Μετά την αποστολή στο Αίγιο και το Dinar της Τουρκίας, αποφασίσαμε ότι πρέπει να οργανωθούμε. Να αποκτήσουμε σχέδιο δράσης και να εκπαιδευτούμε πάνω σ' αυτό, στην αντιμετώπιση καταστροφών και μαζικών ατυχημάτων.
Το '99, στην δεύτερη αποστολή στην Τουρκία, διαπιστώσαμε ότι είμαστε 50 χρόνια πίσω, όχι μόνο από τους Δυτικούς, αλλά απ' όλο τον Κόσμο. Καινούρια σχέδια, εκπαιδευτικά προγράμματα, προδιαγραφές οχημάτων και υλικών. Μας πρόλαβε ο σεισμός της Αθήνας και αμέσως μετά η τότε Διοίκηση, τα έριξε όλα στο συρτάρι.
Σε πείσμα αυτής της αντίδρασης, μια ομάδα ανθρώπων αποφασίσαμε να κρατήσουμε το ΕΤΙΚ ζωντανό. Βλέπαμε εξ' άλλου τι γίνεται σ' όλον τον κόσμο και τι απαιτούσαν οι σύγχρονες συνθήκες. Αντίδραση μεγαλύτερη υπήρχε εκ' των έσω, αφού η πλειοψηφία των συναδέλφων πίστευε (και πιστεύει), πως "δουλειά μας είναι το κουβάλημα και πρόοδος οι προσλήψεις και η αγορά ασθενοφόρων".
Το 2003, ήρθε η 'προίκα' των Ολυμπιακών Αγώνων και είδαμε στην πόρτα μας τα οχήματα και τα υλικά που είχαμε ζητήσει το 1999.
Μετά τους Ο.Α., η Διοίκηση Κεκερή, έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για την παραπέρα ανάπτυξη του ΕΤΙΚ. Το 2005 προσγειωθήκαμε ανώμαλα στην πραγματικότητα, αντιλαμβανόμενοι ότι δεν θα υπήρχε καμία συνέχεια, αφού η διοίκηση Παπαευσταθίου είχε σκοπό να ασχοληθεί αποκλειστικά με ρουσφέτια, εγκαταλείποντας κάθε δραστηριότητα. ΕΤΙΚ, Μονάδες, Μηχανές, το ένα μετά το άλλο τα κομμάτια του ΕΚΑΒ, πέρασαν στο τίποτα.
Εχθές πραγματοποιήθηκε στο Μαρούσι, σε χώρο που μας παραχώρησε ο Δήμος στο άλσος Συγγρού, άσκηση του ΕΤΙΚ, σε μια προσπάθεια επανασύνταξης. Ανάπτυξη, καταγραφή και εξοικείωση με τα υλικά και το Σχέδιο Δράσης.
Κρίνοντας από τα αποτελέσματα, είμαστε απολύτως σε θέση να ξαναφτιάξουμε σύντομα, αυτό που χάλασαν τα προηγούμενα χρόνια. Να εκσυγχρονίσουμε τον εξοπλισμό που πάλιωσε στις αποθήκες, να εντάξουμε νέους συναδέλφους, να προχωρήσουμε στην εκπαίδευση και να αποκεντρώσουμε την λειτουργία του τμήματος, αναπτύσσοντας αντίστοιχες δραστηριότητες στα παραρτήματα.
Η Διοίκηση, με την παρουσία του Αντιπροέδρου στο χώρο, έδειξε το ενδιαφέρον της και προσφέρθηκε να βοηθήσει.
Παρούσα ήταν και η φίλη μου η Σοφία, κερνώντας γλυκά τον κόσμο, δηλώνοντας όμως ότι αυτό δεν έχει σχέση με επικείμενη αποχώρησή της από το ΕΚΑΒ.
Στο αμφιθέατρο του ΕΚΑΒ, στη θέση των φωτογραφιών από την καταστροφή του 'Ήλιος', όπου δεν είχαμε να κάνουμε και κάτι, θα έπρεπε να βρίσκονται φωτογραφίες από τις καταστροφές στα Τέμπη και τον Μαλιακό, όπου το ΕΤΙΚ απουσίαζε και το ΕΚΑΒ περιορίστηκε σε ενέργειες 1960.
2 σχόλια:
στη τελευταια παραγραφο λες ολη την αληθεια....στα μεγαλα συμβαντα,τα ΠΛΗΡΩΜΑΤΑ εχουν βαλει το προσωπικο τους 'κουραγιο΄,παρατησαν οικογενειες κ τρεξανε απο μονοι τους οταν μαθενουνε για τραγικα μαζικα ατυχηματα...καλη κ η ετικ,δε διαφωνω αλλα....ποσοι βρισκονται στην ετικ γιατι το γουσταρουν πραγματικα??????????πες μου???????????λιγοι δυστυχως.... οι πιο πολλοι,πανε για το πανηγυρακι,πλασματικες ωρες,φαι κ το 'εξτραδακι' ρεπο....
Έτσι έγινε στα τελευταία συμβάντα, όπως τα λες, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έτσι πρέπει να γίνεται. Ότι έτσι είναι το σωστό.
Όσον αφορά τα υπόλοιπα, περί ρεπό και πλασματικών ωρών, δεν ξέρω γιατί την τελευταία πενταετία ήμουν μακριά.
Αν και για λέμε και την αλήθεια, για να πάρεις τα έξτρα με την προηγούμενη διοίκηση, δεν χρειαζόταν να ταλαιπωρείσαι με το ΕΤΙΚ. Υπήρχαν πιο εύκολοι τρόποι.
Δημοσίευση σχολίου