Translate

Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2016

Για την συνεχιζόμενη εκπαίδευση.

Απ' ότι μαθαίνουμε, αυτές ακυρώνονται η μία μετά την άλλη, κυρίως λόγω μειωμένης προσέλευσης συναδέλφων. Παρακολουθώ τον Παντελή, έναν από τους εκπαιδευτές, να διαμαρτύρεται και να ζητάει από τους συναδέλφους υποστήριξη του θεσμού. Έχει δίκιο ότι πρέπει να στηριχθεί η συνεχιζόμενη, έχει δίκιο να νιώθει και πικρία, επειδή έχει αφιερώσει πολύ χρόνο σ' αυτήν, για πολλά χρόνια στην θητεία του.
Από την άλλη, ο Σταύρος, αναφέρεται στα καθημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι συνάδελφοι και δικαιολογεί μ' αυτόν τον τρόπο, το μειωμένο ενδιαφέρον. Συζήτηση για καθιερωμένη, περιοδική εκπαίδευση σε χρόνο υπηρεσίας, δεν γίνεται από το ΕΚΑΒ, επειδή είναι μειωμένη η δύναμη, για διάφορους λόγους. Δεν μας εξηγούν όμως, πως γίνεται και παίρνονται αποφάσεις για μείωση της δύναμης για οποιονδήποτε άλλον λόγο, ενώ η εκπαίδευση είναι πάντα τελευταία στις προτεραιότητες. Η απάντηση που μου έρχεται στο μυαλό είναι μία. Αν μείνουν ακάλυπτα τα νησιά και τα στρατόπεδα των λαθρομεταναστών, θα βουίξει ο τόπος, ενώ για την εκπαίδευση του προσωπικού κανένα κανάλι δεν θα νοιαστεί.
Τι γίνεται σ' αυτόν τον τομέα, σε κάποιες Χώρες του ακραίου Καπιταλισμού; Εκεί η συνεχιζόμενη, είναι υποχρέωση του υπάλληλου. Κάθεται μία βδομάδα στο θρανίο, δίνει εξετάσεις, παίρνει βεβαίωση, πηγαίνει στην Νομαρχία την καταθέτει και του ανανεώνουν την άδεια άσκησης επαγγέλματος για τρία χρόνια. Πριν λήξει, πάλι το ίδιο. Αν λήξει, δεν δουλεύεις. Εκεί η ανάλγητη εργοδοσία, θέλει να έχεις εντάξει τα χαρτιά σου και τον τρόπο, να κόψεις τον λαιμό σου να τον βρεις.
Εδώ όμως έχουμε Σοσιαλισμό και επιπλέον δεν έχουμε ούτε τις αμοιβές, ούτε τις συνθήκες εργασίας των Αμερικανών. Σκοπός όμως του ΕΚΑΒ, δεν είναι να παρουσιάζει στον Υπουργό εύρυθμη(ντεμέκ)  λειτουργία, ούτε να χαϊδεύει τους υπαλλήλους. Σκοπός είναι η ποιοτική παροχή υπηρεσιών προς τους πολίτες. Και τέτοια, χωρίς εκπαίδευση δεν μπορεί να υπάρξει. Καλύτερα λιγότερα ασθενοφόρα, με εκπαιδευμένο προσωπικό, παρά περισσότερα που παριστάνουν ότι σώζουν ζωές. Δεν μπορεί λοιπόν να υπάρξει άλλη λύση, από την καθιέρωση υποχρεωτικής, περιοδικής εκπαίδευσης. Με πέντε ημέρες διάρκεια, ώστε να είναι αποτελεσματική. Και εξετάσεις στο τέλος και βεβαίωση επιτυχίας.
Επιπλέον αξίζει να δούμε και μία άλλη παράμετρο. Η εκπαίδευση δίνει μία ευκαιρία στους συναδέλφους να βγουν από την ρουτίνα, που τους τρώει ψυχικά και σωματικά, αργά αλλά σταθερά. Όσο και να λουφάρει κάποιος, δεν μπορεί να αποφύγει την εμπλοκή του με το επείγον. Και αυτά μαζεύονται, χρόνο με τον χρόνο. Είναι αλήθεια, ότι παίρνουμε πολλές ημέρες άδεια και ρεπό και ασθένειες και γονικές και αιμοδοτικές. Είναι επίσης αλήθεια όμως, ότι όσες και να 'ναι, πάλι δεν φτάνουν. Και αυτό δεν είναι μικρής σημασίας ζήτημα, για μια Υπηρεσία που φροντίζει το προσωπικό της.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Ειναι υποχρεωτικη η συνεχιζομενη εκπαιδευση?
Οχι
Αν δεν συμμετεχεις αντιμετωπιζεις καποιες κυρωσεις?
Οχι
Αν θες περνεις μερος στη εκπαιδευση ειναι στην ευχερεια σου..
Ειναι κατι σαν τον καφε, αλλος τον πινει γλυκο, αλλος μετριο και αλλος δεν βαζει καθολου ζαχαρη, οπως αρεσει στον καθενα...
Αν σου διαβιβαστει περιστατικο εισαι υποχρεωμενος να πας και αν δεν πας τι συνεπειες θα εχεις?
Θα βρεθεις να απολογεισαι στον εισαγγελεα.
Αν ηταν στην ευχερεια μας, αν θα μεταβουμε στα περιστατικα που μας διαβιβαζονται ή οχι χωρις επιπτωσεις και εισαγγελεις, θα μετεβαινε κανενας?
Μπορει να πηγαινε ο Παντελης μονος του για λογους δεοντολογιας, αντε και κανενας γραφικος απο 'μας...
Απλα ειναι τα πραγματα