Κυκλικότητα στις θέσεις του ΕΚΑΒ

Στην προηγούμενη ανάρτηση, ένας συνάδελφος έκανε ένα σχόλιο περί "καθιέρωσης κυκλικότητας" στις θέσεις της Υπηρεσίας, σημειώνοντας :

"ΑΝ ΠΕΡΝΟΥΣΑΜΕ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΣΤΑΔΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙΑΣ ΤΟΥ ΕΚΑΒ, ΙΣΩΣ Η ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΣΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ. ΟΙ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΠΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΜΕ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΠΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΑΣΤΕ, ΣΕ ΕΝΑΛΛΑΓΗ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟ ΜΙΚΡΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗΣ ΤΩΝ ΠΛΗΡΩΜΑΤΩΝ ΣΕ ΘΕΣΕΙΣ ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ, ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΘΑ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΩΦΕΛΙΜΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ."

Θέλω να το σχολιάσω, επειδή ακούγεται ευχάριστα και κατά καιρούς γίνεται και σύνθημα.
Εδώ συνάδελφοι, πρέπει να δοθούν διευκρινήσεις. Για ποιες θέσεις μιλάμε. Γιατί οι θέσεις είναι δύο ειδών: Οι τεμπελοθέσεις και οι θέσεις με εξειδίκευση. Οι θέσεις στον ιματισμό, στα σημεία ανεφοδιασμού, στις φωτοτυπίες, στην πύλη κλπ, ανήκουν στην πρώτη κατηγορία και το σημαντικότερο, δεν έχουν καμιά σχέση με την ειδικότητα.
Αντίθετα θέσεις στο τηλεφωνικό κέντρο, στις ΚΜ, στις αεροδιακομιδές, στις μηχανές κλπ, είναι θέσεις εξειδίκευσης και έχουν άμεση σχέση με την ειδικότητα.

Το χωρίζω στις δύο κατηγορίες, για να ξέρουμε γιατί μιλάμε. Φανταστείτε να βάζαμε όλες τις θέσεις σ' ένα τσουβάλι και να ζητούσαν οι συνάδελφοι να πάνε από την ΚΜ στον ιματισμό, μετά στο συνεργείο, από κει στην πύλη και μετά αεροδιακομιδές. Ή να σου λέει ο συνάδελφος, ότι εγώ πάω στην πύλη, αλλά δεν πάω αεροδιακομιδές, γιατί φοβάμαι για την ζωή μου. Μπορεί δηλαδή να διαλέξει κάποιος που τον βολεύει να πάει, ή θα είναι υποχρεωμένος να περάσει από παντού;

Οι θέσεις ξεκούρασης, ανήκουν αποκλειστικά σε συναδέλφους που πλησιάζουν στην σύνταξη και έχουν πρόβλημα υγείας. Δεν ανήκουν σε κοπρίτες. Και δεν νοείται μάχιμος Διασώστης να ζητά να πάει σε τέτοια θέση. Γιατί αν δεν μαζεύονταν μέσα τόσοι τεμπέληδες, θα μοιράζονταν καλύτερα η δουλειά και δεν θα κουράζονταν κανένας.

Και η πρόταση η σωστή είναι, όσοι πηγαίνουν σ' αυτές τις θέσεις (με σωστή επιλογή, για τους λόγους που προανέφερα) να αλλάζουν ειδικότητα. Για να γνωρίζουμε στο φινάλε, ποιοι είμαστε Διασώστες και πόσοι είμαστε.

Για τις άλλες θέσεις τώρα: τις θέσεις εξειδίκευσης. Πουθενά στον κόσμο συνάδελφοι δεν αλλάζουν έναν εξειδικευμένο υπάλληλο, με έναν ανειδίκευτο. Είναι τελείως αντιπαραγωγικό να αντικαταστήσεις έναν Διασώστη που είναι 5 χρόνια στον ασύρματο με έναν νέο. Είναι το ίδιο αντιπαραγωγικό να αντικαταστήσεις έναν ιπτάμενο Διασώστη με έναν νέο. Είναι τελείως αντιπαραγωγικό να κάνεις τράμπα έναν αστυνομικό των ΜΑΤ, με έναν της αντιτρομοκρατικής. Αυτά βέβαια στις πολιτισμένες κοινωνίες. Γιατί εδώ υπάρχει ο ΕΚΑΒίτικος αντίλογος.

Ότι "τις θέσεις αυτές τις έπιασαν τα βύσματα. Ή η γκόμενα του συνδικαλιστή. Τώρα θα την χαρακτηρίσουμε εξειδικευμένη και θα της δώσουμε και βραβείο;" Και υπάρχει και χειρότερος αντίλογος: Ότι "αυτός στο τηλεφωνικό, κάθεται και ξύνεται. Πόσο χαμηλότερη θα είναι η απόδοση του νέου;"

Αυτά συνάδελφοι συνέβαιναν παντού. Σ' όλον τον κόσμο. Αλλά πότε; Πριν 30 χρόνια. Και έβαλαν κανόνες: Για να πάει κάποιος σε θέση εξειδίκευσης, πέρα από το πτυχίο του Διασώστη, πρέπει να αποκτήσει και πτυχίο το οποίο αναφέρεται στην θέση που θέλει να πάει. Και πότε θα πάει σ' αυτήν την Σχολή; Όταν συμπληρώσει 15 χρόνια σε ασθενοφόρο. Και τα προβλήματα τελείωσαν. Και όσοι πήγαν σ' αυτές τις θέσεις, όχι μόνο δεν τους κουνάει κανένας, αλλά έχουν και τον σεβασμό και την αναγνώριση όλων.