.... στο parking του ΕΚΑΒ.
Για τα ποδήλατα είπαμε:
Μπήκαν δύο κατασκευές για 12 συνολικά ποδήλατα και δεν παρκάρει κανένα. Περιμένουμε το καλοκαίρι, για να εκτιμήσουμε την αξία του έργου.
Για την κατασκευή στο parking όμως έπεσα έξω. Δεν έγιναν VIP θέσεις όπως φαντάστηκα, γιατί κάποιοι απέδειξαν ότι έχουν μεγαλύτερη φαντασία από μένα.
Έγιναν στέγαστρα για τα διασωστικά οχήματα του Ειδικού Τμήματος Ιατρικής των Καταστροφών. Συγχαρητήρια σ' αυτούς που το εισηγήθηκαν και σ' αυτούς που το ενέκριναν, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά πως δεν έχουν καμία σχέση με το ΕΚΑΒ και την αποστολή του.
Γιατί αν ρωτήσεις ένα 10χρονο παιδάκι, θα σου πει ότι ένα όχημα ακινητοποιημένο 9 χρόνια καταστρέφεται, ακόμη κι αν το βάλεις σε γυάλα. Κι αν ρωτήσεις ένα μεγαλύτερο παιδάκι, θα σου πει ότι η αχρήστευση των οχημάτων είναι το μικρότερο κακό. Το μεγαλύτερο είναι ότι, οχήματα που αγοράστηκαν με δημόσιο χρήμα το 2003, ποτέ δεν πρόσφεραν στους πολίτες τις υπηρεσίες για τις οποίες προορίζονταν.
Γιατί αυτοί που διαχειρίζονται το ΕΚΑΒ, από τότε μέχρι σήμερα, δεν ξέρουν για ποιο λόγο αγοράστηκαν τα διασωστικά.
Μεγάλη βέβαια και η ευθύνη της Ιατρικής Υπηρεσίας, παράγοντες της οποίας προφανώς σκεπτόμενοι συντεχνιακά και αφού δεν είχαν γιατρούς με διάθεση να δουλέψουν στο δρόμο, προτίμησαν να τα εγκαταλείψουν να καταστραφούν, παρά να προτείνουν στους Διασώστες να τα δουλέψουν μόνοι τους. Και το λέω αυτό, γιατί το ΕΤΙΚ από την ίδρυσή του διοικείται από γιατρό.
Αφού κανείς λοιπόν δεν ξέρει τι να τα κάνει, να κάνω εγώ μία πρόταση: Τα διασωστικά οχήματα, λόγω διαρρύθμισης γίνονται καλοί περιστερώνες. Και αφού πολλοί και διάφοροι των διοικητικών και τεχνικών υπηρεσιών, κάνουν ενάμιση χρόνο να ολοκληρώσουν διαδικασίες 15 ημερών, σίγουρα θα έχουν χρόνο να πετάνε και τα περιστέρια.
Αν όμως θέλουμε να σοβαρευτούμε και να μάθουμε τι σημαίνει διάσωση, μπορούμε να ρωτήσουμε στο εξωτερικό. Όχι τους Άγγλους και τους Αμερικανούς όπως φώναζα τα προηγούμενα χρόνια. Πάνε αυτοί, είναι 100 χρόνια μπροστά και δεν τους πιάνουμε.
Να ρωτήσουμε τους Τούρκους συναδέλφους, που ήταν 100 χρόνια πίσω και τώρα γελάνε μαζί μας.
Turkey winter ambulance
Ή τους Νορβηγούς που δεν θεωρούν κατάρα τα νησιά τους τον Χειμώνα.
Αν όμως θέλουμε να σοβαρευτούμε και να μάθουμε τι σημαίνει διάσωση, μπορούμε να ρωτήσουμε στο εξωτερικό. Όχι τους Άγγλους και τους Αμερικανούς όπως φώναζα τα προηγούμενα χρόνια. Πάνε αυτοί, είναι 100 χρόνια μπροστά και δεν τους πιάνουμε.
Να ρωτήσουμε τους Τούρκους συναδέλφους, που ήταν 100 χρόνια πίσω και τώρα γελάνε μαζί μας.
Ή τους Νορβηγούς που δεν θεωρούν κατάρα τα νησιά τους τον Χειμώνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου