Φώτα

Όπως όλοι ξέρουμε, έτσι όπως πάει το πρόγραμμα, όταν η ομάδα σου είναι μέσα μία γιορτή είναι μέσα όλες. Εκτός αν πάρεις άδεια, ή ρεπό. Ή καμιά ασθένεια. Μια και είμαι παλιός και αντέχω, είπα να καθίσω να δουλέψω να φύγει κανένας νέος παραπάνω, από αυτούς που ήρθαν στην Αθήνα για να πάρουν μετάθεση. Εύκολα πράγματα τους είπαν αυτοί που τους συμβούλευσαν στην καφετέρια του χωριού και τους έπεισαν να έρθουν στο ΕΚΑΒ. Στην πρώτη ευκαιρία θα φύγετε τους είπαν οι Διοικούντες και οι συνδικαλιστές. Και φτάσαμε σήμερα στο σημείο στην Αθήνα να ψάχνεις Αθηναίο με το κερί. Τα δύο τρίτα, περιμένουν μετάθεση. Οι μισοί (τα βύσματα) έχουν φύγει και τα ασθενοφόρα υπολειτουργούν. Δεν είναι δυνατόν να φύγουν οι υπόλοιποι, όσες φορές και να ψηφίσουν ΔΑΚΕ, όσους τεμενάδες και να κάνουν στον Πρόεδρο, γιατί θα κλείσει το μαγαζί. Και οι συνάδελφοι περιμένουν. Άλλος πέντε χρόνια, άλλος τρία, άλλος δύο. Και μόνιμη συζήτηση στα πηγαδάκια, πότε θα βγει η προκήρυξη Να έρθουν άλλα παιδιά από την επαρχία και αυτοί να πάνε στα χωριά τους, στις οικογένειές τους, να κάνουν ένα περιστατικό και να γυρίσουν στην καφετέρια από την οποία ξεκίνησαν, γιατί δεν μπορούσαν να φανταστούν ότι θα ξεμείνουν στην Αθήνα να γίνουν σώνει και καλά Διασώστες. Για Δημόσιοι Υπάλληλοι ήρθαν και αν συνεχίσουν με 8 περιστατικά στη βάρδια, σε μια δουλειά από την οποία επιθυμούν μόνο την μισθοδοσία, σε λίγο θα εμφανίσουν κατάθλιψη. Τέλος πάντων τους εύχομαι το καλύτερο με τον καινούριο χρόνο, αλλά αυτή η κατάσταση δεν αλλάζει, γιατί κανένας δεν θέλει να την αλλάξει.

Η βάρδια τα Φώτα ξεκίνησε χαλαρά και για δύο ώρες χαζεύαμε στον Τομέα. Μήνες είχε να γίνει αυτό. Κατά τις 9 που ξύπνησαν οι Αθηναίοι, αρχίσαμε να πηγαινοερχόμαστε στο Νοσοκομείο με κάτι πονόκοιλους και κάτι πυρετούς, για να φτάσει το μεσημέρι και να πάμε σπίτια μας.

Τη νύχτα ακόμη πιο χαλαρά, κάτι μεθυσμένοι, κάτι άστεγοι, κάτι ψιλά τροχαία. Μέχρι και τις διακομιδές κάναμε. Στο κέντρο ησυχία. Ακόμη και οι αλλοδαποί έμειναν στα σπίτια τους, γιατί βαρέθηκαν όλον τον χαβαλέ των ημερών. Μόνο κάτι ομάδες μαύρων κυκλοφορούσαν στην Πειραιώς, για να υποδεχτούν τους εμπόρους, που έφεραν φρέσκο πράμα, αφού αυτές τις μέρες η ζήτηση ανεβαίνει και κόντεψαν να ξεμείνουν. Ο καλός ο έμπορος όμως δεν αφήνει ποτέ τον πελάτη έτσι.
Και με την Αστυνομία οχυρωμένη στα Τμήματα, για να αποκρούσει τους τρομοκράτες, σε λίγο θα στήσουν κιόσκια.

Μ' αυτά και άλλα έγινε και ο περίφημος ανασχηματισμός και τι να πει κανείς. Μάπα το καρπούζι. Συνεχίζουμε ως έχει, με τον ίδιο υπουργό, τον ίδιο Πρόεδρο, χωρίς γιατρούς, χωρίς Διασώστες, χωρίς υλικά, με ρουσφέτια και παραμύθια. Το μόνο που μένει είναι μήπως και γίνουν εκλογές να φύγει ολόκληρη η κυβέρνηση και ησυχάσουμε.