Translate

Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2011

... και αποτελέσματα.

Περισσότερο βέβαια κοιτάμε προς την μεριά της κυβέρνησης, για να δούμε τα αποτελέσματα κάποιων άλλων. Όπου οι πολιτικοί άρχισαν να διαισθάνονται, αυτό που ο λαός έχει καταλάβει εδώ και πολύ καιρό. Ότι δεν μπορούν. Και συνεχίζουν με διάφορες επινοήσεις, ποντάροντας στις πατροπαράδοτες αδυναμίες του Έλληνα. Ότι δεν γουστάρει να ξεβολεύεται και του αρέσει να παραμυθιάζεται.
Και τα δύο κόμματα απέτυχαν για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Δεν τόλμησαν την επανίδρυση του κράτους που προεκλογικά είχαν εξαγγείλει.
Ο Καραμανλής παρέδωσε τη χώρα στους κουμπάρους, στα λαμόγια που συναγωνίζονταν ποιος θα πρωτοκλέψει, στους κομπλεξικούς που χτίζανε βίλες με πισίνες και σε ερωτευμένα στελέχη που πηδούσαν από τις ταράτσες.
Ο Γιώργος ανέθεσε τις μεταρυθμίσεις σε στελέχη, που επί Σημίτη είχαν μπλεχτεί σε αμέτρητα σκάνδαλα, πολλά από τα οποία δεν θα μάθουμε ποτέ. Κούρεψε τους μισθούς των χαμηλόμισθων και εξαίρεσε όλους τους δημόσιους υπάλληλους που ευθύνονται για το χάλι του Δημόσιου τομέα, παίρνοντας μισθούς αρεοπαγίτη. Δεν συγκρούστηκε με τις συντεχνίες και έχασε τον πόλεμο χωρίς να δώσει ούτε μία μάχη. Έφερε βέβαια και συμβούλους από το εξωτερικό, σαν αυτόν που του πρότεινε το κόλπο με το δημοψήφισμα και διαλύθηκε ο πλανήτης.
Η νέα κυβέρνηση που ετοιμάζουν θα είναι άλλο ένα κόλπο. Θα αποδείξει περίτρανα και για άλλη μία φορά ότι δεν έχουν επαφή με τον πολίτη. Ο οποίος υπέμενε τα μέτρα της Κυβέρνησης Παπανδρέου χωρίς ουσιαστική αντίδραση, περιμένοντας κάτι να αλλάξει. Το μέλλον της κυβέρνησης ενότητας θα εξαρτηθεί, από το πως θα την δει ο λαός.
Αν την δει ότι επιτέλους έβαλαν μυαλό και αποφάσισαν να δουλέψουν για το καλό του τόπου, έχει καλώς.
Αν την δει ότι συμμάχισαν όλα τα λαμόγια, για να διατηρήσουν τα προνόμιά τους σε βάρος του λαού, τότε δεν θα πάει μακριά. Θα φάνε όλο το ξύλο που έπρεπε να φάνε οι πολιτικοί, τα τελευταία 20 χρόνια.
Στα δικά μας αποτελέσματα τώρα. Αυτά των εκλογών του Σωματείου. Επιβεβαιώνουν αυτά που φωνάζω καιρό τώρα. Να αφήσουμε στην άκρη τον συνδικαλισμό του '74 και να κοιτάξουμε την δουλειά μας. Δεν θα μας σώσει καμία Κυβέρνηση και κανένα κόμμα. Εμείς να αποφασίσουμε τι ΕΚΑΒ θέλουμε. Και να παλέψουμε γι' αυτό. Είναι ευκαιρία σήμερα, να συνεννοηθούμε και να κοιτάξουμε το αύριο του Οργανισμού.
Να μην επιλέξουμε το δημοσιοϋπαλληλίκι, γιατί θα καταλήξουμε στα σκουπίδια με τους άλλους. Γιατί από αυτό που έρχεται στο Δημόσιο, λίγοι θα επιβιώσουν.

Δεν υπάρχουν σχόλια: