Περί Μοτοσικλετών. Λάρισας και λοιπών.

Όλοι ξέρουμε που πήγαν οι Μηχανές της Λάρισας, οπότε το σχετικό ερώτημα του Προέδρου, του τοπικού ερασιτεχνικού σωματείου, είναι ρητορικό. Και έχει στόχο, καθαρά αντιπολιτευτικό. Δεν θα απαντήσω, επειδή ποτέ δεν έμπλεξα την πολιτική με τους επιχειρησιακούς σχεδιασμούς στο ΕΚΑΒ. Μία απάντηση έδωσε συνάδελφος μοτοσικλετιστής του ΕΚΑΒ Θεσ/νίκης (Χρήστος Δημητριάδης), ο οποίος επίσης δεν μπλέκει πολιτική και δουλειά:

"Οι μηχανές της Λάρισας πήγαν εκεί που έχει δουλειά.....οι μηχανές της Λάρισας πήγαν εκεί που βγάζουν 5 σχήματα στο 6ωρο......οι μηχανές της Λάρισας πήγαν εκεί που δεν θα σκονίζονται.......οι μηχανές της Λάρισας πήγαν εκεί που θα φανεί το έργο τους.....οι μηχανές της Λάρισας πήγαν εκεί που δεν θα γράφουν χιλιόμετρα για μόστρα και επίδειξη και καφέ αλλά εκεί που θα τρέχουν σε πραγματικά επείγοντα περιστατικά.....οι μηχανές της Λάρισας πήγαν εκεί που βάση στατιστικών βγάζουν εκατοντάδες σήματα σε ένα μήνα......οι μηχανές της Λάρισας πήγαν εκεί που έπρεπε να πάνε εδώ και πολύ καιρό και των άλλων περιοχών που το μόνο που κάνουν είναι να αλλάζουν μπαταρίες λόγω ακινησίας και να τις ξεσκονίζουν όταν θα κάνει επίσκεψη στον Τομέα τους ο Χ Πρόεδρος ή Αντιπρόεδρος του ΕΚΑΒ......ΕΛΕΟΣ ρε παιδιά.....βρείτε και πείτε κάτι ουσιαστικό.....κάτι υπαρκτό.....κάτι πραγματικό.......μην μπλέκετε την αληθινή πραγματικότητα με την εικονική την δική σας.....!!!!!!!"

Δεν έχω να διορθώσω απολύτως τίποτα, στην απάντηση του συναδέλφου. Έχω να προσθέσω.

Η δουλειά και το έργο που θα μπορούσαν να προσφέρουν οι Μηχανές, απαξιώθηκε και εγκαταλείφθηκε. Πριν από την επιστημονική ανάλυση, θα κάνουμε κάτι απλό. Θα κοιτάξουμε τα ελαστικά τους. Στην μία είναι του '12, στην άλλη του '11. Σε μία τρίτη είναι του '09 και σε μία τέταρτη, η ημερομηνία κατασκευής των ελαστικών είναι σβησμένη! Αυτές οι Μοτοσικλέτες, ήταν επιχειρησιακές; Με δύο αναβάτες και πλήρη εξοπλισμό; Και δεν πήγε κανένας στο πειθαρχικό; Τέλος αυτό, πάμε παρακάτω.

Μισθοδοτούνται υπάλληλοι (και μάλιστα γιατροί) για 12 περιστατικά τον χρόνο; όταν συγκριτικά, ο Τομέας Κέντρου Αθήνας, βγάζει 12 στην βάρδια; Όταν ο συνάδελφος της Αθήνας, πηγαίνει σπίτι του και είναι κομμάτια από την κούραση και το άγχος, μπορούμε να τον προσβάλουμε με αυτόν τον τρόπο; Μήπως πληρώνεται με το κομμάτι;

Τέταρτο σημείο. Υπάρχουν παραρτήματα, που δουλεύουν με οδηγό και γιατρό, όταν υπάρχει αντίθετη απόφαση του ΔΣ του ΕΚΑΒ, από το 2010; Όταν αυτό δεν συμβαίνει, παρά μόνο σε Αφρικανικές και Νοτιοαμερικάνικες Χώρες, όπου κατοικούν Μάο - Μάο, όπως στην Ελλάδα, καλή ώρα;

Υπάρχουν ακόμη άτομα στο ΕΚΑΒ που χρησιμοποιούν ως επιχείρημα, το ηλίθιο ερώτημα αν ο Διασώστης μπορεί να αντικαταστήσει τον Γιατρό και δεν κατανοούν ότι, άλλη δουλειά κάνει ο ένας και άλλη ο άλλος και τελικά αλληλοσυμπληρώνονται για να δουλέψει το Σύστημα; Ότι, ούτε ο Διασώστης κάνει την δουλειά του Γιατρού, αλλά ούτε πληρώνουμε Γιατρούς για να κάνουν τον Διασώστη με επιτυχία;

Υπάρχουν ακόμη Δουκάτα στο ΕΚΑΒ, όπου οι τοπικοί Διευθυντές κάνουν ότι γουστάρουν και δεν επιτρέπουν κανέναν Κεντρικό Σχεδιασμό;

Θα υπάρξει ποτέ κανένας, πριν ανοίξει το στόμα του για να κάνει δημόσια δηλώσεις και εκτεθεί, να ρωτήσει να μάθει;

Ο Τομέας Μοτοσικλετών Αθήνας, στήθηκε επειδή κάποιος έτσι το σκέφτηκε; Μήπως έγινε παγκόσμια έρευνα; Μήπως κατατέθηκε ειδική μελέτη; Μήπως τα αποτελέσματα λειτουργίας επιβεβαίωσαν απόλυτα την μελέτη; Μήπως στα 6 χρόνια λειτουργίας, αποκτήθηκε τεράστια τεχνογνωσία, η οποία περιορίζεται στο Λεκανοπέδιο, ενώ θα έπρεπε να έχει μεταφερθεί σε όλη την Χώρα;

Γιατί Μοτοσικλέτες, χρειάζεται κάθε πόλη. Για να πηγαίνουν στο περιστατικό, ακόμη και μετά το ασθενοφόρο. Γιατί στην ανακοπή, όσα χέρια και να έχεις δεν φτάνουν. Το ίδιο στο τροχαίο. Δεν είναι δυνατόν να διδάσκουμε στο ΙΕΚ, ότι η σανίδα θέλει 4 άτομα και να στέλνουμε 2. Ρωτήστε τους συναδέλφους, ποια η ψυχολογία τους όταν πάνε μόνοι τους στο θανατηφόρο και ποια όταν επιχειρούν ταυτόχρονα περισσότεροι σταθμοί. Ρωτήστε τον ασυρματιστή στην Αθήνα, που έχει στην διάθεσή του ένα πολυεργαλείο. Που δεν παραλαμβάνει και δεν χάνεται 2 ώρες; Μάθετε ποια η συμβολή των Μοτοσικλετών, στην προβολή του έργου του ΕΚΑΒ. Πληροφορηθείτε ότι υπάρχουν Δήμοι στην Αττική, που διαμαρτύρονται επειδή δεν καλύπτονται από Μοτοσικλέτες.

Και μετά μιλήστε. Ζητείστε μοτοσικλέτες σε όλες τις πόλεις, με σωστό σχεδιασμό και δοκιμασμένη απόδοση. Όταν πηγαίνει ασθενοφόρο στην ουλίτιδα, ο πελάτης ανοίγει την πόρτα και μπαίνει μέσα. Και από πίσω ακολουθούν οι συγγενείς με αυτοκίνητα. Όταν πάνε οι μοτοσικλέτες, υπογράφει και φεύγει. Ξέρω ότι οι περισσότεροι δεν το θέλουν αυτό, δεν θέλουν το επείγον, αλλά αυτή είναι η κύρια αποστολή του ΕΚΑΒ. Εκεί θα πάει αργά, ή γρήγορα, όσο και να προσπαθούμε να το κρατήσουμε πίσω.

Και να μην αποκτήσουν μοτοσικλέτες μόνο οι πόλεις, αλλά και οι τουριστικές περιοχές. Πέντε μήνες τον χρόνο, κάποιοι συνάδελφοι να κατεβαίνουν από το ασθενοφόρο και να ανεβαίνουν στις μηχανές. Πολλά μπορούμε να κάνουμε, εύκολα και γρήγορα. Αρκεί να αγαπάμε το σπίτι μας και να σταματήσουμε να θέλουμε τον έλεγχο των λειτουργιών του. Δεν είναι δυνατόν να το στηρίζουμε, όταν είναι το Κόμμα μας στην εξουσία και να θέλουμε να το καταστρέψουμε όταν στην Κυβέρνηση είναι οι άλλοι, μόνο και μόνο για να τους πλήξουμε.