Προτάσεις Σωματείου προς τη Διοίκηση 6 - Αεροδιακομιδές

"ΑΕΡΟΔΙΑΚΟΜΙΔΕΣ
Πλήρης ανάπτυξη με δημιουργία νέων βάσεων με στόχο την καλύτερη κάλυψη όλης της χώρας.. "

Αυτό ζητούν οι συνάδελφοι από την Διοίκηση του ΕΚΑΒ, αλλά πως να αναπτύξεις κάτι που δεν υπάρχει.

Πολύ σωστή είναι η απαίτηση για κάλυψη όλης της χώρας και μάλιστα της δικής μας, με όλες τις ιδιαιτερότητες που σχετίζονται με την μορφολογία του εδάφους.

Μιλάμε δηλαδή για πρωτογενείς αεροδιακομιδές, άμεση επέμβαση εναέριου μέσου (ελικοπτέρου) στο σημείο του συμβάντος και όχι δευτερο-τριτογενείς (αεροταξί). Απαραίτητες θα μου πείτε κι αυτές, αλλά όχι από ΕΚΑΒ. Ας δούμε ένα απόσπασμα από την γνωστή σειρά TRAUMA, δίνοντας προσοχή στο ελικόπτερό τους, για να ασχοληθούμε παρακάτω με το πως δουλεύει ο μάγκας ο Έλληνας και πως το κορόιδο το Αμερικανάκι.

Θέλουμε λοιπόν να αγοράσουμε ελικόπτερα (Ε/Π για συντομία).

Εδώ τα λεφτά τα δίνει το κράτος, οπότε δεν υπάρχει πρόβλημα. Μπορούμε να ξοδέψουμε άνετα. Ορίζεται μια επιτροπή από πιλότους και γιατρούς και φτιάχνουν προδιαγραφές. Κανείς δεν ρωτάει, τι θέλουμε να κάνουμε μ' αυτά. Η απάντηση είναι δεδομένη: Τα πάντα. Πρέπει να είναι ταχύτατα, να πάνε μέχρι το Ιράκ και να γυρίσουν χωρίς ανεφοδιασμό, να το κάνουν νύχτα με μηδενική ορατότητα, να προσθαλασσώνονται και να επιπλέουν επ' αόριστον και να είναι "παντός καιρού", για να εντυπωσιάζουμε τους δημοσιογράφους. Να έχουν συστήματα επικοινωνίας με το υπερπέραν και συστήματα πτήσης νεώτερα από του F-16.

Αποτέλεσμα: αγοράζουν κάτι Ιταλικά σκούτερ, από τα οποία πέφτουν τα τρία και τα υπόλοιπα δεν πετάνε νύχτα, γιατί δεν τα εμπιστεύονται αυτοί που τα αγόρασαν. Και όλα καλά και κανένας δεν πάει φυλακή, ούτε για αυτούς που πέθαναν, ούτε για τους ιδιώτες που κονόμησαν, ούτε για τα λεφτά που πήγανε χαμένα, αφού τα Ε/Π θεωρούνται επικίνδυνα.

Στα Αμερικανάκια, τα λεφτά τα δίνει ο Δήμαρχος και ο πιο ασφαλής τρόπος να τον κάνεις να πεθάνει από τα γέλια, είναι να του ζητήσεις σύγχρονα Ε/Π. Γιατί τα λεφτά για την αγορά και συντήρηση των μέσων θα τα πάρει από τους δημότες. Και αν δεν τα διαχειριστεί σωστά, την επόμενη φορά δεν θα εκλεγεί ούτε σύμβουλος. Δίνει λοιπόν στον επικεφαλής του τοπικού παραρτήματος ένα ποσό, το οποίο αντιστοιχεί στην αξία ενός πολύ καλού αυτοκινήτου.

Εκείνος είναι υποχρεωμένος: να είναι αποτελεσματικός, γιατί αλλιώς θα χάσει την δουλειά του και θα μετακομίσει σε άλλη Πολιτεία, για να ξεκινήσει από την αρχή ως Διασώστης. Να μην χάσει ούτε δολάριο, γιατί εκτός του παραπάνω αποτελέσματος, θα πάει και φυλακή.

Πηγαίνει λοιπόν ο άνθρωπος και δίνει τα μισά λεφτά για να αγοράσει μεταχειρισμένα Ε/Π (πχ από τα αποθέματα του στρατού). Δίνει και τα άλλα μισά για αναβάθμιση και η δουλειά έγινε. Το Ε/Π που πρωταγωνιστεί στην τηλεοπτική σειρά TRAUMA, είναι ένα Bell 212, μοντέλο του 1973, το οποίο ξεκίνησε την καριέρα του στο Βιετνάμ, πολέμησε στον περσικό και τώρα δοξάζεται ανά την επικράτεια των ΗΠΑ και το θαυμάζουμε κι εμείς. Τα δικά μας τα βλέπετε πουθενά;

Πριν όμως το αγοράσει ο Αμερικάνος συνάδελφος, έκανε στον εαυτό του την ερώτηση: "τι θέλω να κάνω μ' αυτό;". "Να καλύψω το Λεκανοπέδιο", ή "τον νομό Ιωαννίνων". Έτσι το πήρε.

Πως πετάνε τώρα τα Ε/Π; Στο Ελλάντα τα δίνουμε σε ιδιωτική εταιρία και προσλαμβάνουμε και δύο συμβούλους να την παρακολουθούν πληρώνοντάς τους αμοιβές διπλάσιες από αυτές Διευθυντή ΕΣΥ. Τα Ε/Π πέφτουν, τα δίνουμε στην Πολεμική Αεροπορία, που όλα τα σφάζει, βάζουμε μέσα και τα C130, τα C27, τα S. Puma, πληρώνουμε 10000 ευρώ την ώρα πτήσης και περιμένουμε να μας πάρουν είδηση οι ελεγκτές του ΔΝΤ. Όταν γίνει αυτό, από την επόμενη μέρα, οι άρρωστοι θα έρχονται κολυμπώντας.

Έχουμε φροντίσει βέβαια, να κατασκευάσουμε καινούρια Βάση κόστους 100 εκατ δρχ (πριν 10 χρόνια). Αν εκεί μέσα στέγαζες λαθρομετανάστες, θα έτρωγες καταγγελία από τον ΟΗΕ. Για το προσωπικό του ΕΚΑΒ είναι μια χαρά. Έτσι κι αλλιώς ο στόχος ήταν να γίνει η δαπάνη.

Αν ζητάμε να γίνουν πρωτογενείς αεροδιακομιδές, θα πρέπει να περιμένουμε πολλά χρόνια. Ο λόγος είναι απλός. Ποιοι είπαμε ότι συμμετέχουν στις επιτροπές που παίρνουν τέτοιες αποφάσεις; Πιλότοι και Γιατροί, γύρω στα 55 χρόνια τους. Σιγά μην κάνουν τους καουμπόυδες. Μήπως θα πάρουν περισσότερα; Μια χαρά είναι και το αεροταξί. Ζητούν λοιπόν σε κάθε σημείο προσγείωσης να υπάρχει πιστοποιημένο ελικοδρόμιο, με υποστήριξη εδάφους και ραδιοβοηθήματα αεροπλανοφόρου. Για λόγους ασφαλείας βρε αδερφέ. Και φυσικά δεν γίνεται τίποτα.

Ο Αμερικάνος δεν είναι τόσο πονηρός. Βάζει το Ε/Π σε μία βάση ασθενοφόρων που έχει χώρο. Προσλαμβάνει δύο πιλοτάκια, τους περνάει και βασική εκπαίδευση (ΕΜΤ) και τους έχει ευτυχισμένους να δουλεύουν 12ωρα, ή και 48ωρα σε ορισμένες περιοχές. Εκπαιδεύει το προσωπικό των ασθενοφόρων στο αντικείμενο "καθορισμός ζώνης προσγείωσης Ε/Π" και γενικότερα στη συνεργασία με το προσωπικό του Ε/Π. Ο πιλότος, που είναι βλάκας και δεν αγαπάει την ζωή του, πετάει VFR (εξ όψεως) και την νύχτα με τα φώτα της πόλης. Έχει προτεραιότητα παντού και δεν χρειάζεται να ζητήσει άδεια απογείωσης, γιατί το Ε/Π εκπέμπει ειδικό σήμα. Βλέπετε στη ΝΥ γίνεται χαμός από πτήσης Ε/Π. Σε μας προτεραιότητα έχουν τα τσάρτερ.

Γιατί όμως το κάνουν αυτοί και εμείς κωλώνουμε; Τα πάντα είναι θέμα νοοτροπίας και ηλικίας. Το μυαλό του μεγάλου αναπαράγει εικόνες και καταστάσεις, οι οποίες άμεσα ανταγωνίζονται το θάρρος. Αναγκάστηκα να το παραδεχτώ κι εγώ, βλέποντας κατ' επανάληψη τον γιο μου, οδηγώντας ένα καρούλι της περασμένης δεκαετίας, να στρίβει γρηγορότερα από μένα με το σύγχρονο αυτοκίνητο, το οποίο είναι φορτωμένο με 4 συστήματα ευστάθειας.

Το συμπέρασμα το ίδιο όπως και σε άλλους τομείς. Κάποιοι με πολύ λίγα χρήματα, αγοράζουν και λειτουργούν υπηρεσίες, τις οποίες εμείς χρυσοπληρώνουμε και τελικά δεν έχουμε.