιάνος. Αν είχαμε τουλάχιστον δική μας Ακαδημία, θα μπορούσαμε να διαπραγματευτούμε για κάποιες θέσεις στην ιεραρχία.
Με τα σημερινά δεδομένα, οι μισοί θα μας βλέπουν για δούλους και οι άλλοι μισοί για μπελά στο κεφάλι τους.
Όσο για τους ιδιώτες δεν το κουβεντιάζουμε. Αυτή είναι λύση απελπισίας.
Δημοσίευση σχολίου