Πυροβολείς το πόδι σου λένε οι Αμερικανοί για τους γκαφατζήδες. Οι γκάφες έχουν πλάκα όταν τις κάνεις και διασκεδάζεις και ο ίδιος όταν καταλαβαίνεις τι έκανες. Στον συνδικαλισμό κοστίζουν ανεπανόρθωτα, ιδιαίτερα σήμερα που ο ψηφοφόρος συνάδελφος δεν τα τρώει όλα αμάσητα.
Για ποιο λόγο σε ένα ψηφοδέλτιο με το οποίο διεκδικείς μία θέση, να έχεις 40 - 50 υποψήφιους; Μα για να πιάσεις όλα τα παραρτήματα και όλες τις ειδικότητες, για να μαζέψεις ψήφους από παντού, είναι η απάντηση. Πολύ σωστά, λέω εγώ, αλλά αν έχεις υποψήφιους. Αν σου περισσεύουν, βάλε και εκατό, βάλε και διακόσιους. Αν σε κάποιον τομέα δεν έχεις υποψήφιο, τι κάνεις; Βάζεις τον οποιονδήποτε; Κάποιον που όχι μόνο δεν θα φέρει, αλλά θα διώξει ψήφους; Δεν έχεις υποψήφιο σε κάποια ειδικότητα και κατεβάζεις την άλλην που την αντιπαθεί το σύνολο των εγγεγραμμένων μελών του ΜΤΠΥ; Που αν περάσει έξω από το Δαφνί, θα βγει ένα χέρι και θα την τραβήξει μέσα για ισόβιο εγκλεισμό;
Δεν ξέρω ποιος μαγείρεψε το ψηφοδέλτιο, αλλά από τις λίγες γνώσεις συνδικαλιστικής μαγειρικής που έχω, ο φίλος δεν ξέρει να φτιάχνει, ούτε αυγά μάτια! Κρίμα για κάποιους πολύ αξιόλογους συναδέλφους, που δέχτηκαν να σταυρωθούν "εν μέσω ληστών". Για να δούμε και τις άλλες παρατάξεις και θα επανέλθω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου